DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İSTANBUL 2. Asliye Hukuk Hakimliğinden verilen 10/7/1969 gün ve 320/514 sayılı kararın incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmesi üzerine Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin 15/1/1970 gün ve 11115/289 sayılı ilamiyle bozulmasına karar verilip yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, bazı sebep ve düşüncelerle önceki hükümde direnmeye karar verilmiştir.

Temyiz eden: Davacılar S.Ö. ve C.Y. vekilleri avukat M.Ü.Ö.

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnmeyi kapsayan son hükmün süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

KARAR : Hakem ücretinin ödetilmesi isteğidir. Mahkemece ile özel daire arasındaki uyuşmazlık, ödetilmesi istenilen bu ücretin hakemelerce mi saptandığını yoksa sözleşme ile tarafca mı belirtildiğindedir. Esas: 1964/1 Karar: 1964/3 sayılı 13/5/1964 günlü İçtihadı Birleştirme Kararında açıklandığı gibi hakemler kendi ücretlerini belli edemezler. Bunun dayanağı, bir kimsenin kişisel alacağı hakkında hakim olamıyacağı, hüküm veremiyeceği kuralıdır. Gerçekten hakemin kendi emeğinin karşılığı için hakim durumuna girerek hüküm vermesi, hakemin tarafsızlığı kuralı ile bağdaşamaz.

Hakem ücretinin sözleşme ile belirtilmesi halinde ise bu ücretin hakemlerce alınması olanağı vardır. Bu sözleşme, hakemlerle uyuşmazlığın iki yanı arasında yapılabileceği gibi bir yanı arasında da yapılabilir. Kuşkusuzdur ki uyuşmazlığın bir yanı ile yapılan ücret sözleşmesi yalnız o yanı bağlayacak ücret sözleşmesi yapmıyan, sadece hakemlerin genel hükümler uyarınca yetkili mahkemeye başvurması üzerine emeklerinin karşılığı olan alacaklarının ödetilmesi için alacakları kararda belirtilecek miktar üzerinden sorumlu olacaktır. Ücret sözleşmesi iş görülmezden önce yapılabileceği gibi iş görülürken veya iş görüldükten sonra da yapılabilir.

Davaya konu olan işte, hakemler uyuşmazlığın konusu olan alacak miktarının 735.346 lira olduğunu gözeterek kendileri için 60.000 lira ücret istedikleri yolundaki iradelerini uyuşmazlığın yanlarına yönetmişler ve açıklamışlardır. Uyuşmazlığın bir yanı olan davalı da istenilen hakem ücretini vermeyi kabul ettiğine dair iradesini karşılık olarak diğeri gibi davacılara ulaştırmıştır. Böylece tarafların iradelerini birbirine uygun ve karşılıklı olarak açıklamaları ile Borçlar Kanununun 1. maddesinin tanımladığı gibi iki taraf arasında hakem ücret sözleşmesi vücut bulmuştur.

Demek oluyor ki bu davaya konu edilen hakem ücreti, hakemlerin kendilerince verilmemiş, aksine akitle taraflarca belirtilmiştir. Yapılan görüşmeler sırasında bazı üyeler taraflar arasındaki anlaşmanın hakem ücretinin avans olarak yatırılmasına ilişkin bulunduğu görüşünde olduklarını açıklamışlarsa da; hakemler uyuşmazlığın yanlarına gönderdikleri isteklerini kapsayan tutanak örneği ile davalının hakemlere gönderdiği mektuptaki karşılıklı irade beyanları belirtilen hakem ücretinin avans olarak değil, peşin olarak yatırılmasını amaç tuttuğundan çoğunluk bu görüşe katılmamıştır.

O halde tamamen yerinde olan özel daire bozma kararına uyulmayarak sözü edilen İçtihadı Birleştirme Kararına yanlış anlam verilip eski kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.

SONUÇ : Davacıların temyiz itirazlarının kabulüne, direnme kararının özel daire bozma ilamında gösterilen nedenle H.U.M.K.'nun 429. maddesi uyarınca BOZULMASINA 9'a karşı 27 oyla ve oyçokluğu ile 11/9/1974 gününde karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972