 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1969/8
K: 1974/212
T: 16.03.1974
DAVA : Taraflar arasındaki tapulama tesbitine itiraz davasından dolayı yapılan yargılama sonunda Haymana Tapulama mahkemesinden verilen 4.10.1967 gün ve 2027/119 sayılı kararın incelenmesi Maliye Hazinesi tarafından istenilmesi üzerine Yargıtay 7. Hukuk Dairesinin 9.7.1968 gün ve 4711/5480 sayılı ilamiyle bozulmasına karar verilip yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; önceki hükmün usule ve kanuna uygun görüldüğünden direnmeye karar verilmiştir.
Temyiz eden: Maliye Hazinesi vekili Ş.G.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnmeyi kapsayan son hükmün süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Temyiz konusu olan 1340, 1342. 1343 parsel sayılı taşınmazlar tapulama sırasında ihya ve kazandırıcı zaman aşımı nedenlerine dayanılarak davalı taraf adına tesbit edilmiştir. Hazineye, sebep ve delil göstermeden itiraz etmiştir. Tapulama Kanununun 60. maddedesi gereğince Hazineye itiraz sebep ve delilini göstermesi için tebligat yapılmış olmasına rağmen delil göstermediği nedeni ile Hazinenin itiraz etmemiş sayılmasına karar verilmiştir. Özel daire isbat yükümlülüğü kendisine düşmeyen davacının delil göstermek zorunluğu bulunmadığı gerekçesiyle hükmü bozmuştur. Mahkemece aynı gerekçelerle önceki hükümde direnilmiştir. Tapulama tutanaklarına itiraz halinde, tapulama tutanağı aksi isbat edilmesi gereken bir belge niteliğini taşımaz. Tapulama hakimi, taşınmazın hukuksal durumunu doğrudan doğruya tesbit etmek zorundadır. Bu yön, 766 sayılı Tapulama Kanununun temel ilkelerinden biridir. Hal böyle olunca Tapulama Kanununun 60. maddesinde yer alan "İtiraz eden kişinin delil gösterme" zorunluğunu, genel usul ve hükümleri çevresinde ve isbat yükümlülüğü kuralları içinde ele almak gerekir. Olayla kazandırıcı zaman aşımına ve ihyaya dayalı tarafından dayanıldığına göre delil gösterme yükümlülüğü davalı tarafa düşer. Bu nedenle mahkemenin direnme kararında yer alan görüşü kanuna ve bu doğrultuda kökleşmiş içtihatlara aykırıdır. Ancak, davacı Hazine tebligata rağmen itiraz sebebini de göstermemiştir. O halde itiraz sebebi gösterilmemiş olması nedeniyle Hazinenin itiraz etmemiş sayılması gerekmektedir. Bu durumda direnme kararı sonucu bakımından Kanuna uygun düşmüştür. Bu itibarla temyiz itirazları red edilmeli ve direnmeyi kapsayan mahkeme hükmü onanmalıdır.
SONUÇ : Direnme kararının ONANMASINA 766 sayılı Tapulama Kanununun 74. maddesi hükmünce 30 lira ilam harcının Hazineden alınmasına, 16/3/1974 gününde oybirliğiyle karar verildi.