 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1968/673
K: 1968/767
T: 20.11.1968
DAVA : Taraflar arasındaki grevin kanun dışı olduğunun tesbiti davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Keban Asliye Hukuk (İş) Hakimliğinden verilen 23.11.1966 gün ve 131/116 sayılı hükmün incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmiş olmakla Yargıtay 9. Hukuk Dairesince : (Davanın konusu, grevin 6 iş gününden önce yapılmış olması sebebiyle kanuna aykırı olduğnunun tesbiti isteğine ilişkindir.
Gerçekten davalı Yapı-İş Sendikası grev kararını 11.11.1966 Cuma günü işverene tebliğ etmiş, 18.11.1966 Cuma günü de greve başlanmıştır.
275 Sayılı Toplu iş sözleşmesi, Grev ve Lokavt Kanununun 23 üncü maddesinde, bildiri tarihinden başlıyarak 6 iş günü geçmedikçe, grev kararı yürürlüğe giremez, denildiğine göre, pazar günü iş günü olarak hesap edilmeyeceği gibi bildirinin tebliğ edildiği gün dahi 6 iş gününe dahil değildir. O halde, grevin kanun dışı olduğunun tesbitine karar verilmek gerekirken, ilamda yazılı gerekçe ile davanın reddi usule ve yasaya aykırıdır.
Temyiz edilen kararın gösterilen sebepten bozulmasına 12297/11607 sayılı ile 15.12.1966 gününde) karar verilip yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda bazı sebep ve düşüncelerle eski hükümde direnmeye karar verilmiştir.
TEMYİZ EDEN : Davacı Keban Project Contractors vekili avukatı.
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnmeyi kapsayan son hükmün süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü :
DAVA : Davacı, işveren vekili, davalı sendikanın ilan edip bildirdiği grev kararının kanun dışı olduğunun tesbitini istemiştir. Bu istek H.U.M.K. nun 438/1 inci maddesi uyarınca duruşmayı zorunlu kılan işlerden bulunmadığından temyiz incelemesinin duruşmalı yapılması dileği reddedilmiş, temyiz incelemesi evrak üzerinde yapılmıştır.
1 - Uzlaştırma Kurulunun 11.11.1966 günü düzenlediği tutanak üzerine davalı Yapı-İş Sendikası aynı gün, 18.11.1966 Cuma günü greve gideceğini ilan etmiş ve bildirisini davacı işverene o gün ulaştırmıştır. Davacı işveren vekili 17.11.1966 tarihinde kaydedilen dilekçe ile grevin kanun dışı olduğunun tesbitini iş mahkemesinden istemiştir.
275 sayılı TİSGLK'nun 23 üncü maddesinin birinci bendinin ikinci fıkrasında yer alan "bildiri tarihinden başlayarak 6 iş günü geçmedikçe, grev kararı yürürlüğe giremez" sözlerinde geçen iş gününün hesabında hukuk Genel kurulunun 15.3.1967 gün ve 9/1228-152 sayılı kararında açıklandığı üzere bildiri gününün hesaba katılmıyacağı, bu sürenin bildiri gününü izleyen günde başlayacağı anlamında olduğu genel hükümlere uygun olarak kabul edilmek lazımdır. Mahkemenin, 275 sayılı kanunun 23 üncü maddesinin özel bir hüküm olduğundan söz ederek 6 iş gününün bildiri günü başlayacağına ilişkin düşüncesinde sürenin başlayacağı tarih yönünden isabet bulunmamıştır. Süre "gün" ile belirtilmiş ise başladığı günün hesaba katılmıyacağı, son günün tatil saatinde biteceği genel hükümler icabıdır. 275 sayılı kanununda bunun aksine bir hüküm sevkedilmemiştir.
2 - Yukarıda anılan 23 üncü maddedeki (6 iş günü) iş mevzuatı bakımından normal çalışma günlerini ifade eder. 6 iş günü içerisinde geçen pazar günü normal çalışma günü olarak mütalaa edilemez. Mahkemece 13.11.1966 pazar günün 6 günlük süreden sayılması 275 sayılı kanunun özüne ve sözüne aykırı bulunmuştur. Şu durum karşısında, davalı sendikanın 9.11.1966 Cuma günü yürürlüğe koymak istemesi kanuna uygun düşmemiştir. o halde, özel dairenin grevin kanun dışı olduğunun tesbiti gerektiğine ilişkin bozma ilamına uyulmayarak eski hükmünde direnilmesi isabetsizdir. Davacı işveren vekilinin temyiz itirazının kabulü ile direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı işveren vekilinin temyiz itirazının kabulüne, direnme kararının yukarıda açıklandığı gibi, özel daire bozma ilamı veçhile, H.U.M.K. nun 429 uncu maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.11.1968 gününde oybirliğiyle karar verildi.