 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1962/52
K: 1962/32
T: 04.07.1962
DAVA : Davacı vekili; müvekkilinin kiracısı olan davalının kontrato gereğince han dahilindeki koridorlara hiçbir suretle mal koyamayacağı şart konulduğu halde ihtara rağmen mal koymak suretiyle akde muhalefete devam ettiğinden bahisle akdin feshini ve mecurun tahliyesine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece, akdin feshile davalının tahliyesine karar verilmiştir. Yargıtay 6. hukuk Dairesi Kararı: Dava han dahilinde kiralanan mağaza önündeki koridorlara ihtara rağmen mal koymada devam etme suretiyle akde muhalefet sebebine dayanmaktadır. Mahkemece, iddia yerinde görülerek mecurun tahliyesine karar verilmiş ise de, duruşmada dinlenen şahitler genel olarak davalıya gelen malların dükkanın önüne indirildiğini, oradan içeri taşındığını ve bu ameliyenin bir iki saat içerisinde tamamlandığını söylemişlerdir. Toplanan delillere nazaran davalıya kiralanan dükkan bir ticarethane olup buraya mal konup çıkarılması yapılan ticaretin ve bu maksadı taşıyan akdin tabii icaplarından bulunmakla, bunun dışında davalının koridorlara eşya koymak ve oralardan da dolayısıyla hakkı olmadan istifade etmek istediği anlaşılamamıştır. Esasen davalının gıyabında yapılan ve kendisine tebliğ edilmeyen tesbit zaptında yazılı mukavva kutularla tahta sandıklar gibi eşyanın her zaman koridorlarda bırakılmak suretiyle akde daimi surette muhalefet edildiği ve usulen ispat edilmiş de değildir. Bu itibarla, davalıya kiralanan mağazaya mal konup çıkarılırken bu malların kısa ve muvakkat zamanlar içinde koridorlara bırakılmasında ticari örf ve teamüle uymayan bir cihet ve akde aykırı sayılacak bir hareket mevcut olup olmadığının bu işlerden anlayan bilirkişi marifetiyle incelenmesi gerekir. Hükmün bozulmasına... karar verilmiştir.
Mahkemece eski hükümde ısrar edilmiştir. Son hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
KARAR : Dosyadaki kağıtlar, tarafların iddia ve savunmalarına ve dayandığı gerektirici sebeplere göre tamamen yerinde olan özel daire bozma ilamına uyulmak gerektiği halde yazılı şekilde eski hükümde ısrara karar verilmiş olması usul ve kanuna aykırı, davalının temyiz itirazları yerindedir.
SONUÇ : Israr kararının özel daire ilamında belirtilen sebeplerden Hukuk Yargılamaları Usulü Kanununun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, 4.7.1962 gününde oybirliğiyle karar verildi.