 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1962/25
K: 1962/18
T: 09.05.1962
DAVA : Çok kötü muamelelerde bulunan ve binaya zarar veren davalının tahliyesi isteğidir.
Karar sabit olmayan davanın reddine dairdir.
Yargıtay 6. Hukuk Dairesinin kararı: davacı davalının kiralanan yeri iyi kullanmadığını, su musluklarını açık bırakarak akan suların binaya zarar verdiğini, bundan başka gerek kendisine gerekse binada oturan diğer kimselere iyi muamelede bulunmadığını, hakareti amiz sözler sarfettiğini, fiilen de tecavüzlerde bulundğunu ileri sürerek aktin feshi ile kiralanan yerin tahliyesini istemiştir. Davalı ise müdafaasında, iddiaların doğru olmadığını, davacının fazla kira istediğini, verilmeyince buna muğber olarak muhtelif vesilelerle kendisine hakarette bulunmaya başladığını, dairenin suyunu kestiğini, böylece akti kendisinin değil davacının ihlal etmiş durumda olduğunu ileri sürerek davanın reddini talep etmiştir. Davacının iddiasını ispat için dinlettiği şahitlerin yekdiğerini tamamlayan sözlerinden de davalının kendisinin ve eşinin davacıya ve kirada oturan diğer kiracılara devamlı olaark ağır sözler sarfetmek suretiyle hakarette bulundukları, fiilen tecavüz ettikleri, muslukları açık bırakarak suyu boş yere akıttıkları anlaşılmaktadır. Her ne kadar davalı tarafın davacının iddialarının doğru olmadığını ispat maksadıyla dinlettiği bir kısım şahitleri müdafaayı kısmen te'yit eder şekilde konuşmuşlarsa da toplanan delillerin hep birlikte takdiri halinde müdafaanın değil, iddianın doğru olduğu, davalının yukarıda yazılı şekilde akti açıkça ihlal etitği neticesine varılmak gerekir. Mahkemenin buna rağmen delillerin takdirinde hataya düşerek aksine bir düşünce ile davayı reddetmesi usul ve kanuna aykırı ve temyiz itirazları yerindedir.
Hükmün bozulmasına.
Mahkemece eski hükümde ısrar edilmesi üzerine davacı hükmü temyiz etmiştir.
KARAR : Dosyadaki kağıtlara, tarafların idida ve savunmalarına ve dayandığı gerektirici sebeplere göre, tamamıyla yerinde olan özel daire ilamına uyulmamış olması usule aykırıdır.
SONUÇ : Israr kararının 19.12.1960 günlü özel daire ilamında belirtilen sebeplerden ötürü Hukuk Yargılamaları Usülü Kanununun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA 9.5.1962 gününde oyçokluğu ile karar verildi.