 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1972/426
K: 1974/76
T: 04.02.1974
DAVA : Hakaretten sanık A.Y.nin beraetine ilişkin Ağın Sulh Ceza Mahkemesi'nce verilen 16.10.1972 günlü hükmün davacının temyizi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesince incelenerek 28.3.1973 gün ve 1148/3096 sayılı ilamiyle bozulup yerine geri çevrilmiştir.
İlk hükümde direnmeyi kapsayan 14.5.1973 gün ve 6/13 sayılı son hükmün Yargıtay'ca incelenmesi C.Savcısı ve davacı tarafından istenilmiş davacı yönünden koşulu da yerine getirilmiş olduğundan dosya C.Savcılığının hükmün bozulması istemini bildiren 8/10/1973 gün ve 2/7136 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Cumhuriyet Savcısının temyiz dilekçesinin hakim tarafından değil başkatip tarafından kaleme havale edilip işleme konması usule aykırı bulunduğundan CMUK.NUN 317. maddesi uyarınca dilekçesinin reddiyle şahsi davacının temyizine hasren yapılan incelemede :
Hakaret suçunu sübuta ermediğinin kabulü ile verilen beraet kararının toplanan deliller karşısında isabetsizliğinden bahisle bozulması üzerine kurulan direnme hükmünde tanıkların sözleri arasında tutarlılık bulunmadığı davacının komşusu olmaları nedeniyle gerçekten uzaklaştıkları, aleyhteki anlatımları şüpheli olduğu, bu durumda sanık lehine gidilmesinin zorunlu bulunduğu belirtilmiştir.
Delillerin incelenmesinde tanık K.H., İ.Y. ve A.R.K.nin birbirini tamamlayan beyanları dava konuu suçun işlendiğini göstermeye yeterli bulunmuştur. Aradaki kelime değişiklikleri normal ölçüler içinde kalmıştır. Bütün tanıkların ses alma cihazı gibi aynı sözleri aynı sıra ile tekrarlamalarını beklemek, psikolojik insan varlığı karşısında esasen doğru değildir.
Bu durumda usule ve yasaya uygun bulunan bozma ilamına uyulması gerekirken yazılı biçimde ilk hükümde direnilmesi doğru bulunmadığından şahsi davacının temyiz itirazının kabulü ile hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Açıklanan nedenlerle direnme hükmünün tebliğnamedeki düşünce gibi bozulmasına depo parasının geri verilmesine 4.2.1974 gününde oybirliğiyle karar verildi.