 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1972/208
K: 1972/380
T: 17.01.1972
DAVA : Bozma ilamında, adam öldürme suçundan tutuklanan şikayetçinin cezaevinde bulunduğu süre içinde, eşi ile suç ortağının evde zina ettiklerinin anlaşılmasına göre bu halin TCK.nun 442. maddesinin uygulanmasını gerektirdiği görüşüne dayanılmıştır.
Her ne kadar uzun bir süre hükümlü olarak cezaevinde kalan şikayetçinin karısı tarafından işlenen zina suçunda TCK.nun 442. maddesinde yazılı "terk" halinin kabulü mümkün bulunduğu yolundaki görüşe Ceza Genel Kurulu kararlarında (21.10.1963 gün ve 5/51-51) yer verilmiş ise de olayımızda şikayetçi olan kişi hükümlü değil, tutuklu bulunmaktadır.
Tutukluların her zaman için salıverilmeleri ve evlerine dönmeleri mümkün bulunduğundan ve fiili ayrılık halinin ne kadar süreceği bilinmiyeceğinden bu durumda olanlar için anılan madde hükmünün uygulanması düşünülemez.
Kaldı ki, eşlerden birisinin ötekini terk etmesi halinin kabulü için işbu ayrılış, aile içindeki görev ve yükümlülüklerden kaçınma gibi bir amaca yönelmiş olmalıdır. İsteyerek suç işleyen ve cezası kesinleşerek cezaevine alınmaya başladıklarını ileri sürmüş ve ayrıca boşanma davasında da bu yolda beyanda bulunmuş olduğu ve şu suretle şikayetin TCK.nun 108. maddesindeki 6 aylık süre geçtikten sonra yapıldığı nazara alınmadan duruşmaya devam olunarak esas kararında verilen beraet hükmünde direnilmesi usule ve yasaya aykırı bulunduğundan, direnme hükmünün bu sebeplerle, davaya katılan vekilinin suçun sübutuna dair temyiz itarızının ve tebliğnamedeki onama isteyen düşüncenin reddi ile bozulmasına ve kamu davasının düşürülmesine karar verilmelidir. (Oybirliği ile)
