 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1972/18
K: 1972/77
T: 14.02.1972
DAVA : Topluluk mülkiyetinin niteliklerini belirten Medeni K.'nundaki "maliklerden herbirinin hakkı, her bölümüne yayılmış olmakla beraber, topluluk halindeki mal hem her bir malikin kendi malı, hem de diğer maliklerin malıdır ve malikler arasında bir anlaşma veya muvafakat olmadıkça bir malik taşınır malı tek başına benimseyip ondan yararlanamaz". Olayda, yarıyarıya paydaş olduklarını bilmesine rağmen kendi payını aşan miktarı kesip götürmesi hırsızlık niteliğinde eylemdir. Gerçekten yarı yarıya sahip oldukları halde bütün ağaçları kesip kendi faydasına götürmüş olmasında hırsızlık suçunun tekevvününde tereddüd edilmemesi icap eder. Bu itibarla olayda olay sanığın kastının tespiti ve bu sebeple yarı oranında hissedar olan sanığın yarı oranındaki hissesini aşan ne miktar ve değerdeki ağaçları kestiğinin belli edilmesi gerekir.
Oluşa ve dosyadaki delillere göre, taşınmazdaki ağaç sayısı ve sanığın yarı oranında bulunan hissesini aşan ağaçları götürülüp götürmediği, götürmüş ise kaç ağaç ve değerde olduğu araştırılarak sonucuna göre, delillerin değerlendirilmesi gerekirken eksik soruşturma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz bulunduğundan itirazın bu bakımdan kabulüne, özel daire onama kararının kaldırılmasına ve hükmün bozulmasına karar verilmelidir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle itirazın kabulüne ve 6. Ceza Dairesinin 30.11.1970 gün ve 5802/6362 sayılı onama karırının kaldırılmasına, hükmün BOZULMASINA, depo parasını geri verilmesine 14.2.1972 gününde çoğunlukla karar verildi.