 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1971/503
K: 1971/479
T: 11.10.1971
DAVA : Direnme kararında, mağdurenin komşulara karşı rezil olmak korkusuyla bağırıp çağırmadığı ve sanığın kendisinden güçlü olması nedeniyle fiile mukavemet etmediği ve cinsi münasebet teklifini kabul eder görünerek onu aldatıp gizlice tedarik ettiği jiletle sanığı penisinden yaraladığı belirtilerek sanığın eyleminde zorla ırza geçmeye teşebbüs niteliği ve mağdurenin yaralanmasında meşru savunma koşulları bulunduğu kabul edilmektedir.
TCK.nun sanık için uygulanan 416/1. maddesinde, önce cebir ve şiddet veya tehlike kullanmak suretiyle ırza geçme halinden bahsedilmekte, ikinci bir hal olarak da akıl ve beden hastalığından veya başkaca sebep ve vasıtalardan dolayı fiile mukavemet edemeyecek durumdaki kimseye karşı işlenme unsuruna yer verilmiş bulunmaktadır.
Gerek mahkemenin izah tarzına, gerek dosyadaki delillere göre dava konusu ırza geçmeye teşebbüs eyleminde cebir ve şiddet veya tehdit unsurları bulunmadığı görülmektedir. Olay sırasında 19 yaşında ve ergenlik çağında bulunan mağdurenin herhangi bir hastalığı tesbit edilmediği gibi, fiile mukavemet edemeyecek durumda bulunduğunu kabule elverişli bir delile de rastlanmamıştır. Mağdurenin gebe oluşunun mukavemet imkanını ortadan kaldıracak kanuni bir sebep olarak kabulü de düşünülemez.
Şu hale göre, mağdurenin olay sırasında yakın komşularının yetişmeleri için bağırıp çağırmasına veya evi terk edip kurtulmasına enğel kurtulmasına engel sebepler bulunmaması karşısında kendisine cinsel ilişki teklif edilmesi niteliğinde kalan eylemin ırza geçmeye teşebbüs kabul edilmesi ve buna göre ceza tayini yasaya aykırıdır.
Sanığın eyleminin işleniş tarzına göre mağdure F.'nin sanık R.'yi erkeklik organından jiletle yaralama suçundan da TCK.nun 49. maddesinde yazılı meşru savunmanın kanuni unsurları bulunmadığı görülmüştür.