 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1970/5291
K: 1970/10713
T: 13.10.1970
DAVA : Davacı avukatı, davalının Yurt Gülüşkür arası demiryolu inşaatı işyerinde çalışmakta iken meydana gelen bir işkazası sonuda sigortalı işçi Hüseyin Biliz'in ölmesi üzerine müvekkilince ölenin hak sahiplerine çeşitli nedenlerle ödediği paralarla yapılan cenaze masrafı toplamı olarak 24736 lira harcamalarda bulunulduğunu ileri sürerek bu paranın davalıdan rücuan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Kusur raporuna göre davalı şirketin sorumlu tutulamsına imkan olmadığından davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz eden ve duruşma isteyen : Davacı adına avukatı
Dosya incelenerek temyiz isteğinin süresinde ve işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 29.9.1970 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü temyiz eden ve duruşma isteyen davacı adına Avukatı geldi. Karşı taraf adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek bırakılan günde dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Gerçi, 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanununun 26'ncı maddesi hükmüne göre kurumun rücu alacağından dolayı işverenin sorumlu tutulabilmesi için kusurlu bulunması şarttır.
Şu var ki anılan kanunun 10'uncu maddesinin son fıkrası hükmüne göre, çalıştırdığı sigortalıyı bir ay içinde Kuruma bildirmeyen işveren bu sigortalının işkazasına uğraması sonucu yaptığı giderler ile bağladığı gelirin sermaye değerini söz konusu 26, ncı maddede yazılı sorumluluk durumları aranmaksızın ödemekle yükümlüdür. Olayda iş kazasına uğrayan sigortalının çalışmaya başladığı davalı işverence Kuruma bildirilmediği uyuşmazlık konusu teşkil etmemektedir. Bu durumda Kurumun iddiasını sabit ve varit kabul etmek gerekir.O halde mahkemece, bütün bu hususlar üzerinde durulmaksızın işverenin kusursuzluğundan söz edilerek davanın reddi; usule ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan hükmün yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA, davacı avukatı yararına takdir edilen 850 lira duruşma avukatlık parasının davalıya yükletilmesine ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye geri verilmesine 13.10.1970 gününde oybirliğiyle karar verildi.