DAVA : Davacı avukatı müvekkilinin davalıya ait Elazığ Şeker Fabrikasında çalıştığını, davalı İdarenin anılan işyerinde bütün işçilere tahsis edilebileceği meskenleri bulunmadığından diğer işçilerle birlikte müvekkilininde işyerinde davalı idarenin vasıtalariyle götürülüp;getirildiğini ve bu suretle günde 90 dakikanın yolda geçtiğini ileri sürerek yolda geçen bu sürenin iş süresinden sayılarak karşılğının davalıya ödetilmesini istemiştir.

KARAR : Sabit olan dava uyarınca gerçekleşen alacağın faizile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDEN : Davalı Avukatı temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Davanın konusu, yolda geçen sürenin iş süresinden sayılarak karşılğının ödetilmesi isteğine ilişkindir.

Mahkeme, 3088 sayılı Kanunun yürürlükte bulunduğu devre ile birlikte 931 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten sonraki fazla çalışma paralarını da hüküm altına almıştır.

Buna karşı davalı taraf, mahkeme karırın yasaya aykırı olduğunu savunmuştur.

1- Yapılan soruşturmaya, toplanan delillere ve kararın dayandığı gerekçeye göre aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki yönleri hedef tutan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

2- Gerçekten toplanan delillere ve belgelere göre 3008 sayılı Kanunun yürürlükte kaldığı devre içinde yolda geçen zamanın iş süresinden sayılarak fazla çalışma paralarının hüküm altına alınması yasaya uygundur.

Ancak dava dilekçesindeki istek, 931 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten sonraki devreyi de hüküm altına alınmış olması doğru değlidir. Zira sözü edilen Kanunun 62 nci maddesinin 2 inci bendinde, işin mahiyetinden doğmayıp da işveren tarafından sırf sosyal yardım gayesile işyerine götürülüp getirilme esnasında araçlarda geçen zaman iş süresinden sayılmaz, denilmektedir. İşyeri ise sabit bir işyeridir. İşverenin, işçileri kendi araçlarile hep birlikte götürüp getirmesi işin icabından olmadığı gibi işin mahiyteinden de doğmaktadır. Bu nedenle taşımayı bir atıfet ve sosyal yardım olarak kabul etmek gerekir. O halde, davalının bu yönü hedef tutan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.

SONUÇ : Temyiz edilen kararın 2 inci bentte gösterilen sebepten BOZULMASINA, ve diğer yönlere ilişkin itirazların REDDİNE ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye geri verilmesine 22.4.1970 gününde oy çokçulğuyla karar verildi.

KARŞI OY YAZISI : Gerçekten 931 sayılı Kanunun 62 nci maddesi, işçilerin ikamet ettikleri mevkilerden uzak bir mesafede bulunan işyerlerinde hep birlikte toplu ve mukannen bir surette götürülüp getirilmeleri esasında geçen zamanın, günlük kanuni iş süresinden sayılacağı hakkında bir kural koymuştur. Davacı işçinin ikamet ettiği yerden işyerine, götürülüp getirilmesi işin niteliğinden doğmaktadır. İşin niteliğinden doğmayıp da sosyal yardım gayesile işçinin ikamet ettiği mevkiden işyerine götürülüp getirildiği yolundaki savunma ispat edilmiş değildir.

Bu itibarla mahkeme kararının onanması görüşündeyiz.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972