 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1970/13344
K: 1971/173
T: 15.01.1971
DAVA : Davacı avukatı müvekkilinin davalıya ait Tuz ve Müskirat Fabrikasında çalışmakta iken Ege Tuz ve Müskirat İşçi Sendikasına üye kaydolduğunu fakat işverenin sendikadan istifade etmesi için devamlı baskı yaptığını ve istifa etmemesi üzerine de iş aktinin feshedildiğini ileri sürerek üç misli ihbar tazminatı sendikacalık tazminatı, hafta ve bayram gündeliklerile, yıllık ücretli izin ve fazla çalışma parasının davalıya ödenmesine karar verilmesini istemiştir.
KARAR : Sabit olan dava uyarınca gerçekleşen 8498 liranın faizile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine ve sendikacılık tazminatı, üç misli ihbar tazminatı hafta ve bayram gündeliklerine ilişkin isteklerin reddine karar vrelimiştir.
TEMYİZ EDEN : Taraflar avukatları, Temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düyşünüldü.
YARGITAY KARARI : 1- Toplanan delillere, karar yerinde gösterilen kanuni ve gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarile davacının nedenleri gösterilmeyen temyizi yerinde değildir.
2- Kural ve uygulamalara göre ihtirazi kayıt dermeyan edilmeden imzalanan aylık ücret tediye bordrolarında, fazla mesai karşılığı ödendiğinin yazılı bulunması, o aylardaki fazla mesainin bu miktarlara münhasır olduğunun kabulü ve çalışılan ayların bir kısmı için fazla mesai ücreti ödenip, bir kısmı için ödenmemiş olması ödenmeyen aylarda fazla mesai yapılmadığını ve yine sonraki aylara ait bordrolarda fazla mesai ücretinin alınmış olması da önceki aylradaki istihkakın ödenmiş olduğunu gösterir.
Davalı, davacının 1960 yılından 1967 yılına kadar ödenmeyen fazla mesai isteğine karşılık, cevap layihasının 5 numaralı sütununuda fazla çalışma paralarının davacıya ödenmediğini savunmuştur ve ödeme def'ini ispat için de aylık ücret tediye bordrolarını ibraz etmiştir.
Mübrez bordrolara göre işyerinde çalışanlara aylık paralarının bordro karşılığı ödendiği ve bordroların her türlü fazla mesai ve tatil ücreti gibi ek ücret kesintilere mahsus sutunları ihtiva ettiği davacı ve diğer işçilerin bu bordroları ihtirazi kayıt dermayan etmeden imzaladığı görülmektedir. Nitekim hafta ve genel tatil paralarına ait istek, bilirkişisinin bu bordrolara verdiği değer, mahkemece benimsenerek reddedildiği ve davacının da buna karşı çıkmadığı bir gerçektir. Her ne kadar, bilirkişi anılan raporunda fazla mesailer için "davacıya ödeme yapıldığına dair bir kayıt yoktur" demkte ise de aksine Ocak 1963 - Aralık 1963 ve Ağustos, Ekim 1964 aylarına ait bordrolarda fazla mesai paralarının yazılı olduğu ve bunların ilavesile aylık ücretlerin davacıya ödendiği ve diğer ayların fazla mesai sütunları boş bırakılarak karşılık hizaları ihtirazı kayıt dermeyan edilmeden imzalandığı anlaşılmktadır.
O halde, her türlü alacakların müfredatlı bordrolarla ödendiği işyerinde, yukarıda anılan kural ve uygulamalar da gözönünde tutularak davacının fazla mesaiden alacağı olup olmadığı araştırılmak ve sonucuna göre bir karar verilmek gerekirken kanıtlayıcı olmayan şahadete ve mutabakatı denetlenmemiş bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı şekilde karar verilmiş olması yasalara aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın gösterilen sebeplerden BOZULMASINA, oybirliğiyle karar verildi.