 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1968/9127
K: 1968/11140
T: 26.09.1968
DAVA: Dava konusu, ödenmeyen çocuk zammı ile doğum yardımının hüküm altına alınması isteğine ilişkindir.
Mahkeme, davalının daimi işçi kadrosunda olmadığı ve istenen yardımların daimi işçileri hedef tutmuş olduğu gerekçesiyle davayı reddeylemiştir.
Buna karşı davacı, işçiler arasında yapılan ayırımın pozitif esaslarına dayanmayıp binnetice iyiniyet kurallariyle bir uygunluk haline bulunmadığnı ileri sürerek hükmün bozulmasını istemiştir.
KARAR: Davacının yıllardan beri davalıya ait işletmede devamlı olarak işçi sıfatiyle çalıştığı konusunda bir uyuşmazlık yoktur. İşyerinde görülen iş, mahiyeti bakımından sürekli bir iştir. İşyerinde yürütülmekte olup süreklilik arzeden bir işte yıllardan beri çalşıtırılan işçi daimi işçi niteliğindedir. İşveren zincirleme sözleşmelerle iş akdini yenilemiş olması işin niteliğine etkili olamaz. Taraflar arasındaki hukuki ilişki objektif iyiniyet kuralları gözönünde tutularak belli edilmek gerekir. İşverenin bazı yükümlerden kurtulmak için zincirleme sözleşmeler yapmış olması, Medeni Kanunun 2 nci maddesinde öngörülen iyiniyet kurallarına aykırıdır.
Bütün bunlardan başka davalıya ait işletmede çalışan aynı nitelikteki işçilerden bir kısmının koruyucu hükümler dışında tutmak, hem anayasanın eşitlik ilkesine ve hem de iş hukukunun temel kuralına uygun düşmez. O halde, davacının biteviye sürüp gelen işçiliği gözönünde tutularak, isteğin kabulüne karar verilmesi gerekli iken, ilamda yazılı sebep ve düşüncelerle davanın reddi yasaya aykırıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 26.9.1968 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.