 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1968/8835
K: 1968/12837
T: 14.10.1968
DAVA: Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere, işveren vekilliğinin hukukça bir işveren temsilcliğinden ibaret bulunmasına, davacı ustabaşı olup aradaki temel ilişkinin iş sözlemesine dayandığının toplanan delillerden anlaşılmasına, bu durumda davacının şahsında hem temsilcilik hem de işçilik niteliğinin mevcudiyetinin kabulü gerekmesine, o halde işveren vekilliği sıfatının işçilere tanınan hak ve vecibelere etkili olamayacağına göre davalının sair temyiz itirazları yerinde değil ise de; davacının ücret bordrolarındaki imzasının kendisini bağlayacağına, öbür yandan sonraki aylara ait bordrolarda o ayların fazla mesai ücretini aldığını bizzat kendisinin bordrolara yazmış olmasının evvelki aylara ait istihkakların ödenmiş olduğu anlamına geleceğine, husus ile bir kimsenin 16 yıl süreyle sekiz saat fazla mesai yapmasının hayatın olağan yürüyüşüne uygun düşmemesine, bu istisnai vaziyetin gerçekleşme imkanını gösterecek kat'i ve mukni deliller elde etmedikçe bu yoldaki iddianın kabul edilmemesi gerekmesine göre, bu cihetler üzerinde gereği gibi durulmadan fazla mesai hakkında yazılı şekilde hüküm tesisi; usule ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün davalı lehine yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, 14.10.1968 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.