 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1968/5134
K: 1968/3175
T: 25.03.1968
KARAR: Davanın konusu, fevkalade ikramiye ile çocuk zammının ödetilmesi isteğine ilişkindir.
Mahkeme, uyuşmazlığın idari yargı yerinde çözümlenmesi gerektiği düşüncesiyle dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar vermiştir.
Buna karşı davacı, uyuşmazlığın iş aktinden doğmuş olmasına göre, mahkeme kararın yasaya aykırı bulunduğunu ileri sürmüştür.
Gerçekten davacının işçi olduğu konusunda bir uyuşmazlık yoktur. Devlet Demiryolları İşçileri Talimatnamesinin uygulama alanı gösteren 1 inci maddesinde: Bu talimatnamenin 3008 sayılı İş Kanununun 1 inci maddesindeki tarife giren işçiler hakkında uygulanacağı yazılıdır. Bu talimatnamedeki hükümler, iş aktinin unsurları arasına girmiştir. Anılan talimatnamenin 71 inci ve onu izleyen maddelerinde fevkalade ikramiye ile çocuk zammına ilişkin hükümler yer almıştır. Davacı, iş akti niteliğinde olan bu mukaveleye dayanarak dava açmıştır. 5521 sayılı Kanunun 1 inci maddesi iş aktinden ve iş kanununa dayanan her türlü hak iddialarından doğan hukuk uyuşmazlıkların iş mahkemelerinde çözümleneceği hakkında bir hüküm koymuştur. O halde işin esası incelenip varılacak sonuç uyarınca bir karar verilmesi gerekli iken dava dilekçesinin görev yönünden reddi az önce belirtilen hukuki esasa aykırıdır ve davacı tarafın temyiz itirazı bu bakımdan yerindedir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebepten dolayı BOZULMASINA 25.3.1968 gününde karar verildi.
