 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1968/407
K: 1968/5074
T: 09.07.1968
KARAR: 1- Yapılan soruşturmaya,toplanan delillere ve kararın dayandığı gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan yönlere ilişkin temyiz itirazları yersizdir.
2- Dinlenen tanıklar, davacının bozuk pompa ile benzin sattığı için iş sözleşmesinin 28.4.1963 tarihinde bozulduğunu ve aynı gün çıkan münakaşa yüzünden tarafların karakola gitiklerini ve orada barıştıklarını ve davalının barışma sebebiyle davacıyı tekrar işe aldığını bildirmişlerdir. Dosyadaki diğer belgelere ve yine tanık sözlerine göre davalı işveren 2.5.1963 tarihinde davacıyı işinden çıkartmıştır. Davalının ikinci defa iş sözleşmesini bozarken eski sebebe dayandığı anlaşılmaktadır. Halbuki davalı barışmakla ve davacıyı tekrar işine almakla onun bütün yolsuz işlerinden afetmiş demektir. O halde, iş sözleşmesinin gerçekten 28.4.1963 tarihinde bozulmuş olup olmadığı ve tarafların kaakolda barışıp barışmadığı konusunda, dinlenen tanık sözlerin üzerinde durmak, karakoldan gerekli bilgi istenmek, gerekirse taraflardan delilleri sorulmak ve bu suretle yapılacak soruşturma ve inceleme sonucuna göre az önce belirtilen şekilde bir karar vermek gerekir.
Mahkeme ise, bu yönler üzerinde durmamış, sadece iş sözleşmesinin ilk defa 2.5.1963 tarihinde bozulduğunu kabul ederek ve bozmada davalının haklı olduğunu belirterek ihbar, kıdem tazminatı isteğini reddetmesi usul ve kanuna aykırıdır.
3- Davacı fazla çalışma parası da istememiştir. Dinlenen davacı tanıkları gece ve gündüz açık bulunan işyerinde iki vardiye halinde çalışıldığını yani her postanın 12 saat çalışma yaptığını bildirmişlerdir.
Mahkeme ise; iş müfettişinin iş sözleşmesinin bozulmasından sonra işyerinde yaptığı soruşturma evrakına dayanarak davacının fazla çalışma yapmadığı sonucuna varmışır. Gerçekten anılan soruşturma evrakında işyerinde üç vardye halinde çalışma yapıldığı yazılıdır. Ancak, 8.5.1963 tarihinde tesbit edilen üç vardie halinde çalışma şeklinin hangi tarihten itibaren uygulanmaya başlandığı yönü üzerinde durulmamıştır.
Az önce belirtildiği üzere tanıklar işyerinde iki vardiye halinde çalışma yapıldığını açıkça bildirmişlerdir. Tanık sözleriyle iş müfettişini soruşturma evrakı birbirini tutmamaktadır.
Bu durumda, üç vardiya halindeki çalışma şeklinin uygulama tarihi üzerinde soruşturma yapmak, bu konuda gerekirse, delil toplamak ve varılacak sonuç uyarınca bir karar vermek gerektir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın 2 ve 3 üncü bendlerde gösterilen sebeplerden BOZULMASINA,ve davacının diğer temyiz itirazlarının reddine ve davacı yararına takdir edilen 650,- lira duruşma avukatlık parasının karşı tarafa davalıya yükletilmesine, 9.7.1968 tarihinde karar verildi.
