 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1967/8237
K: 1968/2245
T: 23.02.1968
KARAR: Davacı 28.8.1963 tarihinden 14.9.193 tarihine kadar geçen sürede her gün yarım saat fazla çalışma yaptığını ileri sürerek bunun karşılığını istemiştir.
Davalı, davacının fazla çalışma yapmadığını savunmuştur.
Gerçekten, dosyadaki tanık sözleriyle sendike temsilcilerinin düzenlediği 1.1.1964 günlü tutanak ve diğer belgelerin birlikte incelenmesinden davacının anılan tarihler arasında günde 8 saat çalıştığı ve arada yarım saatlik bir dinlenme yaptığı anlaşılmıştır.
Gerçekten İş Kanununun 42 nci maddesinin B fıkrası uarınca davacıya çalışma süresinin ortalama bir zamanında mahalli adet ve işin icaplarına göre bir saatlik dinlenme verilmesi gerekmektedir. İşveren kanunun bu amir hükmüne uyarak vermesi gereken bir saatlik dinlenme yerine yarım saatlik dinlenme vermiştir. Böylece davacı eksik dinlenme yapmış durumdadır. Bu yüzden davacının eksik verilen dinlenmenin tam olarak verilmesi işverenden hatta idari makamlardan istemeye hakkı vardır. Fakat, eksik yapılan dinlenmeyi fazla çalışma olarak ileri sürüp iş parası istemeye hakkı yoktur.
Mahkemenin bu yönü gözönünde tutmaksızın eksik verilen dinlenme süresini fazla çalışma olarak kabul edip isteği hüküm altına alması kanuna aykırıdır.
SONUÇ: Temyiz edien kararın gösterilen sebepten BOZULMASINA; 23.2.1968 gününde karar verildi.