 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1967/7576
K: 1967/8056
T: 22.09.1967
DAVA: Davacı, fesih bildirimine ilişkin önellere uyulmadığından bahisle ihbar ve kıdem tazminatı istemiştir.
Mahkemece, ihbar tazminatıyla ilgili isteğin kabulü, kıdem tazminatı isteğinin ise reddi cihetine gidilmiş; hüküm, her iki tarafça temyiz edilmiştir.
KARAR: 1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre aşağıdaki bentlerin kapsamları dışında kalan yönleri hedef tutan temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Davacı işçinin çalışma süresine göre yapılacak fesih bildirimine (fesih ihbarna) ilişkin önelin altı haftadan ibaret bulunduğu ve fseih bildiriminde bulunan davalı işverenin bunun 15 gününün tanıyıp bu günlere ait işçi ücretlerini ödediği, taraflar arasında uyuşmazlık teşkil etmemektedir. Şu duruma göre burada çözümlenmesi gereken sorun (mesele), fesih bildirimi süresi içinde ödenilen işçi ücretini ihbar tazminatından indirmek gerekip gerekmediği noktasında toplanmaktadır.
İş Kanununun 13 üncü maddesini 3 üncü fıkrası hükmüne göre bildirim şartına uymayan taraf, yasaca ya da yasa çevresinde sözleşmeyle belli önellere ait ücretlerin tutarını karşı tarafa ödemek zoundadır. Bu hüküme güdülen amaç, fesih bildirimi süresine ilişkin ücretlerin ödenmesidir; yoksa, bu süre içinde esasen ödenmiş ücretlerin tekrar ödetilmesi değildir. Tersine düşünce, ihbar tazminatının kabulünü zorunlu kılan edenlerle bağdaşmaz. Bir kanun hükmünün konuluş sebeplerine uygun biçimde manalandırılması da yoruma ilişkin esaslardandır. Kaldı ki ihbar tazminatının mahiyeti ile ilgili görüşler dahi başka surette düşünmeye elverişli bulunmamaktadır.
Mahkemece, yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olalar üzerinde gereği gibi durulmaksızın ve bunların kabul edilmemesi durumunda bunun nedenleri gösterilmeksizin fesih bildirimi süresi içinde ödenmiş ücretlerin gözönünde tutulmaması, yasaya aykırıdır.
3- Davacının önceki hizmet süresine ilişkin kıdem tazminatını alıp işten ayrıldıktan bir süre sonra tekrar işe girdiği, mahkemece de kabul olunmaktadır. İş Kanununun 13 üncü maddesinin 7 nci fıkrasında: "İşçilerin kıdemleri iş akdinin devam etmiş veya fasılalarla yeniden aktedilmiş olnmasına bakılmaksızın aynı işverenin bir veya müteaddit işyerlerinde çalıştıkları süreler nazara alınarak hesaplanır" ve 9 uncu fıkrasında ise, "Aynı kıdem süresi için bir defadan fazla tazminat ödenmez" hükümleri yer almıştır.
Şu duruma göre kıdem tazminatı hakkının doğumu bakımından önceki hizmet süresi gözönünde tutulacak, fakat o süre bakamından yeniden tazminat ödeme cihetine gidilmeyecektir. Mahkemece bu yönün gözönünde tutulmasını gerekli kılan sebepler açıklanmadan kıdem tazminatı isteğinin reddi dahi yasaya aykırıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün 2 nci bendde yazılı sebepten dolayı davalı ve 3 üncü bedde yazılı sebepten dolayı da davacı yararına BOZULMASINA, 22.9.1967 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.