DAVA VE KARAR: 1- Yapılan soruşturmaya, toplanan delillere ve kararın dayandığı gerektirici sebeplere göre davalının temyiz itirazları yersizdir.

2- Davacı işyerine ilk kez girdiği 1956 yılına göre kıdem tazminatının hesap edilmesini istemiştir. Gerçekten sigorta kurumundan ve çalışma teşkilatından gelen yazılara göre davacı işyerine 956 yılında girmiştir. İşyeri 1954 tarihinden beri kanun kapsamındadır. İş Kanununun 13 üncü maddesinde işyerinin devir veya intikali, yahut diğer bir suretle işverenden başka bir işverene geçmesi halinde, işçinin hizmetinin işyerindeki hizmetleri sorumlu tutulacağı yazılıdır. Böylece kanun koyucu işyerinin bir başka işverene geçmesi için iki işveren arasında bir hukuki bağlantı aramış değildir. Asıl önemli olan işçinin aynı işyerinde geçen hizmet süresinin işverenler arasında değişik sebeple uygulanmasını ve kıdem tazminatı hakkının ileri sürülemez hale gelmesini önlemektir.

O halde, davacının hizmeti, işyerine ilk girdiği 1956 yılından başlayarak hesap edilmelidir.

Mahkemenin fırını işleten C. adındaki işveren ile ondan sonra fırını çalıştıran M.K. arasındaki hukuki bağlantı bulunmaması sebebine dayanarak, davacının hizmetini 1.1.1961 tarihinden itibaren hesap etmesi kanuna aykırıdır.

SONUÇ: Temyiz edilen kararın ikinci bentte gösterilen sebepten davacı yararına BOZULMASINA ve davalının temyiz itirazlarının reddine oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972