 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1967/5416
K: 1967/5493
T: 12.06.1967
KARAR: 1- Yapılan soruşturmaya, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dava, Bölge Çalışma Müdürlüğü yoluyla mahkemeye intikal etmiştir. 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 10 uncu maddesi hükmüne göre, "İş Kanununun uygulanmasıyla görevli olan idari merciler, kendilerine yapılan müracaatları 15 gün içinde idari yoldan neticelendiremedikleri ve iş mahkemelerinin görevi içinde gördükleri takdirde, bu hususa dair olan evrak ve belgeleri yetkili iş mahkemesine tevdi ederler. Mahkeme, re'sen gün tayin ederek tarafları davet ve müracaat sahibinin davacı olduğunu tesbitten ve zabıtnameye imzasını aldıktan sonra bu kanundaki esas ve usullere göre davayı görerek kararını verir.
İşçinin davacı olup olmadığını tesbit, davacı olduğunu bildirmesi halinde, davasını da tesbit anlamını taşır, zira davacılık sıfatı, belli bir davanın varlığını zorunlu kılar. Değişik söyleyişle, ortada bir dava yoksa, davacılık sıfatı da düşünülemez. Esasen sözlü yargılama usulünde davacı, isteklerini mahkemeye tesbit ettirmek yetkisine de sahip bulunmaktadır.
Mahkemece, bu yön düşünülmeden, davacı tarafından yargılama sırasında ileri sürülen isteklerin sırf Çalışma Bölge Müdürlüğü yazısında yer almadıklarından dolayı reddi cihetine gidilmesi isabetsiz ve dolayısıyle, bu noktayı hedef tutan temyiz itirazları yerindedir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda 2 nci bentte yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, oybirliğiyle karar verildi.
