 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1967/3387
K: 1967/3296
T: 14.04.1967
KARAR: Dava, fazla mesai Pazar yevmiyesi ve yıllık ücretli izin paralarının tahsili isteğine ilişkindir.
Davalı, davacının fazla mesai parasiyle Pazar yevmiylerini aldığını, yıllık izinlerini de kullanmış olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Dinlenen davacı tanıkları, davacının çalıştığı bütün sürece her gün 4 saat fazla mesai yaptığını bildirmiş oldukları gibi, davalı tanıklarından Cemal Güney de davacının günde 12 saat çalıştığını söylemek suretiyle davacı tanıklarının sözlerini doğrulamıştır. Buna mukabil davalı şahitlerinden İsmet İbolar ve Nazım Selamcı davacının çalıştığı bütün sürece işyerinde fazla mesai yapılmadığını, iş olduğu günlerde fazla mesai yapıldığını ve fazla mesai paralarını da aldıklarını bildirmişlerdir. Aylık bordrolar üzerinde yapılan bilirkişi incelemeleri sonunda düzenlenen 9.1.1967 tarihli raporda ise davacının bazı aylarda aylık ücret alacağından fazla olarak haftalık namı altında para aldığının bordrolarda yazılı olduğu açıklanmış olduğu gibi mahkeme, haftalık namı altında ödenen bu paraları davacı alacağından tenzil etmiştir. Diğer taraftan davacı, gerek haftalık namı altında bir miktar fazla tediyeyi ihtiva eden bordroları ve gerek bu namda bir tediyeyi ihtiva etmeyen bütün bordroları hiçbir ihtizari kayıt dermeyan etmeden imzalamıştır. haftalık namı ile ödenen paraların fazla mesai karşılığı oldukları raporda belirtilmiş, mahkemece de böyle kabul edilmek suretiyle davacının fazla mesai alacağından düşülmüştür.
Davacı işçinin, ihtirazi kayıt dermeyan etmeden imzaladığı aylık bordrolarda kendisine fazla mesai karşılığı para ödendiğinden yazılı bulunması, o aylardaki fazla mesainin bu miktarlara münhasır olduğunun kabulünü gerektirdiği gibi çalıştığı ayların bir kısmı için kendisine fazla mesai ücreti ödenip bir kısmı için ödenmemiş olması, fazla mesai ücreti ödenmemiş olan aylarda fazla mesai yapmadığını, bir işçinin sonraki aylara ait bordrolarda o ayların fazla mesai ücretini almış olması evvelki ayların istihkaklarından ödendiğini göstermez.
Yukarıda belirtilen hususlar nazara alınmadan, her iki taraf şahitlerinin sözleri arasındaki mübayenet hal ile telif edilmeden, davacı şahitlerinin sözlerinin tercihi sebebi de gösterilmeden ve davalı işyerindeki iş hacmile işyerinde çalışan işçi adedini de gözönünde bulundurmak suretiyle davacının çalıştığı bütün iş süresince fazla mesaiyi gerektirip gerektirmediği de araştırılmadan davacının çalıştığı bütün sürece her gün 4 saat fazla mesai yaptığının kabulü suretiyle hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 14.4.1967 gününde karar verildi.
