 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1967/2807
K: 1967/3075
T: 10.04.1967
DAVA : Mahkemece, davalı kurum'un ikametgah esasına dayanan yetki ilk itirazı kabul edilmiş, 5521 sayılı "iş mahkemeleri kanunu"nun 5 inci maddesi hükmü gereğince davanın reddi cihetine gidilmiştir.
Hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
KARAR : 1- Sözü edilen 5521 sayılı "İş mahkemeleri Kanunu"nun 5 nci maddesinde aynen "İş Mahkemelerinde açılacak her dava, açıldığı tarihte dava olunanın Türk Medeni Kanunu gereğince ikametgahı sayılan yer mahkemesinde bakılabileceği gibi işçinin işini yaptığı işyeri için yetkili mahkemede de bakılabilir" denmektedir. Şu duruma göre davacı yetkili mahkeme bakımından bir çeşit seçimlik hakkına sahiptir. Davacı bu hakka dayanarak, davasını, dilerse davalının ikametgahı mahkemesine; dilerse, işçinin yaptığı işyeri için yetkili iş mahkemesine açabilir.
Davacı işçinin, davanın açıldığı Emet'teki bir işyerinde çalıştığı, uyuşmazlık konusu değildir. O halde, davacının, Emet Asliye Hukuk (İş) mahkemesine dava açması, az önce anılan seçimlik hakkının kullanılışıdır ve kanun hükümlerine tamamen uygundur.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olayların gözönünde tutulmaması isabetsizdir.
2 - H.U.M.K nun 27 nci maddesi hükmüne göre; mahkeme, "selahiyettar olmadığından dolayı dava arzuhalinin reddine karar" verir; yoksa, davanın reddi cihetine gidemez. Şu duruma göre kabul bakımından da davanın reddi yolunda hüküm tesisi, az önce anılan yasa hükmüne aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan hükmün yukarıda yazılı sebeplerden dolayı davacı yararına BOZULMASINA, 10.4.1967 gününde oybirliğiyle karar verildi.