 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1967/2430
K: 1967/4123
T: 15.05.1967
KARAR: Davanın konusu, işgüvenliği kurallarına aykırı davranış sonucu meydana gelen zararların ödetilmesi isteğine ilişkindir.
Mahkeme, iş kazasının oluşunda davalı tarafa hiç bir kusur ve sorumluluk yöneltilemeyeceğini söyleyen bilirkişinin görüşünü benimseyerek tazminat isteğinin reddine karar vermiştir. Buna karşı davacı taraf, mahkemenin yetersiz bir rapora dayanarak hüküm tesis etmiş olduğunu ileri sürmüştür.
Gerçekten davacının iş kazası sonucu malul kalmış olduğu konusunda bir uyuşmazlık yoktur. Keza davacı işçinin Buraj yaparken gözüne taş sıçraması yüzünden malul kaldığı, davalı idarece de kabul edilmiştir. Ayrıca davacıya çalışırken gözlük verilmemiş olduğu yolundaki iddia, objektif delillerle sabit bulunmuştur. Öte yandan kusur ve sorumluluk konusunda inceleme yapan bilirkişi, işçilerin sağlığını koruma ve iş güvenliği tüzüğünün 19 uncu maddesi hükmü çerçevesinde meseleyi bilimsel bir tahlile tabi tutmamıştır. H.Y.U.K.nun 275 inci maddesine göre çözümü, özel ve teknik bilgiye ihtiyaç gösteren bu gibi meselelerde uzman bilirkişi düşüncesine başvurmak zorunludur. İş kazasında davalı idarenin kusursuzluğuna ilişkin rapor, anılan tüzüğün 19 uncu maddesiyle konulan ilkelere uyularak düelenmemiş olduğu için yetersizdir. O halde, gerçeğe ve hakkaniyetli bir sonuca ulaşabilmek için işçilerin sağlığını koruma ve iş güvenliği tüzüğü hükümleri çerçevesinde uzman bir bilirkişiye inceleme yaptırılıp varılacak sonuç uyarınca bir karar verilmek gerekir. Mahkemenin tüzükteki kurallar gözönünde tutulmaksızın düzenlenmiş bir rapora dayanarak tazminat isteğinin reddine karar vermiş bulunması yasaya ve usule aykırıdır, davacı işçinin temyiz itirazı bu bakımdan yerindedir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın gösterilen sebepten BOZULMASINA, davacı yararına takdir edilen 650 lira duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine 15.5.1967 gününde oybirliğiyle karar verildi.
