 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1967/13886
K: 1968/4055
T: 06.04.1968
DAVA: Davacı, iş niteliğinin tesbiti ile toplu iş sözleşmesinden faydalandırılması gerektiğinin hüküm altına alınmasını istemiştir.
Buna karşı davalı idare, davacının 3656 sayılı Kanuna tabi olup, 5434 sayılı Emekli Sandığı Kanunu ile ilgilendirilmiş bulunması itibariyle davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme, sendikaya kayıt ve toplu iş sözleşmesinden faydalanma konusuna ilişkin davanın reddine ve davacının 3008 sayılı Kanuna göre işçi niteliğinde bulunduğunun tesbitine karar vermiştir.
Gerçekten hüküm fıkrası iki maddeyi kapsamaktadır. Sendikaya kayıt ve toplu iş sözleşmesinden faydalandırılma isteğinin reddine ilişkin hüküm fıkrası, davacı tarafından temyiz olunmamıştır.
Davacının 3008 sayılı Kanuna göre işçi nitelğinde bulunduğunun tesbitini kapsayan hüküm fıkrası ise, davalı idare tarafından temyiz edilmiştir.
Bir kere davacının 3656 sayılı kanuna tabi olup, 5434 sayılı Emekli Sandığı Kanunu ile ilgilendirilmiş bulunduğu uyuşmazlık konusu değildir. Öte yandan 3008 sayılı Kanunun 2 nci maddesinin (E) bendi, genel, katma ve özel bütçelerle belediye bütçelerinden kadro karşılığı aylık veya ücret alan memur ve hizmetlilerin anılan kanuna tabi bulunmadıkları hakkında ayrık bir hüküm koymuştur. O halde mahkeme davacının 3008 sayılı Kanun kapsamında bir işçi olduğnun tespitine ilişkin kararı, az önce belirtilen bent hükmüne aykırıdır ve davalı idarenin temyiz itirazı bu bakımdan yerindedir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebepden BOZULMASINA, 6.4.1968 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.