 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1967/12699
K: 1968/7857
T: 14.05.1968
DAVA : Davacılar, miras bırakanlarının işkazası sonucu ölümü sebebile destekten yoksun kalma tazminatı ve ayrıca manevi tazminat istemişler; mahkemece, olayın ölenin kusurundan meydana gelmiş olduğu ve davalı işverenin kusuru bulunmadığı gerekçelerile davanın reddi cihetine gidilmiştir.
KARAR : Desteğin ölümüyle sonuçlanan olayın kendi ve davalı işverenin diğer adamının ortaklaşa kusurları sonucu meydana gelmiş olduğu, toplanan deliller ve özellikle bilirkişi raporuyla tanıtlanmıştır. Esasen bu yön, mahkemenin de kabulündedir. Dava, sadece davalı işverenin tedbir alma ödevine aykırı davranışına dayanmamaktadır; aynı zamanda, davalı işverenin kullandığı adamın kusurlu eylemini hedef tutmaktadır. Öbür yandan, işveren, kullandığı adamın sebebiyet verdiği zararlandırıcı olayın sonuçlarından da sorumludur. Ölenin dahi zararlandırıcı olayın vukuunda kusurlu bulunuşu, ancak, B.K. nun 44 ncü maddesinin uygulanmasını gerekli kılar; yoksa, işverenin zarardan sorumlu tutulmayacağı anlamına gelmez.
Mahkemece, anılan yönler gözönünde tutulmaksızın belirtilen gerekçe ile davanın reddi cihetine gidilmesi isabetsiz ve dolayısile, mahalli mahkeme hükmünün onanmasına ilişkin daire ilamı yanılmaya müstenittir. O halde karar düzeltme isteği bu çevrede olmak üzere kabul edilerek onama ilamı kaldırılmalı ve mahkeme hükmü bozulmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda yazılı sebeplerden dolayı karar düzeltme isteğinin kabulüne, Dairenin 14.9.1967 tarih ve 7605/7809 sayılı onama ilamının kaldırılmasına ve davacı yararına hükmün BOZULMASINA, 14.5.1968 gününde oybirliğiyle karar verildi.