T.C.

YARGITAY

9. Hukuk Dairesi

E: 1966/12472

K: 1966/11863

T: 24.12.1966

KARAR: 1- Davalı, yetkisizlik ilk itirazında bulunmuş mahkemece, davalının mazeret bildirerek gelmediği ilk duruşma oturumunda yetkisizlik ilk itirazı incelenerek ret veya dava kabul olunmuştur. Yetkisizlik ilk itirazının reddine ilişkin karar davalıya tebliğ olunamadığı gibi esas hakkındaki karar da aynı duruşma oturumunda verilmiştir. Mahkeme, bu yolda işlem yapmasını 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu'nun 7. maddesinin ilk fıkrasına dayandırmaktadır.

2- Sözü edilen maddede, aynen: (İş Mahkemelerinde şifahi yargılama usulü uygulanır. İlk oturumda mahkeme tarafları sulha teşvik eder. Uzlaşmadıkları ve taraflar veya vekillerinden birisi gelmediği takdirde yargılamaya devam olunarak esas hakkında hüküm verilir) denmektedir. Bu hüküm, gelmiyen davalı hakında gıyap durumu gerçekleşmeden yargılamaya devam olunacağı anlamına gelmektedir. Yasakoyucunun anılan fıkranın üçüncü cümlesiyle öngördüğü yön, hakimin öncelikle tarafları uzlaştırmaya çalışması ve uzlaşmanın mümkün olmaması halinde yargılamaya devam ederek yargılamadan edindiği sonuca göre bir hüküm tesis etmesidir yoksa, esasa cevap vermek imkanının ve gıyap müessesesinin kaldırılması değildir.Nitekim Yargıtay içtihatları da öteden beri bu yoldadır.

3- 5521 sayılı Kanununun 15. maddesi hükmüne göre bu kanun da açıklık bulunmayan durumlarda HUMK.nun hükümleri uygulanır. HUMK.'nun 478. maddesine göre ilk itirazlar, hadise şeklinde incelenerek çözümlenir aynı kanunun 479. madesi hükmüne göre ise, ilk itirazın reddi halinde davalıya esas hakkında cevapta bulunmak imkanı sağlanır. Diğer taraftan anılan kanunun 224. maddesi hükmüne göre "salahiyet gibi hadise şeklinde halli muktazi iddialar, mahkemeye gelmeksizin tahriren de dermeyan olunabilir."

Mahkemece yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olaylar gözönünde tutularak davalıya yetkisizlik ilk itirazının reddine ilişkin kararla birlikte duruşma günü tebliğ edilmek ve bu suretle yargılamaya devam olunmak gerekirken aksine düşüncelerle işlemde bulunarak hüküm tesisi isabetsiz ve davalının bu yönleri hedef tutan temyiz itirazları yerindedir.

SONUÇ: Yukarıda yazılı sebeplerden dolayı temyiz olunan hükmün BOZULMASINA, 24.12.1966 gününde karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972