 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1966/11434
K: 1967/670
T: 30.01.1967
DAVA VE KARAR: Davacı, davalının işyerinde 20.12.1962 tarihinde iş kazasına maruz kalmıştır.
Bu kaza sebebiyle davacının beden gücünden kayıp oranı % 11'dir. Usulüne göre verilen raporda belirtilen malullük oranına göre davacı maddi tazminatını mahkemeden istemiş ve isteğine göre hakkını almıştır.
Bundan sonra davacı yetkili makamlarca tesbit edilen malullüğünün arttığını görerek Sosyal Sigortalar Kurumuna başvurmuştur. Kurumca yapılan muayenesinde malullüğünün % 32 ye yükselmiş olduğu tesbit edilmesi üzerine davacı işbu ikinci tazminat davasını açmıştır.
Davalının ileri sürdüğü kesin hüküm savunmasını kabul eden mahkeme davayı bu sebepten reddetmiştir.
Kesin hükümden söz etmek için usul hükümlerine göre tarafların, müddeabihin ve sebebinin aynı olması gerektir. Gerçekten her iki davada taraflar ve sebep aynı olmakla beraber müddeabih aynı değildir. Davacı ikinci davası ile % 11 ile % 32 arasındaki malullük farkının gerektirdiği tazminatı istemiştir.
O halde davacının tazminat isteğini kapsayan iddiası incelenmeli ve varılacak sonuç uyarınca bir karar verilmelidir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın gösterilen sebepten BOZULMASINA, 30.1.1967 gününde karar verildi.