 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1964/3653
K: 1964/3599
T: 04.06.1964
DAVA: Davacı, davalı Bakanlığın işçisi olduğunu, ulusal bayram, genel tatil, hafta tatili gündelikleriyle fazla çalışma paralarının verilmedğini ileri sürerek ödetilmesini istemiştir. Davalı Bakanlık vekili, diğer savunmaları yanında davacının özel idarece yaptırılan yol yapımı işinde çalıştığını ve gerçekleşen çalışma paralarının Bakanlıkça özel idare bütçesine aktarılan yardım paralarından ödendiğini ve işin özel idareye ait bulunması bakımından müvekkili Bakanlığa husumet yöneltilemiyeceğini bildirerek davanın reddini istemiştir
("İrade-i Umumiye-i Vilayet" Kanununun) vilayete ait mahalli hizmetler başlıklı 788 inci maddesinin incelenmesinden umumi yollardan maada il dahiline münhasır olarak ilçe ve bucakları birbirine bağlanan yolların yapılması ve devamlı onarılmassı işlerinin vilayete, devletçe yapılması gereken umumi yolların yapılmasının ise Bayındırlık Bakanlığına ait olduğu anlaşılmaktadır. Davacının çalıştırıldığı yol vilayetçe yaptırılan bir yol ise, işverenin özel idare ve eğer Devletçe yaptırılan bir yol ise Bayındırlık Bakanlığı olduğunun kabulü gerekir. Bayındırlık Müdürlükleri ile ait işlerin yerine getirilmesinde dahi görevli bulunduklarından yaptırılan işin ile ait olduğunun gerçeklemesi halinde Bayındırlık Müdürlüğünden işçi teminindeki hukuki durumu işveren vekili durumundan ibarettir. İş Kanununun değişik 1 inci maddesi hükmünce bir iş sözleşmesi dolayısıyla işveren vekilinin bu sıfatla işçilere karşı muamele ve yünlenmelerinden doğrudan doğruya işveren sorumludur.
Mahkemece bu hukuki esasa göre inceleme yapılıp varılacak sonuca göre husumet itirazı hakkında bir karar verilmesi gerekli iken, eksik incelemeye dayanılarak davanın kabul edilmesi kanuna aykırıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA, 4.6.1964 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.