 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E: 1972/9219
K: 1972/9594
T: 09.12.1972
DAVA : Dikkatsizlik ve tedbirsizlikle H.D.nin 45 gün işinden kalacak derecede ve hayatını tehlikeye koyacak surette yaralanmasına sebebiyet vermekten sanık R.B.nin yapılan duruşması sonunda; T.C.K.nun 459/2-son maddesi gereğince takdiren ve teşdiden ve ibreti müessire olması için 3 ay hapis, 375 lira ağır para cezalariyle mahkumiyetine dair (Kumluca) Asliye Ceza Mahkemesi'nden verilen 24/12/1971 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi sanık vekili tarafından süresinde istida ve şartı ifa edilerek dava evrakı bozma isteyen 31/10/1972 günlü tebliğname ile daireye göndderilmekle okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Sair itirazlar yerinde görülmemiştir. Ancak:
Kanunda yazılı cezanın iki had arasında tayini hakimin takdirine mevdu ve keyfiyet ise de bu takdirin adalet ve nasafet kaideleri gözönünde tutularak yapılması ve dosya münderecatına uygun bulunması gerekir. Kastı olmayarak işlenen yaralanmaya sebebiyet fiilinde sekizde iki gibi cüz'i bir nisbette kusurlu görülen sanığa şahsı ile ilgisi bulunmayan ibreti müessire, başka ne gibi bir hal ve sebebin takdiri teşdide dayanak alındığı karar yerinde açıklanmadan uygulanan maddede yazılı cezanın aşağı haddinin çok üstünde hükmedilmesi;
Bozmayı gerektirmiş ve sanık vekilinin temyiz itirazlariyle tebliğname münderecatı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeple istem gibi BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine 9.12.1972 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.