 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 1969/1663
K: 1969/1981
T: 25.06.1969
DAVA : T.C.K.'nun 159. maddesi, İtalya 1930 Ceza kanununun 289 ve 290. maddelerinden ilham alınarak hazırlanmış ve "Emniyet Kuvvetlerini tahkir ve tezyif" fiili de 16.7.1938 tarih ve 3531 sayılı kanunla yapılan değişiklik sırasında sözü geçen maddeye eklenmiştir.
159. maddedeki, devletin emniyet kuvvetlerinin alenen tahkir ve tezyifden maksat, söz konusu kuvvetlerin "bütünü"ne karşı yapılan saldırılardır. Bunlardan bir kısmına karşı işlenecek tahkir ve tezyif fiillerine, 159. maddenin değil, unsurları bulunduğu takdirde, hadisesine göre 266 veya 268. maddenin uygulanması bahse konu olabilir. Nitekim ceza hukuku değerli ve ünlü yazarlarının görüşleri de bu mahiyettedir.
(Casabianca, Code Penal d'İtalie, madde 290, sahife 188).
(Gözübüyük, Mukayeseli Türk Ceza Kanunu şerhi, 2. Cilt, 3. bası, sahife 148-149).
İddia ve mahkemenin kabulüne göre, hadise çoğaltılıp dağıtılan bir bildiri ile toplum polisini alenen tahkir ve tezyif'den ibarettir.
Devletin emniyet kuvvetleri, görevlerine ve mahiyetine göre, siyasi, adli idari ve toplum polisi gibi bölümlere ayrılmış bulunmaktadır. Bu bölümlerden birinin, bütünü meydana getirmeyeceği ve onu temsil edemiyeceği açıktır.
Buna göre bahse konu emniyet kuvvetlerinin bölümlerinden birine karşı işlenecek fiilin bütününe işlenmiş olduğu kabul edilemez. Bu itibarla 159. maddenin özüne, ruhuna ve maksadına uymayan bazı düşüncelerle yazılı şekilde hüküm verilmesi,
Kanuna aykırı, sanıkların temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı bozulmasına 25.6.1969 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.