YARGITAY HUKUK GENEL KURULU

E: 2006/11­160 K: 2006/208 T: 19.04.2006

TANIK ANLATIMI • DAVADA KANITLARIN DEğERLENDİRİLMESİ

(HUMK. M. 254)

Özet: Davada çıkarı bulunmak gibi kuşku gerektirecek nedenlerin varlığı iddia ve ispat edilmemiş ise, tanık anlatımlarının doğru olduğu kabul edilmelidir.

Taraflar arasındaki "Tazminat" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Babaeski Asliye Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 10.04.2000 gün ve l999/172­2000/126 sayılı kararın incelenme­si Davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 11.Hukuk Daire­sinin 17.04.2001 gün ve 2177­3312 sayılı ilamı ile;

(...Davacı vekili, müvekkiline ait ve davalı sigorta şirketine kasko poli­çesi ile sigortalı aracın karıştığı trafik kazasında uğradığı hasar bedelinin ödenmediğini ileri sürerek, 570.114.376.­TL’yi faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, araç sürücüsü alkollü iken kazanın meydana geldiğini ve hasarın teminat dışında kaldığını savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemenin davanın reddine dair verdiği, karar, davacı vekilinin tem­yizi üzerine Dairemizce onanmıştır.

Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.

Dava, kasko sigorta tazminatının ödenmesi istemine ilişkindir. Davalı sürücünün alkollü olduğunu savunmuş, Mahkemece bu savunmaya itibar edilerek dava reddedilmiş ve bu karar Dairemizce onanmıştır.

Dairemizce dosya içerisine getirtilen Babaeski Asliye Ceza Mahkeme­sinin 1998/303 Esas sayılı dava dosyasının incelenmesinde, zarara yol açan trafik kazasına karışan diğer araç olan traktörü sürücüsünün o da­vada, sanık CD tarafından yapılan müessir fil suçunun müştekisi olarak ifadesinin alındığı, bu şahsın çarpma sonrasında durumu fark etmeyerek olay yerinden ayrılıp ilerlediğini, bundan sonra taksinin kendisine yetişip önüne geçerek durdurduğunu takside beş kişi olduğunu beyan ettiği anla­şılmaktadır. Gerek ceza davasındaki gerekse eldeki davada tanıklar araç sürücüsünün alkolsüz olduğu saptanan MÖ olduğunu belirtmişlerdir. Trak­tör sürücüsünün beyanları da davacı aracının olay yerinden ayrılma nede­

(*) Gön.: Ali GÜNEREN, (Yargıtay 21. Hukuk Dairesi Başkanı)

nini ve araçta beş kişi olduğunu doğrulama konusunda davacı iddiasına destek vermektedir.

HUMK’un 254. maddesi uyarınca, davada menfaati bulunmak gibi şüpheyi mucip bir esbabın varlığı iddia ve ispat edilmedikçe, tanıkların doğruyu söyledikleri asıldır. Gerek tanık beyanları gerekse toplanan delil­ler itibariyle, davacı araç sürücüsünün MÖ olduğu anlaşıldığından, dava­da diğer hususların halline geçilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesi­si yerinde görülmediğinden kararın bu nedenle davacı yararına bozulması gerekirken onandığı anlaşıldığından, Dairemizin 25.09.2000 gün ve 6015­7069 sayılı kararının kaldırılarak mahkeme kararının bozulması gerekmiş­tir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapı­lan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN: Davacı vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve. dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra ge­reği görüşüldü:

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu ne­denle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ: Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme ka­rarının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK’un 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine 19.04.2006 gününde, bozmada oybirliği, sebebinde oyçokluğu ile karar verildi.