E: 2008/6419 K: 2008/8094 T: 12.06.2008

Davacı Haldun vekili avuka t tarafından, davalı A. İletişim Hiz. A.Ş ve diğerleri aleyhine 01.11.2005 gününde verilen dilekçe ile baz istasyonunun

kaldırılmasının istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 14.09.2006 günlü kararın Yargı-

tay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından

hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava, davacının oturduğu apartma nın karşısında bulunan apartma nı

n çatısındaki davalı kuruma ait baz istasyonunun kaldırılması istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.

Mahkemece yapılan keşif sonucunda alınan bilirkişi raporu ile baz istasyonunun yaydığı elektromanyetik radyasyonun ilgili yasa, tüzük, yönetmelik

ve genelgelerde belirtilen sınırların altında olduğu belirlenmiştir. Davacı, konutuna yakın yerde bulunan GSM baz istasyonunun, çevre

ve insan sağlığı açısından tehlike oluşturduğunu ileri sürmüştür. Davalı lar ise, iddianın kanıtlanmasını, istasyonun yönetmelik kurallarına

uygun biçimde kurulup işletildiğini, iddia edilen zararın gerçekleşmediğini, geniş bir halk kitlesine kamu hizmeti sunulduğunu, radyasyona sebebiyet

verilmediğini savunmuştur.

Dava konusu baz istasyonlarının cep telefonlarının kullanımı için zorunlu olduğu ve sağlamiş olduğu iletişim hizmeti nedeniyle de geniş halk

kitlelerine büyük yarar sağladığı tartışmasızdır. Bununla birlikte, tesislerin radyasyon yayarak ilerleyen zaman içinde halk sağlığını tehdit ettiği

de bilinen bir gerçektir. Ancak, bu yararın sağlanması nedeniyle kişilerin sağlığına zarar verilmesi hoş görülemez. Sağlanan yararla verilen zararın

dengelenmesi genel bir hukuk kuralıdır. Bu tesislerin vermiş olduğu zararlardan tesisleri kuran ve işletenler sorumludur. Bu sorumluluk ise

kusura dayanmayan bir tehlike sorumluluğudur. Bu tesislerin ilgili yönetmelik hükümlerine uygun olarak kurulması, sertiŞka verilerek faaliyete

geçirilmesi hallerinde dahi, zarar verdikleri takdirde zarara neden olanlar sorumluluktan kurtulamaz. Bu ilkeler gereğince davalıların yüksek

özen yükümlülüğü bulunmaktadır. Tarafar arasında baz istasyonunun yaydığı radyasyonun ilgili yönetmelikte

belirtilen elektromanyetik alan Şiddeti değerlerinin altında oldu- ğu konusunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Uyuşmazlık baz istasyonunun

yaydığı radyasyonun referans değerlerin altında olsa bile zaman içinde bölgede radyasyon yoğunlaşması ve buna bağlı hastalıklara yol

açıp açmayacağına ilişkindir. Hiçbir hizmet, insan yaşamı kadar öncelik ve hayati önem taşımaz. Diğer bir anlatımla, yararlı bir hizmetin karşılığı olarak insanın ölümü

uygun bir sonuç olarak kabul edilemez, insan sağlığını tehlikeye atan bir hizmetin, kişi yaşamının önüne geçmesi ve ona üstünlük tanınması doğ-

ru bir yaklaşım olarak düşünülemez. Bu nedenle, dava konusu baz istasyonları nın işletilmesinden dolayı çevre sakinlerine, dolayısıyla davacı-

ya/davacılara zarar verip vermediğinin araştırılması gerekir. Dosya kapsamına göre, kullanılan istasyonun konumu itibariyle,

uzun sürede kişi ve çevre sağlığına zarar vereceği, bu nitelikteki bir istasyonun halen bulunduğu yerde kullanılmasının sakıncalı bulunduğu, daha

uygun ve yerleşim çevresinden daha uzakta kurulması gerektiği sonucuna varılmiştir. Somut olayda; yapılan araştırma ve incelemeler sonucunda, çevre binalarda

ve davacının meskeninde oturanların sağlık bakımından büyük endişeler taşıdığı, son zamanlarda ülke genelinde ortaya çıkan ve medyada

zaman zaman yer alan olumsuz vakaların da bölgede yaşayan insanları n yaşamını psikolojik olarak olumsuz biçimde etkilediği, tedirginlik ve

ümitsizliğe sevk ettiği açık olup, davacının zarar gördüğünün kabulü gerekir. Açıklanan nedenlerle davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken

yazılı şekillde hüküm kurulmuş olması doğru görülmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.

SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 12.06.2008

gününde oybirliğiyle karar verildi.