Velayet Kanunun yorumlanmasi

Merhaba,

Konu basligi altinda yazýlanlarý ilgi ile okudum. Bir çok baba için kanunlarýmýzdan kaynaklý sýkýntýlar mevcut. Ben þu noktada avukat arkadaþlara þunu sormak isterim. Eðer kanun "çocuðun menfaatine göre velayete karar verilir" diyorsa ve uygulamada velayet hep anneye veriliyorsa; hakimler, babanýn çocuða anneden daha az yada daha yetersiz, sevgi ilgi, þevkat ve "menfaat" temin edeceðine hangi hukuki yada bilimsel temele dayanarak karar veriyorlar? yani annenin pozitif ayrýmcýlýkla babadan üstün tutulma sebebi bilimsel yada hukuksal sebebi nedir?

söyle baþlayan bir kararýn "ben çocuðun velayetini anneye verdim çünkü baba þu aþaðýda belirttiðim konularda anneden çok yetersiz kalmaktadýr...." altý nasýl doldurulabilir?

Gene Sitede belirtilen Ebeveyn yabancilastirma Sendromu gibi cocuk uzerinde etkileri kanitlanmis bir cok psikolojik etmen yanisira son yillarda cocugun, gelisimi surecinde anne yada baba ayrimi yapmadigini gosteren ve cocugun babayada anne kadar ihtiyac duydugunu gosteren bir çok yayýn mevcut. Hakimler bu bilimsel bulgulari kararlarina yansitma konusunda acik fikirli midirler?

Bu durum isigi altinda, cocugun hem anne hemde babaya velayetinin ayni anda verilmesi olasiligin hukuken onundeki engel nedir? Bu çocuk için en büyük menfaat deðil midir?

Merhabalar sayýn üye bende bu siteyi uzun zamandýr takip ediyorum, dün sonuçlanan boþanma davamda bu siteden aldýðým bilgilerin çok faydasýný gördüm.Önümü daha rahat ( aslýna bakarsanýz hukuk sistemimizdeki gerçekleri ) görmemi saðladý, uzunca bir süre bende benim gibi diðer bir çok maðdur baba gibi kanunlarýn velayet noktasýnda neden bu þekilde ayrým yaptýðýný merak ediyordum.Forumda bu sorunun cevabýna çok aradým.Ancak dün sonuçlanan boþanma davamda 11 yaþýndaki kýzým ve 5 yaþýndaki oðlum bana býrakýldý.Yaþadýðýmýz tüm o zorlu süreçler sonunda çocuklarýmý býrakmadým ve hakim çocuklarýma olan düþkünlüðümü ayný þekilde çocuklarýmýn bana olan düþkünlüðünü uzman raporlarýna yansýyan ifadelerden anladý ve dün bizi boþadý ama çocuklarýmla beni ayrýmadý.

Yaklaþýk 1 yýldýr eþimden ayrýyýz ilk bir kaç ay hafta sonlarý annelerinin yanýna giden çocuklarým bir kaç görüþmeden sonra gitmek istemediler( kendilerince bir çok haklý sebeble ve ilgi görmedikleri bir yere gitmek istemediler).Eþim yaklaþýk 9 aydýr çocuklarýnýn ne yüzünü gördü ne de seslerini duymadan dün duruþmaya geldi ve velayetin bana býrakýlmasýný umursamadan boþanmanýn verdiði sevinçle salonu terketti.Hakim belki o anda ne kadar doðru karar verdiðini bir kez daha gördü.Umarým velayet noktasýnda benim baþýma gelen bu sonuç hak eden tüm babalarýn baþýna diyorum.

o zaman hayýrlý olsun :)
peki benim sordugum sorular konusunda, dava sureci icerisinde bir cevap bulabildiniz mi, tecrubeniz oldu mu? Siz biraz anne ilgisizliginden dolayi þansliymissiniz, ya anne ilgili olsaydi?

Haklýsýnýz ama sanýrým bu karar da tek etken ilgisizlik deðildi, zira çocular defalarca Pedagog, psikolog ve sosyal uzman ile görüþtüler ve her görüþmede ýsrarla babamýzý istiyoruz, annemizle kalmak istemiyoruz demiþler, çocuklarýn hür bir þekilde bu kararý verdiklerini ve karar verebilecek iradeye sahip olduðunu anladýklarýnda çocuklarýn ruhsal , psikolojik geliþimi için isteklerinin dikkate alýndýðýný gördüm buna birazda benin annelerine kýyasla çocuklar için daha iyi þartlara sahip olduðum gerçeði, eðitim vb.. gerçekler eklendiðinde sonuç bu yönde tecelli etti.

Not:Çocuklarýn velayeti konusunda 3 defa rapor düzenlendi.Ýlk raporda Pedagog çocuklarýn baskýlandýrýlmýþ olduðunu düþünüp çocuklarýn anneye býrakýlmasýnýn daha doðru olacaðýný belirtmiþ, hakimde uzman raporunu dikkate alýp bu yönde karar verdi, sonrasýndaki itirazýmýz neticesinde bu kez Pedagog ve Psikologla tekrar görüþtüler bu görüþme sonunda her iki uzmanda çocuklarýn baba yanýnda daha mutlu ve rahat olduklarýný anlayýnca daha öncesinde anneye verilen tedbiren velayet kararýnýn kaldýrýlmasýný ve velayetin babaya verilmesini daha doðru olacaðýný ifade etmiþler, hakimde uzman kararlarýný dikkate alarak bu yönde karar verdi.Hakim sondan bir önceki celsede dosyada bir birinden farklý iki rapor olmasý nedeniyle 3.kez diðer iki uzmana birde sosyal çalýþma uzmanýn da dahil olup bir heyet oluþturulmasýný ve ayrý ayrý rapor düzenlemelerini istedi.Uzmanlarla yapýlan son görüþmelerden sonra birde sosyal uzmanla görüþmeler yapýldý.Bu arada sosyal uzman tarafýndan kaldýðýmýz konutlar incelendi taraflarýn sosya-ekonomik durumlarý yerinde deðerlendirildi, sosyal uzmanýn konut incelemesinde hiç bir detayý atlamadýðýný en küçük detayý dahi rapora yansýttýðýný söyleyebilirim.Sonrasýnda sosyal uzmanlada yapýlan görümeler sonunda çocuklarýn velayeti konusunda baba lehine bir rapor çýktý.Gördüðünüz gibi çocuklarýn velayetini almak için ne zorlu süreçler yaþandý.Anne ise bu süreçte çocuklarýnýn velayetini almak için hiç bir çaba sarfetmek zorunda kalmadý çünki anne olduðu için velayet onun hakký diyorlardý :), mücadele sonucu deðiþtirdi.

Yaþadýklarýmdan kazandýðým tecrübeye ve bu sayfada okuduðum binlerce mesaja göre ciddi mücadele ederseniz hakkýnýzý alýrsýnýz, her þey sizin istemenize baðlý.

cok guzel bir noktaya degindiniz, belkide sorularimin temelinde bu yatiyor. Bir kadýn anne oldugu zaman cocugunun dogal olarak tek hak sahibi midir? oyle ise bu hak nerede tanimlýdýr? Baba neden tersini ispatla yukumludur?

Sayýn fcamlica sanýrým bu konu hakkýnda hiç kimsenin net fikri yok konuyu okuyan onlarca insan var ancak sýkýntýlarýný paylaþan sadece ikiþiyiz, bilmem doðru olurmu ama bu konuyu belki þuraya baðlayabiliriz , bizim toplumumuzda yer etmiþ net bir algý var o da Anne=Þefkat Baba=Otorite sanýrým küçük yaþta çocuklarýn ayný anda her ikisine ihtiyacý olmasýndan çok þefkate ihtiyacý olduðu düþünülüyor öyle yorumlanýyor ve velayet noktasýnda iradesini kullanamayan çocuklar için velayet doðrudan anneye veriliyor.

söylediklerinize katýlýyorum ancak bahsi geçen genel kanatin yanýnda baba ne yaparsa yapsýn anne nekadar kötü olursa olsun yinede yasalar ve hukukçular hep anneden yana tavýr alýyorlar

Olaya baþka bir boyuttan bakalým. Bende boþanma surecinde evladým diye çýrpýnan bir anneyim. Kendi yaþadýklarýma bakarak bir baba ve anneyi ayný kefeye koyamýyorum. Bebeðim olduðu ilk andan itibaren ortaya konan emeðe, sevgiye bakýyorum.. Benim tanýdýðým hiç bir baba çocuðum aðlýyor diye aðlamadý, çocuðu hastayken kafasýný yastýða koyup uyuyabilen, bir futbol maçý veya bir haber programý çocuðunndan deðerli olan insanlar bence babalar..Hatta atasözümüz bile var "ananýn iki gözü görürmüþ evladýný, babanýn ise tek gözü görürmüþ. Anasý gidince o gözüde görmezmiþ. Etrafýmýzda bir sürü örneði de var bu durumun. Hangi erkek yýllarca kendini çocuklarýna adamýþ? Boþandýktan veya eþi öldükten sonra hemen gözü yeni bir eþ arar erkeklerin. Fakat anneler yavruma üvey baba getirmeyeyim zihniyeti ile senelerini evlatlarýna adarlar. Anasý olmayanýn babasý da olmazmýþ diye bir söz daha geldi þimdi aklýma. Kýzmayýn bana ancak benim gördüðüm profiller bu þekilde. Hanginiz bir sýkýntýnýz olduðunda babanýza sarýlýp aðladýnýz. Ýnsan ayaðý kayýp düþse bile o esnada ANAM der. Sanki hakimler gaddarca çocuklarý babalarýndan alýp göstermiyor gibi yazmanýz kabul edilemez. Ben sabah çocuðum okula aç gitmesin diye erkenden kalkýp kahvaltý hazýrlayan, çocuðunun saçlarýný okþayarakk uyutan, masallar anlatan babalar duymadýmda görmedimde illaki vardýr istisnalarý. Ama siz kendiniz bile annenize eminim çok düþkünsünüzdür? Herkes hak ettiðini yaþar Eðer, emek verdiyseniz, gönlünüzü koydusanýz evladýnýzýn yoluna tabiki velayetinide alýrsýnýz. Hiç bir þey yapmadan aa bu hakimler velayetleri hep annelere veriyor demek çok sýð bence

Çok istisnai durumlar haricinde çocuk "yanýnda olmak" açýsýndan annesine, maddi olarak babasýna muhtaçtýr. Baba bu maddi ihtiyacý "bankaya uðrayarak" karþýlayabilir. Ama çocuk anasýnýn yanýnda olmalýdýr.
Zaten (istisnai durumlar haricinde) hiç bir çocuk da babasýný istemez, annesini ister.
Bu istisnai durumlarda zaten hakim de bu yönde karar verir. Ama kahir ekseriyette çocuðun anasý yanýnda ikameti daha uygun olduðundan sanki hep böyle olurmuþ izlenimine kapýlmýþ olabilirsiniz.

Takdir edersiniz ki hukuk normlarý adaleti tesis etmek açýsýndan iþlevsel uygulanmayýnca bu soyut adalet fikri somutlaþmayýnca hiçbir anlam ifade etmiyor. Ayrýca sistemin aktif süjelerinden biri olarak þunu göz ardý etmemek gerekir ki nihai adaleti tesis etmekle görevli hâkimlerimizin hukuk yargýlamalarýnda normlarý kadýn lehine yorumlama þeklinde tezahür eden yaklaþýmý bir gerçektir. Hatta Kanada hâkimleri de mütemadi olarak bu tavrý gösterince yargýlamalarda bu durumu pariental alienation adýnda bir psikolojik bunalýmla yani literatüre geçmeye deðer bir olgu olarak görülmüþ ve hâkimlere yargýlama cinsiyet eþitliðini bozmamalarý telakki edilmiþti. Bürokratik mekanizmalarýn ruhuna da iþleyen bu durumun salt ülkemiz adalet mekanizmasýna tahsis edilmemesini, karþýlaþtýrmalý hukukta da oldukça geçerlilik ifade eden olumsuz bir durum olduðu gerçeðini göz ardý etmemek gerekir diye düþünüyorum..