Mezhep ayrılığı ve boşanma
Merhaba.
Bir aylık evliyim. Eşimle beş sene önce üniversitede tanıştım. Tanıştığımızda alevi olduğunu bilmiyordum, birkaç ay sonra öğrendim. Tabi öğrenene kadar ateş bacayı sarmıştı birbirimize oldukça bağlanmıştık. Alevi olduğunu öğrenince ben ayrılmayı hemen düşünmedim. Daha saf daha çocukça düşünerek uyum sağlarız birbirimize diye düşündüm. ama öyle olmadı.. Aileleri işin içine soktkça durum çekilmez bir hal aldı. Farklı adetler, farklı gelenekler falan iyice mahvetti bizi..Çok sıkıntı çektik ve ben en sonunda pes ettim. Ne kadar biribirimizi seversek sevelim üstesinden gelemeyeceğimiz bir sorun diye düşündüm.. (tabi sorun derken aleviliğe sorun falan demiyorum yanlış anlaşılmasın sadece uyum sorunundan bahsediyorum)..Ama o sorun yaşamayacağımızı birlikte üstesinden gelebileceğimizi söyledi. Peki dedim birbirimize destek olursak aşarız her zorluğu. Ama bir yandan da düğünü ve sonrasını düşünüyordum.
Benim ailem oldukça muhafazakar bir aileydi, ayrıca onun ailesi de kızlarını sünni birine vermek istemiyordu. Hatta kızlarından habersiz vazgeçmem için bana çok baskı yaptılar, vazgeçtim de çoğu kez ama eşim ağlaya sızlaya beni geri döndürdü.. Yani iki aile de evliliğimizi istemiyordu. Ailelerin Tanışması kaynaşması kabullenmesi falan oldukça sıkıntılı oldu zaten. Nişanlandıktan sonra ben yaşadığımız sorunlardan iyice bunalıp nişanı birkaç defa attım ama her seferinde eşimin gözyaşlarına dayanamayıp geri döndüm.
Gittikçe derine sardı ve artık evlenelim de ne olursa olsun demeye başladık..Çok sorun yaşayacağımızı hayatın üniversitedeki gibi olmadığını, bireysel ve sosyal açıdan çok sıkıntı çekeceğimizi defalarca anlattım ama ikna olmadı. Bende ardımda gözü yaşlı onu öylece bırakamadım ve oldukça sorunlu bir düğünün ardından evlendik.
Sonuç: bir ay geçmedi bile her gün kavga ediyoruz ve ben bu siteye bunları yazıyorum. Kendimi çok yalnız hissediyorum oda öyle. Her an ayrılabiliriz diye birbirimize güvenmiyoruz. Ramazan ayındayız tek başıma oruç tutuyorum sahur yapıyorum falan. Aynı evin içinde iki yabancı gibiyiz. Ondan herhangi birşey beklemiyorum ibadet yapsın falan diye ama kendi içimde çok sıkıntı çekiyorum. Onu değiştirmeye çalışmak ta istemiyorum çünkü bu ona eziyet olur.
Anlayacağınız bile bile kendimizi ateşe atık oda bende çok pişmanım.
Sorum şu;
bu sorun boşanmak istersek mahkemede geçerli bir sebep arzeder mi?
Bir aylık evliyim. Eşimle beş sene önce üniversitede tanıştım. Tanıştığımızda alevi olduğunu bilmiyordum, birkaç ay sonra öğrendim. Tabi öğrenene kadar ateş bacayı sarmıştı birbirimize oldukça bağlanmıştık. Alevi olduğunu öğrenince ben ayrılmayı hemen düşünmedim. Daha saf daha çocukça düşünerek uyum sağlarız birbirimize diye düşündüm. ama öyle olmadı.. Aileleri işin içine soktkça durum çekilmez bir hal aldı. Farklı adetler, farklı gelenekler falan iyice mahvetti bizi..Çok sıkıntı çektik ve ben en sonunda pes ettim. Ne kadar biribirimizi seversek sevelim üstesinden gelemeyeceğimiz bir sorun diye düşündüm.. (tabi sorun derken aleviliğe sorun falan demiyorum yanlış anlaşılmasın sadece uyum sorunundan bahsediyorum)..Ama o sorun yaşamayacağımızı birlikte üstesinden gelebileceğimizi söyledi. Peki dedim birbirimize destek olursak aşarız her zorluğu. Ama bir yandan da düğünü ve sonrasını düşünüyordum.
Benim ailem oldukça muhafazakar bir aileydi, ayrıca onun ailesi de kızlarını sünni birine vermek istemiyordu. Hatta kızlarından habersiz vazgeçmem için bana çok baskı yaptılar, vazgeçtim de çoğu kez ama eşim ağlaya sızlaya beni geri döndürdü.. Yani iki aile de evliliğimizi istemiyordu. Ailelerin Tanışması kaynaşması kabullenmesi falan oldukça sıkıntılı oldu zaten. Nişanlandıktan sonra ben yaşadığımız sorunlardan iyice bunalıp nişanı birkaç defa attım ama her seferinde eşimin gözyaşlarına dayanamayıp geri döndüm.
Gittikçe derine sardı ve artık evlenelim de ne olursa olsun demeye başladık..Çok sorun yaşayacağımızı hayatın üniversitedeki gibi olmadığını, bireysel ve sosyal açıdan çok sıkıntı çekeceğimizi defalarca anlattım ama ikna olmadı. Bende ardımda gözü yaşlı onu öylece bırakamadım ve oldukça sorunlu bir düğünün ardından evlendik.
Sonuç: bir ay geçmedi bile her gün kavga ediyoruz ve ben bu siteye bunları yazıyorum. Kendimi çok yalnız hissediyorum oda öyle. Her an ayrılabiliriz diye birbirimize güvenmiyoruz. Ramazan ayındayız tek başıma oruç tutuyorum sahur yapıyorum falan. Aynı evin içinde iki yabancı gibiyiz. Ondan herhangi birşey beklemiyorum ibadet yapsın falan diye ama kendi içimde çok sıkıntı çekiyorum. Onu değiştirmeye çalışmak ta istemiyorum çünkü bu ona eziyet olur.
Anlayacağınız bile bile kendimizi ateşe atık oda bende çok pişmanım.
Sorum şu;
bu sorun boşanmak istersek mahkemede geçerli bir sebep arzeder mi?