12 Yıllık eşim evi terketti...
Merhabalar,
12 Yıllık eşim evi terketti. Eşim ile 17 yaşındayken kendi rızası ile kaçarak evlenmiştik. Reşit yaştan küçük olduğu için amme davası ile tutuklanmışken 5-6 gün sora resmi nikah muamelesi ile biirlikte serbest bırakıldım. 2 ay sonraki mahkemede de resmi nikah ile evlendiğim için beraat ettim.
daha sonra güzel bir düğün töreni ile de evlendik. Biri 11 erkek, diğeri 3 yaşında kız olmak üzere 2 çocuğumuz var. Her ailede yaşanacak maddi sıkıntılar ve sıkışıklıklarımız oldu ancak kira elektirik su ve mutfağımız ile ilgili bir sıkıntımız olmadı. Kısacası ocağımız bir şekilde tüttü.
Son 3 yıldır eşimde gerek ev içerisindeki bana ve çocuklarımıza karşı sorumluluklarında, gerek ekonomik yöndeki tutumsuzluğunda, gereksede bana karşı kadınlık vazifesi konusunda eksiklikler ve tutarsız davranışlar boy göstermeye başladı. son 6 ay lık dönemimizde de eşim bu sorumluluklarını tamami ile yerine getirmeyi reddetti. kendisi ile konuşma ve iletişim kurma çabalarımı tamamen yanıtsız bıraktı. Konuşmaya çalıştığım zamanlarda beni dinlemiyor yüzüme bakmıyor ve üslub ve tavırlarıyla beni rencide ediyordu. kendisini özellikle ikaz ettiğim halde yinede oyumsuz davranışlar segilemeye devam etti. bana karşı kadınlık vazifesini yapmadığı ve gerek üslubu gereksede hareketleriyle beni rencide ettiği için yalnızca 2 kez kendisine uyarı mahiyetinde hasar iz ve kızarıklık bırakmayacak şekilde tokat attım.
Çocuklarımızı en ufak konularda bile sürekli azarlamakta...Ben bir baba olarak çocuklarıma her babanın evde yaptığı gibi sesimi yükselterek ikaz ettiğimde veya terbiye etmek amacı ile ceza verdiğimde beni sürekli çocuklara bağırmakla itham etmekteydi. Küçük kızıma yaramazlık yaptığımda hafifçe 2 parmağımla hani şaka mahiyetinde kızarım sana bir daha bizi üzme bakim şeklindeki aslında bunları söylerken bizim bile kızımızın o anki dudak büzmesine güldüğümüz zamanları çocukları sürekli dövüyorsun şeklinde bir yargı ile beni töhmet altında bırakmakta..
Ablası 4 yıl benim evimde eşinden boşandığı için kaldı. Eşimin zorlama ve baskıları neticesinde ailem ve çocuklarım için, kendisini himayeme almaya mecbur bırakıldım. diğer kardeşleri sürekli agresif ve eşleriyle ilgili özel konuları bile misafirliklerinde bizde kavga ederek çözmeye çalışıyorlar. Kendilerini evde istememe taleplerim geri çevriliyor ve çocuklarım yüzünden arada ve zor durumda kalıyorum. Kensine bu durumlar ile ilgili sıkıntılarımı paylaşmak üzere konuşmaya çalıştığımda beni tersliyor ve geri çeviriyor. Kesinlikle kabul etmediğim konularda ise hakarete uğradığını düşünerek bunu ailesi ve akrabalarına yanlış aksettiriyor.
Tüm bu alattğım olaylardan sonra kendisi 1 haftadan beri evi terketti. Ailesi kendisini eve kabul etmiyor. sürekli akrabalarında kalıyor ve sık sık yer değiştirmek mecburiyetinde kalıyor. Parası olmadığını düşünerek kendisine maddi yardımda bulundum ve eve dönmesini istedim. Tüm bunları asla kabul etmiyor. Herkesi kendisine düşman olduğunu zannediyor. Aile danışmanı veya psikolojik yardım taleplerini geri çeviriyor... Boşanacağını söylüyor.
Evin gelir ve giderleriyle ilgili paylaşımda bulunmadığımı iddia ediyor ancak ben serbest çalışıyorum ve tüm para transferlerim eşimin vadesi mevduatı hesabından işlem görüyor zaten.
Bu durumda manevi olarak ne yapmalıyım sizlerden akıl almak istedim.. Bu insan benimm 12 yıllık eşim ve 2 çocuğumun annesi. kendisinin ne şart altında olursa olsun zor durumda kalmasını istemem. Çocuklarımı seviyorum. Bu tarz boş sebeplerden ötürü boşanmak istemiyorum ve bunu mantıksız buluyorum. Ancak eşim boşanmakta ısrarlı. Ben ise söylediğim gibi boşanmak istemiyorum ancak daha fazla diretirse zorla kendisini eve getiremem. Kararına saygı gösterdiğim takdirde yasal prosedür nedir. anlaşmalı boşanmak istemiyorum. karşıma neler çıkabilir bu durumlar neticesinde yardımcı olursanız sevinirim...
12 Yıllık eşim evi terketti. Eşim ile 17 yaşındayken kendi rızası ile kaçarak evlenmiştik. Reşit yaştan küçük olduğu için amme davası ile tutuklanmışken 5-6 gün sora resmi nikah muamelesi ile biirlikte serbest bırakıldım. 2 ay sonraki mahkemede de resmi nikah ile evlendiğim için beraat ettim.
daha sonra güzel bir düğün töreni ile de evlendik. Biri 11 erkek, diğeri 3 yaşında kız olmak üzere 2 çocuğumuz var. Her ailede yaşanacak maddi sıkıntılar ve sıkışıklıklarımız oldu ancak kira elektirik su ve mutfağımız ile ilgili bir sıkıntımız olmadı. Kısacası ocağımız bir şekilde tüttü.
Son 3 yıldır eşimde gerek ev içerisindeki bana ve çocuklarımıza karşı sorumluluklarında, gerek ekonomik yöndeki tutumsuzluğunda, gereksede bana karşı kadınlık vazifesi konusunda eksiklikler ve tutarsız davranışlar boy göstermeye başladı. son 6 ay lık dönemimizde de eşim bu sorumluluklarını tamami ile yerine getirmeyi reddetti. kendisi ile konuşma ve iletişim kurma çabalarımı tamamen yanıtsız bıraktı. Konuşmaya çalıştığım zamanlarda beni dinlemiyor yüzüme bakmıyor ve üslub ve tavırlarıyla beni rencide ediyordu. kendisini özellikle ikaz ettiğim halde yinede oyumsuz davranışlar segilemeye devam etti. bana karşı kadınlık vazifesini yapmadığı ve gerek üslubu gereksede hareketleriyle beni rencide ettiği için yalnızca 2 kez kendisine uyarı mahiyetinde hasar iz ve kızarıklık bırakmayacak şekilde tokat attım.
Çocuklarımızı en ufak konularda bile sürekli azarlamakta...Ben bir baba olarak çocuklarıma her babanın evde yaptığı gibi sesimi yükselterek ikaz ettiğimde veya terbiye etmek amacı ile ceza verdiğimde beni sürekli çocuklara bağırmakla itham etmekteydi. Küçük kızıma yaramazlık yaptığımda hafifçe 2 parmağımla hani şaka mahiyetinde kızarım sana bir daha bizi üzme bakim şeklindeki aslında bunları söylerken bizim bile kızımızın o anki dudak büzmesine güldüğümüz zamanları çocukları sürekli dövüyorsun şeklinde bir yargı ile beni töhmet altında bırakmakta..
Ablası 4 yıl benim evimde eşinden boşandığı için kaldı. Eşimin zorlama ve baskıları neticesinde ailem ve çocuklarım için, kendisini himayeme almaya mecbur bırakıldım. diğer kardeşleri sürekli agresif ve eşleriyle ilgili özel konuları bile misafirliklerinde bizde kavga ederek çözmeye çalışıyorlar. Kendilerini evde istememe taleplerim geri çevriliyor ve çocuklarım yüzünden arada ve zor durumda kalıyorum. Kensine bu durumlar ile ilgili sıkıntılarımı paylaşmak üzere konuşmaya çalıştığımda beni tersliyor ve geri çeviriyor. Kesinlikle kabul etmediğim konularda ise hakarete uğradığını düşünerek bunu ailesi ve akrabalarına yanlış aksettiriyor.
Tüm bu alattğım olaylardan sonra kendisi 1 haftadan beri evi terketti. Ailesi kendisini eve kabul etmiyor. sürekli akrabalarında kalıyor ve sık sık yer değiştirmek mecburiyetinde kalıyor. Parası olmadığını düşünerek kendisine maddi yardımda bulundum ve eve dönmesini istedim. Tüm bunları asla kabul etmiyor. Herkesi kendisine düşman olduğunu zannediyor. Aile danışmanı veya psikolojik yardım taleplerini geri çeviriyor... Boşanacağını söylüyor.
Evin gelir ve giderleriyle ilgili paylaşımda bulunmadığımı iddia ediyor ancak ben serbest çalışıyorum ve tüm para transferlerim eşimin vadesi mevduatı hesabından işlem görüyor zaten.
Bu durumda manevi olarak ne yapmalıyım sizlerden akıl almak istedim.. Bu insan benimm 12 yıllık eşim ve 2 çocuğumun annesi. kendisinin ne şart altında olursa olsun zor durumda kalmasını istemem. Çocuklarımı seviyorum. Bu tarz boş sebeplerden ötürü boşanmak istemiyorum ve bunu mantıksız buluyorum. Ancak eşim boşanmakta ısrarlı. Ben ise söylediğim gibi boşanmak istemiyorum ancak daha fazla diretirse zorla kendisini eve getiremem. Kararına saygı gösterdiğim takdirde yasal prosedür nedir. anlaşmalı boşanmak istemiyorum. karşıma neler çıkabilir bu durumlar neticesinde yardımcı olursanız sevinirim...