Ýdam Cezasýnýn Düþündürdükleri

Þu üç çocuk mevzusunu biliyorsunuz.

Gerekçe edilerek yeniden idam olsun mu olmasýn mý tartýþmasý baþlatýldý.

Ýdam olsun diyenler az deðil; olmasýn diyenler de.

Bir araþtýrmacý, tezi için normal bir chat odasýna giriyor. 'Adým Duygu, yaþým on' diyor. On dakika içinde kýrk kiþi ona seks teklif ediyor, bir kiþi ise pardon diyor.

Suç yolu asfalt bir mekanizmada, suçluyu cezalandýrmanýn adý ekonomik kaygýdýr, baþka bir anlamý yok...

Hukuk ne iþe yarar diyoruz.

Adaletin tesisi yuvarlak cevabýmýz; lakin bu cevap malum tatmin edici olmuyor. Aslýnda adalet oturmamýþ bir kavram olduðundan (doðrusu yerleþik düzene müsait olmadýðýndan) sallantýlar daima olacaktýr.

Üç çocuðu cinsel istismarý sonrasý öldüren bir adamý öldürmeliyiz deniliyor. Beri yanda üç yüz çocuðu cinselliklerini bile yaþamadan öldürenlere kýl kýpýrdamayabiliyor.

Bunu böyle çözemeyeceðiz. Çünkü buradan bir paradoks oluþacak. Þöyle yapalým:

Baský ve ceza ile neyi halletmeye çalýþýyorsak bunu baský ve cezasýz nasýl halledebiliriz, ona bakalým.

Ahlaki deðerlerden yeryüzünde yeterince katliamlar çýkmadý mý?

Hýrs ve hased var oldukça nifakýn önünün kesilmesi nasýl mümkün olacak?

Kitaplarda gayet þýk duran cümleler yaþama geçirilmeye çalýþýlýnca nasýl büyük veballere neden oluyor bunu tüm insanlýk kaçlarca kere gördük yaþadýk.

Azaltmak bence bir kazaným olacak. Kurallarý, atasözlerini, deðerleri, nazý, edayý, cilveyi, aðýr abi ablalýðý, ana babalýðý, hastalýklarý, hoca üstadlýðý...

Barýþmaktan yanayým. içten ve dýþtan yutturulan bütün suniliklerden sýyrýlmak kýsaca. Kötü bilinenlerle iyi talim edilenlerin empatik seviþmeleri yaþamý yaþanýlýrlaþtýracak diye düþünüyorum. O adam öldürdü, çünkü YAPAY hayvan. En temel D.N.A.sýnýn direktiflerine giydirdiði deðere gerisinden uydu, düzünden deðil. DOÐAL hayvan olsaydý o yaþtakinden cinsel beklentiye girmezdi. Sonuçta cinselliðin tabiatýnda üreme içgüdüsü var. Onu bozan çeliþtiði yaþam. Onun katl ettiklerini sokaða salanlar ÜRETÝLMÝÞ insan D.N.A.sýna yapýþtýlar. 'Bu devirde de insanlar arasýnda hayvan mý kaldý' ile sorumlu olduklarýný gevþek bir koruma aðý kurgusuna emanet ettiler. Çocuk kýsmý zaten çocuk. Þekeri verene gülümser. Hayvaný da insaný da öyledir.

Sorunun çözümü bence:

Þimdilik biraz KÜLTÜREL insanlýktan taviz, biraz TABÝAT HALÝ hayvan tarafý geliþtirmek...

Doðaya zýt yaþam formatlarý her zaman doðal süreci deforme edecektir ve ediyor da...

Eskiden kabile kabile yaþamlar revaçtaydý. Þimdi dünya son sürat bir bütünleþmeye doðru açýlýmlarda. Ýngiliz Türk Alman Arap Romen Kürt Tatar ayrýþtýrmalarý eskilere nazaran bayaðý azaldý. Bakmayýnýz hala gündem tutan ýrksal, sýnýfsal, siyasal, dinsel baloncuklara. Hakikaten hepsinin birer balon olduðunu herkes az çok algýladý. Uygulamaya yansýmasý belki biraz zaman alacak; o kadar.

Deðerlerin bizi nereye getirdiðini de hep beraber gördük. Yapay kýymetlendirmeler hesabýmýza gelse de tabiat bizi bir tsunami misali düzlüyor.

Ben görmem belki; lakin hukukta da, ahlakta da bir tsunami vuracak ve dümdüz olacak her þekillendirilen.

Sonrasýnda þekli bozuk kalmasý dileklerimle...

Suçluya "Allah belaný versin" diyen bir toplumda hukuk ve adalet toplum vicdanýna uzak demektir.
Olmasý gereken topluma "oh cezasýný buldu" dedirten bir hukuk ve adalet oluþturmaktýr.
Hukuk toplumun kazanmak istemediðini zorla topluma kazandýrmamalýdýr. Topluma kazandýrýlmak istemeyeni de.
Hukuk iþine bakmalýdýr suçu önlemeyi, maðdurun zararýný gidermeyi suçluya sayýsýz fýrsat vermemeyi esas almalýdýr.
Ülkemizde binlerce hýrsýz, gaspçý soyguncu, dolandýrýcý bunu meslek edinmiþlerdir ve kendilerinin ailelerinin
iaþelerini bu þekilde saðlamaktadýrlar. Adeta bugünkü sistem suçluyu suç mesleðinden emekli etmektedir.
Bir suçlunun "deðiþik suçlardan sabýkasýnýn kabarýk olduðu" ifadesini hukukun topluma izah edebilmesi mümkün deðildir.

Kayseri canisinin de diðer canilerin ve sapýklarýn da Allah belasýný versin.

Tevafuk oldu. Burada paylaþtýðým bir denemeden aktarýyorum:

Toplum kan istemez, namus evlenince temizlenir de demez. Diyenler de suçludur ve toplum bunlarýn da cezalandýrýlmasýný ister asýl.

Gelenek bunu demez asýl hukuk der tecavüzcünün maðdurla evlenmesi ve en az beþ yýl evli kalmasýný hukuk demiþtir.
Gelenek maðdurun ve ailesini ýrzýný, onurunu kirleten ve toplumun ýrzýna ve onuruna kastedenin öldürülmesini ister.
Hukuksa üç beþ yýl ceza verip onunda bir kýsmýný yatýrýp maðdurun gözünün içine baka baka sýrýta sýrýta gezinmesini saðlar.

Hukuk hiç bir þeyi hesaba katmaz katarsa da kendi ülkesindeki sosyolojik gerçekliði deðil Ýtalyanýn Ýsviçre'nin gerçeðini hesaba katar. Bunun amacý ne? demez amaç bellidir "insan haklarý" mucitleri ülkelerin seviyesine yaklaþmaktýr. Toplumdan uzaklaþmak pahasýna. Bu adil mi? bu kime zarar verir diye de sormaz, sorsaydý adil olurdu, maðdura ve toplumda adalet duygusuna zarar vermezdi.
Yoksulluk deðiþirseden kasýt zenginleþtikçe yoksullarýn deðerlerine verilen önemin azalmasý ise katýlabilirim.
Yoksulun çocuðu gece vakti eve gelemez zenginin çocuðu feneri nerde söndürür sorun edilmez.
Bu nokta ile ilgili klasik bir çok yorum daha eklenebilir ben pas geçiyorum.
Toplumsal ahlak evrilmemiþtir hukuk çark etmiþtir daha çark etmesi gereken çok çeliþkileri de barýndýrmaya devam etmektedir.
Toplumsal ahlak dip diri duruyor.
Bir referandum yapýlsa toplumun kahir çoðunluðu idam cezasýnýn getirilmesine evet diyeceðine eminim.

Üstad, hukukun toplumu razý etmek gibi bir ilkesi olduðunu düþünmek bir çok handikapa kapý açmayacak mýdýr? Örneðin Güneydoðu'da malum bazý kalkýþmalar söz konusu. Alevilerin birtakým talepleri var ve Þeriat ile idare olunmak isteyenlerin de... Misalleri derinleþtirmek istemiyorum. Bu kapsamda maksadým, ahlaki, dini bazý kriterler hukuka egemen olacaksa kimin ahlak ve din algýsý ve kime kim hangi egemenlik ve hüküm yetkisi ile nasýl bir hukuk uygulayacaktýr sorusuna bir analiz imkaný elde etmektir.

Toplum kan istemez demiþsiniz; lakin zannýmca hakikat ifade ettiðinizce deðildir. Bazý örfi uygulamalarýn hakim olduðu yaþam biçimlerinde töre saiki ile ciddi cinayetler muhakkak bilginiz dahlindedir.

Tecavüzcünün maðdur ile evlenmesinin cezaya etkisinin 765 sayýlý Mülga Türk Ceza Kanunu'nda kaldýðýný, bilakis 5237 sayýlý Türk Ceza Kanunu'nda evlilik birlikteliði içinde dahi eþi ile zorla cinsel iliþkiye girenin cezalandýrýldýðýný biliyoruz. (yanlýþ biliyor olabilirim, tashih ediniz) Hukuku topluma uydurmak kaygýsýnýn olmamasýna bu bir örnektir.

Gelenek on sekiz yaþýný doldurmuþ kýza hak ve fiil ehliyetini teslim etmediðinde hukuk müeyyide uygular; lakin çoðu zaman müeyyideye raðmen ehliyetler sakýt olur. Çünkü ehliyet sahibi ya bedenen; ya da ruhen ölmüþtür, kullanacaðý bir ehliyet de kalmamýþtýr. Gerçi tam burada zaman içinde bir evrilme de söz konusudur. Yirmi yýl öncesi gibi deðil.

Ýdama bakýþýnýzý öðrenebilir miyim?

Mesela, bir ateisti öldüren biri öldürülmeli mi? Bir terör örgütü sempatizanýný linç edenler idam edilmeli mi? Kocasýný bir kadýn ile yatakta basan ve onlarý, aracýlýk yaptýðýný düþündüðü kayýnvalidesini kayýnbabasýný boðazlayarak öldüren kadýn hakkýnda nasýl bir hukuk düþünürsünüz? Üç çocuðu öldüren biri öldürülmeli mi, öldürmemiþ de cinsel istismarda bulunmuþ olsun, cezasý ne olmalý? Allah adýna cihad maksadýyla üç kiþiyi öldüren birine uygulanmasý gereken nedir; ilkeleri uðruna insanlarý öldürenlere ya da?

Bendeniz öðrenciyim, samimiyet ile algýmý geniþletmek adýna soruyorum, dikkate alarak cevaplayacaðýnýzý umuyorum. Saygýlar...

Ýki yorum paylaþacaðým:

* *

Ýdamýn yasak olduðunu kim söylüyor, siz infaz, cinayet ve saldýrý olarak nitelendirdiðiniz þeylerin özünde bir idamýn yattýðýný görmüyor musunuz? Ýdam þerefli bir þey midir, asmak kesmek biçmek sizi onlardan farklý biri mi yapar, bu davranýþ, onlardan biri olduðunuzu sizin yüzünüze haykýrýr, idam, öfkenizin, intikamýnýzýn ve acýlarýnýzýn toplum bedenine uygun bir giydirmesinden baþka birþey olmadýðýný biliyorum, evet inanýyorum bile demiyorum, bunu biliyorum, bunu anlamak çok zor deðil, bakýn doðaya, matematiktir hayat, okuyun, çarpýn, bölün çýkarýn onu hayatýnýzdan, sonuç eþittir siz.. Yani siz ve diðerleri bile deðil.. Sadece siz.. Eðitiminiz, nefretiniz, anlayýþýnýz, sevginiz ve diðer ývýr zývýrlar..

Her çocuk okuma yazma öðrenmeden önce topraðý öðrenmeli, mevsimleri kitaplardan deðil, bizzat doðadan bakarak öðrenmeli, cemreleri takvimlerden deðil havayý koklayarak öðrenmeli, bu çocuk, potansiyel katil aday adayýný bile keskin gözleri ve burnuyla ve aklýyla bu sayede, daha okuma yazma öðrenmeden ilk görüþte tanýyacak ve ondan uzaklaþacaktýr.. Ýþte bu yüzden, ana okulu saçmalýklarý yerine, iþe doða okuluyla baþlansaydý bir nebze iyi olurdu bu.. Boþuna demiyorum, çocuðun yataðýnda bir yýlan olmalý diye..

dicklaurentisdead

* *

"Adalet, mülkün temelidir"

Bu kavramý, sistemden çýkartmadýkça, adaletin insanlarý, hayvanlarý ve bitkileri korumak deðil, mülkü, mülkiyeti korumaktan baþka bir amacý olmayacaðý aþikardýr. Mal canýn yongasýdýr atasözü, mala gelen zararýn insanýn canýný yakmasýndan öte gidemez. Oysa; malý insan kazanýr, mal insaný deðil.. Sermayeyi, savunan bu sistem, insaný zaten hiçe saymamýþ mýdýr? Ýnsaný hiç sayan bir sistemin getireceði idam cezasý neyi çözecektir. Cinselliði, çocukluðumuzun yaþamýndan çýkartan ve e kaka diyerek onlarý cinsellikten uzaklaþtýran eðitim, örf, gelenek ve aile sistemi, ergin çaðlara geldiðinde kendiliðinden iç güdüsel duygularla öðrenilen bir cinselliði nasýl dizginleyebilir. Kafa kol kesme, býçaklama ve silahla adam vurmayý helal sayan, ama cinselliðe geldiði zaman, cezalar yaðdýran RTÜK anlayýþý hangi baþa akýl verebilir.

Kendi adalet sistemini iþletemeyen ve adaleti hapishanelerin içine býrakan adalet, idamla asla bir çözüme ulaþamaz. Katiller, sapýklar (ki tüm bunlar geçmiþte çocuða uygulanan þiddet, cinselliði tu kaka sayan zihniyet, erkek çocuða pipisini açtýrmayý gurur kaynaðý sayan ama kýz çocuðu dýþarý bakkala bile göndermeyen aile yapýsýyla hiç mi alakasý yoktur) ileride bize böyle döneceði zaten belli deðil mi?

Haydi çözün þimdi çözebilirseniz idamla çocuk, kadýn katliamlarýný...

kelebeklerozgurdur33

* *

Yukarýda izah etmiþtim ama tekrarýn ziyaný yok. Bir baþkasýnýn yaþam hakkýný kendi eliyle ortadan kaldýranýn hangi saikle hareket ettiðinin bir önemi yoktur. Meþru müdafa ve zaruret hallerinden baþka bir istisna düþünemiyorum bu konuda.

Gelinen noktada hukuktan toplumun razý olmadýðý gerçektir. Meslek hayatým boyunca mahkeme kapýsýndan suçlu ve borçlu dýþýnda "yaþasýn adalet" diyene denk gelmedim. E sevsinler böyle adaleti tabi. Toplumun hukuktan razý olmamasý o devletin istikbalinin parlak olmadýðýnýn emarelerindendir.
Uç örneklerle konu gereðinden fazla sulandýrýlabilir elbette.
Ama bir basit bir örnek vermek isterim tam da bu noktada;
Zinayý suç saymayan hukuk iþi ileri götürerek yetiþkin yakýnlar arasýnda ensest iliþkiyi de yasaklamaz. Oysa yukarýda tanýmladýðýnýz yoksul ya da zengin hemen her sýnýf insaný bunu deðil dile akla getirmeyi bile yuhalar. Toplumun genelince ayýp, iðrenç, günah ve rezillik hatta büyük suç olarak kabul edilen bir eylemi hukuk suç saymýyor. Düþünün kim bir ana oðul veya baba kýz veya teyze yeðen vs vs iliþkisinden dünyaya gelmek ister? Týbbýn akraba ile evliliði dahi sakýncalý bulduðu bir zamanda üstelik. Þimdi hukuk çok yakýn akraba ile evliliði yasaklamýþ ama iliþki yasak deðil böyle bir iliþkiden doðacak zarar içinse bir önlem yoktur.
Yukarýda hukukun sorduðunu iddia ettiðiniz soruyu sorayým "bu adilmidir? bunun kime zararý var? insan haklarýna uygun mu?"
Burada maðdur doðacak çocuksa mesela nüfusa çok yakýn akrabasýnýn ürünü olarak kaydedilecek hayat boyu sosyal yaþamda ayýplý ve kirli bir varlýk olarak bilinecektir. Toplumun belki yüzde yüze yakýnýnýn razý olmadýðýndan hukukun razý olmasý toplum için hiç bir þey ifade etmiyor. Hukukun bu derece mezhebinin geniþ olmamasý, ahlaki kriterlerden yoksun olmamasý bekasý için gereklidir.
Toplumun hukuku olmak adýna...

Aslýnda Habil'i öldüren Kabil'i babalarý hemen oracýkta kýz kardeþlerinin gözü önünde yargýlayýp idam etmiþ olsaydý bu tartýþmalar asla olmayacaktý. Lakin hukukun mezhebinin geniþliði ve ahlaki kriterlerden yoksunluðu nedenli halen süren bir yaþamýn çocuklarýyýz.

Saygýlar sunarým efendim.

Yeryüzünde iþlenen her cinayetten Kabil'e bir pay vardýr derler...
Ýdam bir cezadýr o halde ceza hukukunda olmalýdýr, yeri geldiðinde uygulanmalýdýr.
Hata halinde geri dönüþün, telafisinin olmamasý, çirkin görünmesi insan haysiyetine
yakýþýr gözükmemesi vs. nedenlerle karþý çýkýlmaktadýr haksýz da deðil karþý çýkanlar.
Ýþin aslýný sorarsanýz hukuk sistemimize girmesini dilim söylese de gönlüm söylemiyor.
Ýdam her hukuk düzeninin harcý deðildir. Cumhuriyet tarihinden günümüze idamýn geçmiþi
TCK ile idamý yan yana bile koymaktan ürpertiyor insaný.
Hele uzun uzadýya süren yetersiz soruþturmalar, bitmek bilmeyen yargýlamalar,
yýllarca gelmeyen gelse de þüpheleri daðýtmayan çeliþkili adli týp raporlarý,
yalan tanýklýklar, siyasallaþan yargý vs vs. hesaba katýldýðýnda...
Asmayalým besleyelim biz...
Tahsil hayatýnýzda baþarýlar.