Sebepsiz terk velayet
Geçtiğimiz günlerde yine bu sayfalarda yardım ve bir çıkar yol arayarak ve hatta karamsarlığa düşüp vazgeçerek bugüne kadar geldim ancak şuanda içinde bulunduğum çıkmazdan dolayı bana tecrübe ve tavsiyeleriyle yardımcı olabilecek herkezden birkere daha yardım istiyorum.
Kısaca özetlersem eşim ile 16aylık evliyiz,severek evlendik(yazımın devamında evlenmeden iki hafta öncesine kadar aslında evli bir kadınla beraber olduğumu anlamıcak kadar cok sevdiğimi anlatıcam) ve benim ikinci eşimin ise üçüncü (ilk eş ile boşanıp tekrar evlenmiş)evliliğimiz.Benim ilk evliliğimden çocuğum yoktu eşimin ise 9yaşında bir kız çocuğu var.Ben devlet memuruyum (TSK)eşim ise ev hanımı.Eşimin memleketinde yaşıyoruz ve evliliğimizin başında kızımızın baba ve diğer akrabaları ile ilişkileri kopmaması maksadı ile (Babayı nerdeyse hiç görmediği halde özellikle büyükanne ve dedeye düşkünlüğünden ötürü)burda yaşamaya devam etme kararı aldık.Evlendikten çok kısa bir süre sonra eşim hmile kaldı ve geçtiğimiz mayıs ayınıda bir kızımız daha oldu.Evliliğimiz süresince ne eşime nede kızına tekbir fiili taarruzum aldatmam aile sorumluluğumda ihmalim alkol manevi baskım söz konusu değildir.Ancak eşim evliliğimizin neredeyse ilk haftasından beri hiç anlamsız sebeblerden haklı yada haksız ayırd etmeden sürekli evini terk etmekte ve uzun süre dönmemekte ısrar etmektedir.Çok defa akrabalar büyükler ile konuştuğumda çocukluktan beri süre gelmiş bir kötü huyu olduğu ve düzen tutmaz ifadeleri sen bizi karıştırma hatta yaramaz boşa gitsin temkinleriylede bir sonuca varamadım.eşimlede elbet çıkar yol bulabilmek için çok konuştum ancak karşılaştığım tavır ve kelimeler belkide bir erkeğin kabullenemeyeceği şeylerdi yinede ama hamilelik ama alışkanlık diyip yeni doğacak bebeğimin hatrınadüzelme umuduyla bekledim.bebeğimin doğumdan sonra hastaneden çıktığı gün sırf önceki gece hastanede sabahlamadığım için(5gün boyunca hastane önünde arabada yattım ki bunu kendiside çok iyi biliyordu)daha evimize gelirgelmez annesini evine bırakmak için evden ayrıldığımda erkek kardeşini eve çağırarak kapıya araba çekip evdeki eşyaları indirmeye başlamışlardı(ben yetiştim ama o esnada yaşanan tatsızlıklar nedeniyle gitmelerine izin verdim)ve neticede sadece çocuğum emzirdiği için elinden alamadım ama bende birkez bile kucağıma alamadan çocuğumu benden bir ay ayrı tuttu.Arada çok görmeye gittim ama kapı özellikle açılmadı kapı altından zarfla para bıraktım ama daha sonra inkar edildi polise gittim annesidir biz bişey yapamayız aç mahkeme kazanırsan velayeti alırsın nasihatleri ile elim boş döndüm ve sonuçta yine kendisi bir gece kapıya gelip pişman olduğunu birdaha evini terk etmeyeceğini söyleyip af dileyerek çocuklarımızı beraber büyütme konusunda beni ikna etti.Ancak geçtiğimiz haftaya kadar uzun süreli kalmasada yine iki defa daha evimizi terk etti geçtiğimiz hafta ise nöbettin eve geldiğimde daha kapıdan girer girmez bir bahane bularak tatsızlık çıkartıp ben gidiyorum diyerek önceden eşyalar ile doldurduğu aracımızıda alarak evi terk etti(kızımı elinden zorlada olsa alırdım ama emzirdiği için kıyamadım ve haklıyken haksız duruma düşmemek için sadece sütten kesilene kadar sende kalsın ama velayeti bana bırak ne istersen vereyim ödiyeyim diyebildim.)gittikten sonra bunun tamamen planlı olduğunu hissettiğim içinde ağrıma gitti tekrar polise gittim durumu anlattım ve yine annesi alıp gidebilir biz bişey yapamayız dediler.İşin aslı gidip çocuğumu zorla alıyım dedim ama evde kimse yok(annesinin evi)akrabalarda yoklar telefonlara cvp verilmiyor verilsede adamsan ver mahkemeye boşa deniliyor.Ben araştırdığım kadarıyla eve dön ihtarı çekebilirim ama karşımdaki insan yüzsüz bizaman sonra çıkar gelir bense affetmiş olmak istemiyorum artık.Dava açıcam ama buseferde çocuğumdan ayrılıcam ve benim kızımda tıpkı kendi kızına yaptığı gibi gecelerini dostlarının evinde geçiricek ki herkez benim kadar iyi niyetli olmucak(Eşimle tanıştığımda boşanmış olduğunu söylemişti görüşmemizi ilerlettiğimizde ise ama kardeşi ama anneside dahil benim bekar evime gelmiş veya kendi evlerinde misafir etmişlerdi taki kendi aramızda nişan yapıp nikah tarihi aldığımızda ben eşimin benimle beraberken meğer evli olğunu ama eşinden ayrı yaşadığını ve bunu bir yıldan fazla sürdürdüğünü biz nişanlanıktan sonra boşandığını kendi akrabalarındanbirinden öğrendim kendiside inkar etmedi beni sevdiğini kaybetme korkusu yüzünden söylemediğine beni inandırdı bende işin aslı safça sevmiştim ve busaatten sonra kme nasıl anlatırım diyerek kabullenmiştim.)kendi kızı annesine kufur hakaret etmesıne engel olamadım ögretemedım el kaldırılmaz vurulmaz anlatamadım ama benım kızımda oyle bır ablayla yada bunlara musade eden bır anneyle buyumesın ıstıyorum.ben kızımın böyle bir hayata dahil olmaması için gerekirse tazminat vermeyide velayet onda olsun kızım bende yinede o yesin nafakada vereyim herşeye rağzıyım lütfen meseleyi paradan kaçmak olarak düşünmeyin ben bunları kendisinede söyledim teklif ettim ama yanaşmıyor resmen hukuğu bilerek çocugumu bana karsı kullanıyor .bense artık delirmek üzereyim ne yapıcağımı bilmiyorum mahkemeye vericem kanunlar ortada çocuğumu kaçırıcam kanun belli gelip alıcaklar birisini yok edicem cocugum ortada kalıcak.lutfen bana bır akıl verın cok tesekkur ederım.
Kısaca özetlersem eşim ile 16aylık evliyiz,severek evlendik(yazımın devamında evlenmeden iki hafta öncesine kadar aslında evli bir kadınla beraber olduğumu anlamıcak kadar cok sevdiğimi anlatıcam) ve benim ikinci eşimin ise üçüncü (ilk eş ile boşanıp tekrar evlenmiş)evliliğimiz.Benim ilk evliliğimden çocuğum yoktu eşimin ise 9yaşında bir kız çocuğu var.Ben devlet memuruyum (TSK)eşim ise ev hanımı.Eşimin memleketinde yaşıyoruz ve evliliğimizin başında kızımızın baba ve diğer akrabaları ile ilişkileri kopmaması maksadı ile (Babayı nerdeyse hiç görmediği halde özellikle büyükanne ve dedeye düşkünlüğünden ötürü)burda yaşamaya devam etme kararı aldık.Evlendikten çok kısa bir süre sonra eşim hmile kaldı ve geçtiğimiz mayıs ayınıda bir kızımız daha oldu.Evliliğimiz süresince ne eşime nede kızına tekbir fiili taarruzum aldatmam aile sorumluluğumda ihmalim alkol manevi baskım söz konusu değildir.Ancak eşim evliliğimizin neredeyse ilk haftasından beri hiç anlamsız sebeblerden haklı yada haksız ayırd etmeden sürekli evini terk etmekte ve uzun süre dönmemekte ısrar etmektedir.Çok defa akrabalar büyükler ile konuştuğumda çocukluktan beri süre gelmiş bir kötü huyu olduğu ve düzen tutmaz ifadeleri sen bizi karıştırma hatta yaramaz boşa gitsin temkinleriylede bir sonuca varamadım.eşimlede elbet çıkar yol bulabilmek için çok konuştum ancak karşılaştığım tavır ve kelimeler belkide bir erkeğin kabullenemeyeceği şeylerdi yinede ama hamilelik ama alışkanlık diyip yeni doğacak bebeğimin hatrınadüzelme umuduyla bekledim.bebeğimin doğumdan sonra hastaneden çıktığı gün sırf önceki gece hastanede sabahlamadığım için(5gün boyunca hastane önünde arabada yattım ki bunu kendiside çok iyi biliyordu)daha evimize gelirgelmez annesini evine bırakmak için evden ayrıldığımda erkek kardeşini eve çağırarak kapıya araba çekip evdeki eşyaları indirmeye başlamışlardı(ben yetiştim ama o esnada yaşanan tatsızlıklar nedeniyle gitmelerine izin verdim)ve neticede sadece çocuğum emzirdiği için elinden alamadım ama bende birkez bile kucağıma alamadan çocuğumu benden bir ay ayrı tuttu.Arada çok görmeye gittim ama kapı özellikle açılmadı kapı altından zarfla para bıraktım ama daha sonra inkar edildi polise gittim annesidir biz bişey yapamayız aç mahkeme kazanırsan velayeti alırsın nasihatleri ile elim boş döndüm ve sonuçta yine kendisi bir gece kapıya gelip pişman olduğunu birdaha evini terk etmeyeceğini söyleyip af dileyerek çocuklarımızı beraber büyütme konusunda beni ikna etti.Ancak geçtiğimiz haftaya kadar uzun süreli kalmasada yine iki defa daha evimizi terk etti geçtiğimiz hafta ise nöbettin eve geldiğimde daha kapıdan girer girmez bir bahane bularak tatsızlık çıkartıp ben gidiyorum diyerek önceden eşyalar ile doldurduğu aracımızıda alarak evi terk etti(kızımı elinden zorlada olsa alırdım ama emzirdiği için kıyamadım ve haklıyken haksız duruma düşmemek için sadece sütten kesilene kadar sende kalsın ama velayeti bana bırak ne istersen vereyim ödiyeyim diyebildim.)gittikten sonra bunun tamamen planlı olduğunu hissettiğim içinde ağrıma gitti tekrar polise gittim durumu anlattım ve yine annesi alıp gidebilir biz bişey yapamayız dediler.İşin aslı gidip çocuğumu zorla alıyım dedim ama evde kimse yok(annesinin evi)akrabalarda yoklar telefonlara cvp verilmiyor verilsede adamsan ver mahkemeye boşa deniliyor.Ben araştırdığım kadarıyla eve dön ihtarı çekebilirim ama karşımdaki insan yüzsüz bizaman sonra çıkar gelir bense affetmiş olmak istemiyorum artık.Dava açıcam ama buseferde çocuğumdan ayrılıcam ve benim kızımda tıpkı kendi kızına yaptığı gibi gecelerini dostlarının evinde geçiricek ki herkez benim kadar iyi niyetli olmucak(Eşimle tanıştığımda boşanmış olduğunu söylemişti görüşmemizi ilerlettiğimizde ise ama kardeşi ama anneside dahil benim bekar evime gelmiş veya kendi evlerinde misafir etmişlerdi taki kendi aramızda nişan yapıp nikah tarihi aldığımızda ben eşimin benimle beraberken meğer evli olğunu ama eşinden ayrı yaşadığını ve bunu bir yıldan fazla sürdürdüğünü biz nişanlanıktan sonra boşandığını kendi akrabalarındanbirinden öğrendim kendiside inkar etmedi beni sevdiğini kaybetme korkusu yüzünden söylemediğine beni inandırdı bende işin aslı safça sevmiştim ve busaatten sonra kme nasıl anlatırım diyerek kabullenmiştim.)kendi kızı annesine kufur hakaret etmesıne engel olamadım ögretemedım el kaldırılmaz vurulmaz anlatamadım ama benım kızımda oyle bır ablayla yada bunlara musade eden bır anneyle buyumesın ıstıyorum.ben kızımın böyle bir hayata dahil olmaması için gerekirse tazminat vermeyide velayet onda olsun kızım bende yinede o yesin nafakada vereyim herşeye rağzıyım lütfen meseleyi paradan kaçmak olarak düşünmeyin ben bunları kendisinede söyledim teklif ettim ama yanaşmıyor resmen hukuğu bilerek çocugumu bana karsı kullanıyor .bense artık delirmek üzereyim ne yapıcağımı bilmiyorum mahkemeye vericem kanunlar ortada çocuğumu kaçırıcam kanun belli gelip alıcaklar birisini yok edicem cocugum ortada kalıcak.lutfen bana bır akıl verın cok tesekkur ederım.