Yurtdışındayım ve velayeti üstüme almak istiyorum
Merhabalar,
2006 yılında resmen ayrıldık. Boşanmamızın gerekçesi anlaşamama idi. Bu yüzden karşılıklı olarak anlaşarak boşandık. Evliliğimizden olan o zaman 5 yaşındaki çocuğumuzun da velayeti annesinde kaldı ve belli bir iştirak nafakası bağlandı. Bununla birlikte Pazar günleri, bayramların ikinci günleri, yılın 20 günü çocukla babanın şahsi münasebetine karar verildi. Ancak anne ile kişisel anlaşmamızda şahsi münasebetin bu günlerle sınırlı olmayacağına karar vermiştik.
Resmen boşanmanın üzerinden geçen yaklaşık bir yıl sonra iş nedeniyle yurtdışına çıkmak zorunda kaldım ve çalışma hayatıma yurtdışında devam ettim. Bu süre içerisinde oğlumla aramdaki münasebeti telefonla yürütmeye çalıştım. Ancak bu süre içerisinde anne zamanla benim telefonda oğlumla görüşmeme engel olmaya başladı. Buna da ‘çocuğun telefona çıkmak istememesi’ gibi bahanelere dayandırmaya başladı. Aradan geçen 2 yıl süresince işimin yoğunluğu sebebiyle Türkiye’ye gelip gitme şansım olmadı. Bu süre içerisinde eski eşimin kriz nedeniyle iş hayatının kötüye gitmesi nedeniyle maddi sıkıntılar yaşaması nedeniyle iştirak nafakasına istinaden benden daha fazla para istemeye başladı. İşlerimin sıkıntılı gittiği ilk yıllar bu kadar miktarı karşılayamasam da daha sonra elimden geldiği kadar nafakanın üstünde ödeme yapmaya çalıştım. Bu süre içerisinde telefonla çocuğumla görüşme imkanım daha kolaylaştı. Herhangi bir engel yaşamadım. Ancak eski eşim bu sürede çocuğun benim ailemle yani dedesi ile de görüşmesine de engel oldu.
Aradan geçen iki sene bu şekilde geçmişken, bir ay önce birden bire çocuğum ile ilişkim yine kesildi. Eski eşime ulaşamaz oldum. Öğrendiğim kadarıyla şehir değiştirmiş ve telefonlarını da değiştirmiş. Uzun süredir ne oğlumla görüşebiliyorum ne de annesine ulaşabiliyorum. En son e mail atarak, kendisi ile görüşüp oğlum hakkında bilgi almaya çalıştıysam da gelen cevap olumsuzdu. Değişik yalanlarla birlikte çocuğun nerde bulunduğu ile ilgili bir bilgi vermeyeceğini belirterek, hakaretler sıralanmıştı. Değişik yollara başvurarak çocuğun hangi okulda öğrenim gördüğünü öğrendim. Ancak buna rağmen şu anda yine oğlumla telefonla da olsa görüşemiyorum, görüştürülmüyorum. Üstüne de eski eşimin ailesinin oğlumla asla beni görüştürmeyeceklerine dair taciz mahiyetinde ve hakaret içeren mesajları almaktayım. Öte yandan çocuğumun yurtdışına annesi tarafından kaçırılacağı endişesi de taşımaktayım.
Sorum şu: Velayet davası açtığımda velayeti alma şansım nedir? Benim yurtdışında yaşamam ve burada evlenmiş olmam bir aile hayatına sahip olmam bana ne gibi dezavantajlar ve avantajlar verir? Mahkeme çocuğun yurtdışında yaşayacak olmasını olumsuz olarak mı değerlendirir? Çocuğumun yurtdışına kaçırılması ihtimaline karşılık ne gibi tedbir alabilirim? Çocuğumun nerede yaşadığını bilmediğim için velayet davasını nerede açacağımı bile bilmemekteyim.
2006 yılında resmen ayrıldık. Boşanmamızın gerekçesi anlaşamama idi. Bu yüzden karşılıklı olarak anlaşarak boşandık. Evliliğimizden olan o zaman 5 yaşındaki çocuğumuzun da velayeti annesinde kaldı ve belli bir iştirak nafakası bağlandı. Bununla birlikte Pazar günleri, bayramların ikinci günleri, yılın 20 günü çocukla babanın şahsi münasebetine karar verildi. Ancak anne ile kişisel anlaşmamızda şahsi münasebetin bu günlerle sınırlı olmayacağına karar vermiştik.
Resmen boşanmanın üzerinden geçen yaklaşık bir yıl sonra iş nedeniyle yurtdışına çıkmak zorunda kaldım ve çalışma hayatıma yurtdışında devam ettim. Bu süre içerisinde oğlumla aramdaki münasebeti telefonla yürütmeye çalıştım. Ancak bu süre içerisinde anne zamanla benim telefonda oğlumla görüşmeme engel olmaya başladı. Buna da ‘çocuğun telefona çıkmak istememesi’ gibi bahanelere dayandırmaya başladı. Aradan geçen 2 yıl süresince işimin yoğunluğu sebebiyle Türkiye’ye gelip gitme şansım olmadı. Bu süre içerisinde eski eşimin kriz nedeniyle iş hayatının kötüye gitmesi nedeniyle maddi sıkıntılar yaşaması nedeniyle iştirak nafakasına istinaden benden daha fazla para istemeye başladı. İşlerimin sıkıntılı gittiği ilk yıllar bu kadar miktarı karşılayamasam da daha sonra elimden geldiği kadar nafakanın üstünde ödeme yapmaya çalıştım. Bu süre içerisinde telefonla çocuğumla görüşme imkanım daha kolaylaştı. Herhangi bir engel yaşamadım. Ancak eski eşim bu sürede çocuğun benim ailemle yani dedesi ile de görüşmesine de engel oldu.
Aradan geçen iki sene bu şekilde geçmişken, bir ay önce birden bire çocuğum ile ilişkim yine kesildi. Eski eşime ulaşamaz oldum. Öğrendiğim kadarıyla şehir değiştirmiş ve telefonlarını da değiştirmiş. Uzun süredir ne oğlumla görüşebiliyorum ne de annesine ulaşabiliyorum. En son e mail atarak, kendisi ile görüşüp oğlum hakkında bilgi almaya çalıştıysam da gelen cevap olumsuzdu. Değişik yalanlarla birlikte çocuğun nerde bulunduğu ile ilgili bir bilgi vermeyeceğini belirterek, hakaretler sıralanmıştı. Değişik yollara başvurarak çocuğun hangi okulda öğrenim gördüğünü öğrendim. Ancak buna rağmen şu anda yine oğlumla telefonla da olsa görüşemiyorum, görüştürülmüyorum. Üstüne de eski eşimin ailesinin oğlumla asla beni görüştürmeyeceklerine dair taciz mahiyetinde ve hakaret içeren mesajları almaktayım. Öte yandan çocuğumun yurtdışına annesi tarafından kaçırılacağı endişesi de taşımaktayım.
Sorum şu: Velayet davası açtığımda velayeti alma şansım nedir? Benim yurtdışında yaşamam ve burada evlenmiş olmam bir aile hayatına sahip olmam bana ne gibi dezavantajlar ve avantajlar verir? Mahkeme çocuğun yurtdışında yaşayacak olmasını olumsuz olarak mı değerlendirir? Çocuğumun yurtdışına kaçırılması ihtimaline karşılık ne gibi tedbir alabilirim? Çocuğumun nerede yaşadığını bilmediğim için velayet davasını nerede açacağımı bile bilmemekteyim.