Korkunun faydaları
Evden çıkarken anam kapıya kadar enikonu gelir
Oğlum orda burada evde konuştuğun gibi konuşma .
Evini erkeksiz, karını kocasız, çocuklarını babasız, benide oğulsuz koma yavrum, çeneni tut emi! (der.)
Bende Gülerek; ‘’ tamam olur’’ gibilerden başımı sallarım:
Aslında Anamın haklı olduğunu biliyorum.
Bir yığın asılsız etiket hazır, dümenden soruşturuyoruz deyip hadee! malum toplama kampına ,
Götürmeseler bile kahvede,sokakta,mahallede köşe bucak sakıncalı oluverirsin, hatta selam verdiğin pek çok kişi ne hekmetse sen yanından geçerken hep başka yere bakıyor olur,
Aslında laf aramızda gerçekten ben anamdan fazla korkuyorum.
Tv de bile görsem yüzümün şeklinden
muhalefet olduğum anlaşılıverir diye hemen ordan uzaklaşıyorum.
Hele yolda savcı, hakim falan görsem ödüm şeyime karışıyor.
Hele hele. ‘’ hep kravat takmayı unutmuş’’ sandığım insanların yanında asla konuşmuyorum.
Dilin kemiği yok ağzımdan ‘’destursuz’’ bi laf çıkarda muhalif olduğum anlaşılır diye. Ödüm kopuyor.
Telefonumu çok gerekmedikçe kullanmıyorum, kullansamda cümlelerim kısa kısa oluyor.
Yolda sokakta bir polis görsem kirpi gibi hemen tortop oluveriyorum..
Evin önünden kazara polis devriyesi geçse kalbim hızlı hızlı çarpmaya başlıyor.
Elimde değil efem . elimde değil, korkuyorum işte..!
‘’Lan inek! bu kadar korkacağına çeneni kapa bir şey olmaz!’’ diyorum kendi kendime.
Ama mahsuscuktanda olsa bi türlü gönlüm el vermiyor işte.
Yani, yolumuz mezarlıktan geçiyor ıslıkla kovalıyoruz ölüleri…
İşte böyle tuhaf bir paradoks içinde günleri öbür güne ekliyoruz..
Aslında kaçınılmazsa boş ver sende zevkini yaşa herkes gibi . diyor sık,sık içimden bir ses!
Dünya dediğin nedir ki ?
Üç beş metrelik beze sarılıp nasılsa ölmeyecenmi?
-iyide aga!
4 çekerli kara cipler onlara,
İşsizlik yoksulluk bize .
Köşkler yalılar onlara,
Kerpiçten tingildek evler bize.
Hadi bunları çektik sineye,
Bu bop bıçağı niye?
Onlara cennetin yolları,
Bize cehennemler…
…………………………………………
‘’Allah zenginliği dilediğine verir’’ deyip süslü bi kılıf dikmişler,
Günahlarının üzerine itinayla giydirmişler.
sanırsın haşa! Allahla işbirliği içindeler..
Allah onların cezasını verir yada vermez o onun bileceği iş.
Ama ben niye bunun mağduruyum?
İşte bunu anlıyamıyorum,
''Kader'' Diyeceğimde anam gibi
olmadığını bile bile de olmuyor ki!
Birde otur kuzu,kuzu önündeki samanı ye! diyorlarya!
Hani kadınının biri;
‘’öptüğün bişey değilde, şu salyalarını eteğime silmen yokmu!Çok gücüme gidiyor’’
Demiş ya onun gibi,
Banada bu çok koyuyor billahi.
Yersen,
Yemedinmi? Eteklerinde yangın var!…
Canım sıkıldı gene . hadi sen olda günaha girme şimdi!
Şerefe üstad!
ayazoglum
Oğlum orda burada evde konuştuğun gibi konuşma .
Evini erkeksiz, karını kocasız, çocuklarını babasız, benide oğulsuz koma yavrum, çeneni tut emi! (der.)
Bende Gülerek; ‘’ tamam olur’’ gibilerden başımı sallarım:
Aslında Anamın haklı olduğunu biliyorum.
Bir yığın asılsız etiket hazır, dümenden soruşturuyoruz deyip hadee! malum toplama kampına ,
Götürmeseler bile kahvede,sokakta,mahallede köşe bucak sakıncalı oluverirsin, hatta selam verdiğin pek çok kişi ne hekmetse sen yanından geçerken hep başka yere bakıyor olur,
Aslında laf aramızda gerçekten ben anamdan fazla korkuyorum.
Tv de bile görsem yüzümün şeklinden
muhalefet olduğum anlaşılıverir diye hemen ordan uzaklaşıyorum.
Hele yolda savcı, hakim falan görsem ödüm şeyime karışıyor.
Hele hele. ‘’ hep kravat takmayı unutmuş’’ sandığım insanların yanında asla konuşmuyorum.
Dilin kemiği yok ağzımdan ‘’destursuz’’ bi laf çıkarda muhalif olduğum anlaşılır diye. Ödüm kopuyor.
Telefonumu çok gerekmedikçe kullanmıyorum, kullansamda cümlelerim kısa kısa oluyor.
Yolda sokakta bir polis görsem kirpi gibi hemen tortop oluveriyorum..
Evin önünden kazara polis devriyesi geçse kalbim hızlı hızlı çarpmaya başlıyor.
Elimde değil efem . elimde değil, korkuyorum işte..!
‘’Lan inek! bu kadar korkacağına çeneni kapa bir şey olmaz!’’ diyorum kendi kendime.
Ama mahsuscuktanda olsa bi türlü gönlüm el vermiyor işte.
Yani, yolumuz mezarlıktan geçiyor ıslıkla kovalıyoruz ölüleri…
İşte böyle tuhaf bir paradoks içinde günleri öbür güne ekliyoruz..
Aslında kaçınılmazsa boş ver sende zevkini yaşa herkes gibi . diyor sık,sık içimden bir ses!
Dünya dediğin nedir ki ?
Üç beş metrelik beze sarılıp nasılsa ölmeyecenmi?
-iyide aga!
4 çekerli kara cipler onlara,
İşsizlik yoksulluk bize .
Köşkler yalılar onlara,
Kerpiçten tingildek evler bize.
Hadi bunları çektik sineye,
Bu bop bıçağı niye?
Onlara cennetin yolları,
Bize cehennemler…
…………………………………………
‘’Allah zenginliği dilediğine verir’’ deyip süslü bi kılıf dikmişler,
Günahlarının üzerine itinayla giydirmişler.
sanırsın haşa! Allahla işbirliği içindeler..
Allah onların cezasını verir yada vermez o onun bileceği iş.
Ama ben niye bunun mağduruyum?
İşte bunu anlıyamıyorum,
''Kader'' Diyeceğimde anam gibi
olmadığını bile bile de olmuyor ki!
Birde otur kuzu,kuzu önündeki samanı ye! diyorlarya!
Hani kadınının biri;
‘’öptüğün bişey değilde, şu salyalarını eteğime silmen yokmu!Çok gücüme gidiyor’’
Demiş ya onun gibi,
Banada bu çok koyuyor billahi.
Yersen,
Yemedinmi? Eteklerinde yangın var!…
Canım sıkıldı gene . hadi sen olda günaha girme şimdi!
Şerefe üstad!
ayazoglum