Boşanmak ve velayet
Merhaba ben Yeşim.
32 yaşındayım antalyada yaşıyorum eşimle 6 yıllık bir evliliğimiz ve 4 yaşında bir oğlumuz var.Her ikimizde özel sektörde çalışıyoruz.Evlendiğimiz günden beri süregelen ancak son dönemde çok daha fazla artan geçimsizliğimiz söz konusu.özelikle çocuğumuz olduktan sonra onunla ilgili konularda hep beni suçluyor ve hakeretler ediyor.sen hasta yaptın sen eğitemedin sen öğretemedin susturamıyorsun ne biçim annesin gibi daha bir sürü şey.oturup konuşmamız mümkün değil.bağırıp çağırmalara ve şiddete varan kavgalar yaşıyoruz.defalarca dayak yedim.Oğlum görmesin etkilenmesin diye hemen konuyu kapatmaya ,alttan almaya ,dayak yerken bile çocuğum görmesin duymasın diye susmaya çalışıyorum.Ama artık dayanacak gücüm kalmadı.onurum gururum yerlerde.herkes tarafından saygı duyulan hanımefendiliği parmakla gösterilen ben eve girdiğimde kendimi en aşağılık insandan bile daha kötü hissediyorum.Çok mutsuzum.kimse duymasın rezil olurum eşim rezil olur insanların yüzüne nasıl bakarım diye düşünüyorum ve hep susuyorum.Ama yeter.bana lütfen yol gösterin.
1.boşanmak için nasıl bir yol izlemeliyim.
2.oğlumu benden alabilirmi?
3.aylık maaşım 1500 TL.bununla yeni bir düzen oğlumun geleceği konularında nasıl geçinirim diye endişelerim var.Eşim ne kadar nafaka ödemek zorunda kalır.Onun aylık geliri 5000 TL.
4.en önemlisi bunca yıldır üzerimize kayıtlı hiçbir mal varlığımız yok.bunca yıllık emeğim için nasıl hak iddia edebilirim.
32 yaşındayım antalyada yaşıyorum eşimle 6 yıllık bir evliliğimiz ve 4 yaşında bir oğlumuz var.Her ikimizde özel sektörde çalışıyoruz.Evlendiğimiz günden beri süregelen ancak son dönemde çok daha fazla artan geçimsizliğimiz söz konusu.özelikle çocuğumuz olduktan sonra onunla ilgili konularda hep beni suçluyor ve hakeretler ediyor.sen hasta yaptın sen eğitemedin sen öğretemedin susturamıyorsun ne biçim annesin gibi daha bir sürü şey.oturup konuşmamız mümkün değil.bağırıp çağırmalara ve şiddete varan kavgalar yaşıyoruz.defalarca dayak yedim.Oğlum görmesin etkilenmesin diye hemen konuyu kapatmaya ,alttan almaya ,dayak yerken bile çocuğum görmesin duymasın diye susmaya çalışıyorum.Ama artık dayanacak gücüm kalmadı.onurum gururum yerlerde.herkes tarafından saygı duyulan hanımefendiliği parmakla gösterilen ben eve girdiğimde kendimi en aşağılık insandan bile daha kötü hissediyorum.Çok mutsuzum.kimse duymasın rezil olurum eşim rezil olur insanların yüzüne nasıl bakarım diye düşünüyorum ve hep susuyorum.Ama yeter.bana lütfen yol gösterin.
1.boşanmak için nasıl bir yol izlemeliyim.
2.oğlumu benden alabilirmi?
3.aylık maaşım 1500 TL.bununla yeni bir düzen oğlumun geleceği konularında nasıl geçinirim diye endişelerim var.Eşim ne kadar nafaka ödemek zorunda kalır.Onun aylık geliri 5000 TL.
4.en önemlisi bunca yıldır üzerimize kayıtlı hiçbir mal varlığımız yok.bunca yıllık emeğim için nasıl hak iddia edebilirim.