İçkicilere Bilgi
Yaz yaz yaz siyaseti canım sıkıldı. Görende bir şey olacak sanacak. Kendin yaz kendin oku. AKP ye verilen görevi icra ediyor AKP bizde bağırıp duruyoruz. E yazmaktan sıkıldım onun için birazda içkicilere yönelik yazayım dedim... Ha içkiciler derken içki içenler değil... İçki kültürüne merak duyanlar için dip notlar gibi... Hani rakı nasıl içilir ? mezesi nedir cinsinden... Ama bu sefer ki iki bilgi rakı için değil tüm içkiler içindir...
Neden Şerefe deriz??
Hiç düşündünüz mü ? Niçin şerefe !!!
Neden içki içilirken ŞEREFİNE denir ?
Her ülkenin kendine has deyişleri vardır bu konu ile ilgili.
Kimi "sağlığına" der, kimi "mutluluğuna"...
Ruslar "nazdrovya" der, Rumlar "stinigia"...
Bizde ise konu daha hoş ve de farklıdır...
Biz "şerefe" ya da daha da özelleştirip "şerefine" deriz...
Eee bize de bu yakışırdı değil mi!!!..
Bu " şerefe" sözünün nereden geldiğini hiç merak ettiniz mi, ya da niye "şerefe" dendiğini?
Zamanın zaman olduğu dönemlerde, içki içmek bir adap, usül işiymiş.
İçki masasına oturan ağır ağabeyler, içmeye başlamadan önce kendi aralarında şu anlaşmayı yaparlarmış:
" Arkadaşlar bu meret şişede durduğu gibi durmaz, her ne kadar yakın ahbap olsak da, bir süre sonra çenemizin bağı çözülür ve olmadık şeyler söyleyip sonradan pişman olacağımız şeyleri anlatabiliriz. Bu masada konuşulan ve anlatılanlar sadece ve sadece bu masada kalacak, söz mü?
Söz!..
Şerefine mi?
Şerefine!!.. "
O günlerde belki de bir yeminmiş bu "şerefine" sözü..
İşte tüm hikaye bu...
İsterseniz,"iyiliğe,sağlığa" da diyebilirsiniz...
Neden Şerefe deriz??
Hiç düşündünüz mü ? Niçin şerefe !!!
Neden içki içilirken ŞEREFİNE denir ?
Her ülkenin kendine has deyişleri vardır bu konu ile ilgili.
Kimi "sağlığına" der, kimi "mutluluğuna"...
Ruslar "nazdrovya" der, Rumlar "stinigia"...
Bizde ise konu daha hoş ve de farklıdır...
Biz "şerefe" ya da daha da özelleştirip "şerefine" deriz...
Eee bize de bu yakışırdı değil mi!!!..
Bu " şerefe" sözünün nereden geldiğini hiç merak ettiniz mi, ya da niye "şerefe" dendiğini?
Zamanın zaman olduğu dönemlerde, içki içmek bir adap, usül işiymiş.
İçki masasına oturan ağır ağabeyler, içmeye başlamadan önce kendi aralarında şu anlaşmayı yaparlarmış:
" Arkadaşlar bu meret şişede durduğu gibi durmaz, her ne kadar yakın ahbap olsak da, bir süre sonra çenemizin bağı çözülür ve olmadık şeyler söyleyip sonradan pişman olacağımız şeyleri anlatabiliriz. Bu masada konuşulan ve anlatılanlar sadece ve sadece bu masada kalacak, söz mü?
Söz!..
Şerefine mi?
Şerefine!!.. "
O günlerde belki de bir yeminmiş bu "şerefine" sözü..
İşte tüm hikaye bu...
İsterseniz,"iyiliğe,sağlığa" da diyebilirsiniz...