Boşanmak istemiyorum ama?
Kolay gelsin.
42 yaşındayım. İstanbul’da yaşıyorum.. Üniversiteyi birlikte okuduğum arkadaşımla 18 yıl evli kaldıktan sonra yaklaşık beş yıl önce şiddetli geçimsizlik sebebiyle anlaşmalı olarak boşandık. Üç yıl öncede şu an evli bulunduğum eşimle tanışarak evlendik. Önceki evliliğimden 19 yaşında bir kızım son evliliğimden’de 8 aylık bir oğlum var. Ayrıca bu evlilik eşimin de ikinci evliliği ve halen bizimle birlikte yaşayan 8 yaşında bir oğlu var.
Şimdi konuya girmek istiyorum; eşimle daha önce farlı bir sebepten dolayı ayrıldık. Yaklaşık üç ay ailesinin yanında kaldı . Sonrasında gidip özür dileyerek geri getirdim. Bu barışmadan sonrada hamile kaldı ve oğlumuz doğdu. Gerek hamileliği döneminde gerekse doğumdan sonra herhangi bir sorunumuz olmadı. (yada ben öyle zannediyormuşum). Yaklaşık on gün önce kirada oturduğumuz evin birtakım sorunları nedeniyle başka bir eve taşınmaya karar verdik ve bu amaçla bir ev tuttuk. Taşınma işlerimizde bize yardımcı olması için başka bir ilde yaşayan kayınvalidemi yanımıza çağırdık. Eşyalar falan toparlandığı gece çokta önemi olmayan bir sebepten dolayı eşim ve annesiyle tartıştık. Daha sonra anladığım kadarıyla eşimin ilk evliliğinden olan oğlu yaz tatilinde kayınvalidemlere gıyabımda beni şikayet etmiş. Bundan benim haberim yoktu ve insanlar sanırım bundan bana kinleniyorlarmış. Tartışma esnasında söylediler bunu bana ve çok şaşırdım. Mizaç olarak biraz sert olduğumu biliyorum ama üç yıldır yanımda yaşayan ve yaşamı boyunca ilk kez büyük şehre gelmiş birilerini korumak anlamında, ders çalışmasında, arkadaşlarıyla olan ilişkilerinde, evde uyması gereken kurallarda (çoğu kez) biraz zorlayıcı oldum. Tartışmanın yaşandığı gecenin ardından akşam eve gittiğimde bana “ kendilerine ev tuttuklarını, ayrı yaşayacaklarını vede boşanacaklarını” söyleyerek geceyarısı eşyalarını alıp gittiler. Hiçbir hazırlığım olmadan yaşadığım bu olay karşısında şok oldum. Eşim yapı olarak ailesine (annesine) çok bağlı ve bütün kararlarına ortak etmekten çekinmeyen birisi. Bu olaydada tek belirleyicinin eşimin annesinin olduğunu biliyorum. Ben bu evliliğin hiçbir şekilde sonlanmasını istemiyorum. Eşimi ve aile düzenimizi de seviyorum. Her ailede olabilecek sorunlarımız elbette vardı ama bunların hiçbirisi de çözümlenmeyecek ve bu sonu yaşatacak düzeyde değildi. Şu anda hakkımda bir boşanma davası açtılar mı bilmiyorum. Ailemin geleceği ve çocuğumun küçüklüğü sebebiyle hiçbir şekilde boşanma işine yanaşmayacağım. Öğrenmeye çalıştığım; eşim boşanmak istediği halde ben istemezsem mahkeme boşanmamız konusunda direnir mi? Birde mediatör diye bir kavram duydum. Mahkeme bu yola başvurabilirmi?. Canı isteyen herkes artık birlikte yaşamak istemiyorum diye evi yada evliliğini terk etme hakkına sahipmidir? Bu durumda benim haklarım nelerdir? Teşekkür ediyorum.
42 yaşındayım. İstanbul’da yaşıyorum.. Üniversiteyi birlikte okuduğum arkadaşımla 18 yıl evli kaldıktan sonra yaklaşık beş yıl önce şiddetli geçimsizlik sebebiyle anlaşmalı olarak boşandık. Üç yıl öncede şu an evli bulunduğum eşimle tanışarak evlendik. Önceki evliliğimden 19 yaşında bir kızım son evliliğimden’de 8 aylık bir oğlum var. Ayrıca bu evlilik eşimin de ikinci evliliği ve halen bizimle birlikte yaşayan 8 yaşında bir oğlu var.
Şimdi konuya girmek istiyorum; eşimle daha önce farlı bir sebepten dolayı ayrıldık. Yaklaşık üç ay ailesinin yanında kaldı . Sonrasında gidip özür dileyerek geri getirdim. Bu barışmadan sonrada hamile kaldı ve oğlumuz doğdu. Gerek hamileliği döneminde gerekse doğumdan sonra herhangi bir sorunumuz olmadı. (yada ben öyle zannediyormuşum). Yaklaşık on gün önce kirada oturduğumuz evin birtakım sorunları nedeniyle başka bir eve taşınmaya karar verdik ve bu amaçla bir ev tuttuk. Taşınma işlerimizde bize yardımcı olması için başka bir ilde yaşayan kayınvalidemi yanımıza çağırdık. Eşyalar falan toparlandığı gece çokta önemi olmayan bir sebepten dolayı eşim ve annesiyle tartıştık. Daha sonra anladığım kadarıyla eşimin ilk evliliğinden olan oğlu yaz tatilinde kayınvalidemlere gıyabımda beni şikayet etmiş. Bundan benim haberim yoktu ve insanlar sanırım bundan bana kinleniyorlarmış. Tartışma esnasında söylediler bunu bana ve çok şaşırdım. Mizaç olarak biraz sert olduğumu biliyorum ama üç yıldır yanımda yaşayan ve yaşamı boyunca ilk kez büyük şehre gelmiş birilerini korumak anlamında, ders çalışmasında, arkadaşlarıyla olan ilişkilerinde, evde uyması gereken kurallarda (çoğu kez) biraz zorlayıcı oldum. Tartışmanın yaşandığı gecenin ardından akşam eve gittiğimde bana “ kendilerine ev tuttuklarını, ayrı yaşayacaklarını vede boşanacaklarını” söyleyerek geceyarısı eşyalarını alıp gittiler. Hiçbir hazırlığım olmadan yaşadığım bu olay karşısında şok oldum. Eşim yapı olarak ailesine (annesine) çok bağlı ve bütün kararlarına ortak etmekten çekinmeyen birisi. Bu olaydada tek belirleyicinin eşimin annesinin olduğunu biliyorum. Ben bu evliliğin hiçbir şekilde sonlanmasını istemiyorum. Eşimi ve aile düzenimizi de seviyorum. Her ailede olabilecek sorunlarımız elbette vardı ama bunların hiçbirisi de çözümlenmeyecek ve bu sonu yaşatacak düzeyde değildi. Şu anda hakkımda bir boşanma davası açtılar mı bilmiyorum. Ailemin geleceği ve çocuğumun küçüklüğü sebebiyle hiçbir şekilde boşanma işine yanaşmayacağım. Öğrenmeye çalıştığım; eşim boşanmak istediği halde ben istemezsem mahkeme boşanmamız konusunda direnir mi? Birde mediatör diye bir kavram duydum. Mahkeme bu yola başvurabilirmi?. Canı isteyen herkes artık birlikte yaşamak istemiyorum diye evi yada evliliğini terk etme hakkına sahipmidir? Bu durumda benim haklarım nelerdir? Teşekkür ediyorum.