Eşim boşanmak istemiyor ama hatalarınıda düzeltmiyor
10 aylık evliyim.Eşimle 3 sene gibi flört dönemimiz oldu.Ailemle bu sıra zarfında mümkün olduğunca görüşür onlara çok sıcak ve yakın davranırdı.Kendi annesinde görmediği sevgiyi benim annemden görüdüğünü bile söylerdi.Bizim içimizden biri olmuştu.
Kendi ailesi ile hafta da 2-3 gün sorun yaşar benimle paylaşırdı.En son nişanlandığımız zaman annesi ve babsı takı paralarından para istediğinde eşiminde kredi kartına borcu olduğu için veremeyeceğini söylüyor ve bütün aile eşime yükleniyor.Versen ne olur annemizi üzme gibi.Biz evliliğimizi ailelerden destek almadan yaptık.Nişanlılığımızın 4. ayında eşim işten çıkınca iş bana kaldı.Eşim nişandan sonra artık ben dayanamıyorum bu sıkıntılara biz 2 sene sonra evlenmeyi dişiniyoruz ama nasıl dayanırım bilmiyorum diyordu.Bende Kredi çekerek 10 ay sonra yokluk içinde hiç bir eksik bırakmayarak düğün yaptım.Aileminde bir sürü borcu varken yeterki beraber olalım zorlukları aşarız diye düşündüm ayrı ev tutup evlendik.
Balayından gelirgelmez eşim ben alışamadım sıkılıyorum annemi özledim demeye başladı.Ve daha ilk haftamızda boşansak benimle arkadaş kalırmısın dedi.Dondum kaldım.O hafta birgün git annenden kal onula beraber yat içinde özlemin kalmasın dedim.Zonra kız kardeşleriyle konuşmaya onların yanına göndermeye başladım.Kız kardeşlerinin ortak iş yerleri var oraya haftada 2-3 gün giderdi.
Onlarada aynı şikayetlerini yapmaya başlamış.Evliliğe alışamadım.Ev üzerime geliyor,eşimin ailesinin yanında kendimi yabancı hissediyorum,oraya ait değil gibiyim sözler.
Ailem ilk bize yemeğe geldiğinde eşim kimsenin yüzüne bakmadı ve suratını asıp mutfaktan çıkmadı.Bizimkilerde yıkıldı tabiki bir anlam veremediler.
Eşim benim arkadaş çevremle olan görüşmelerimede karışmaya başladı hafta 2-3 kere görüşülmez çok sık olur.Tek başıma gitmeye kalksam beni yanlız mı bırakacaksın gibi manevi baskı yapıyordu.Beraber gidelim dediğimde gelmemek için ben zevk almıyorum sıkılıyorum gibi laflar ederdi.2 kere geldi ve yine sıratını asarak oturdu beni arkadaşlarıma da rezil etti.
Kendiside kardeşleri eşleri ile toplanıp bir yere gidecekleri zaman hadi gidelim derdi ben gitmeyelim dediğim de sen benim ailemi istemiyorsun demeye başladı.
Ben de son çare annesini eve çağırdım ve konuştum.Her şeyi anlettım.Evliliğizin 6. ayı idi.15 sende kalsın anne kafasını toparlasın sne ona nasihat edersin dedim.15 gün sonra buluşup eve döndük.
1 ay geçti yine aynı davranışlar devam ediyor.Anneme anne ben eşimle beraber bir hayat hayal ettim.Sizinle mesafeli olsun istiyorum dedi.Bizimkiler iyice yıkıldı.Kızım sen eskiden böyle değildin ne oldu sana dediklerinde ben hep aynıydım gibi laflar.
Bir gün ben arkadaşlarımdan saat 9 da geldim diye ki oda kardeşine gitmişti saat 8 eve geldi bana surat ve laf söylemeya başladı.Kavga çıktı.ben yeter artık ne biçim evlilik bu diye istemiyorum artık dedim.Sabah işe giderken evin her zaman evde kalan anahtarlarını aldım çıktım.Evde yine bir anahtar var.Bana telefon açıp anahtarı neden aldın diye sormaya başladı.Boşanmak istediğimi söyledim artık.
Evden gitti.1 ay boyunca annesinde kaldı.Biraz pişmanlık yaşarsa düzelir ailesi belki faydalı olur diye hiç görüşmedim.Bir ay sonra ailesi beni çağırdı.Ben derdimi anlatım onlar dinledi.Evde büyü mü var bu böyle yapmazdı gibi sözler.Bunları bir daha yapmayacak sende fazla sıkma dediler.Ben artık taviz veremem düzelinceye kadar da vermeyeceğim dedim.
Eve döndükten sonra arkadaşlar konusunda bana yine ben zevk almıyorum sen git ben istemiyorum diye konuşmaya başladı bende ısrar ettim ve taviz vermedim geldi.Ailme bukdar yıkım yapmasına rağmen ben elinden tutup götürmeden gitmedi.Ben 3 hafta götürdüm sen kendi programının kendin yapıyorsun demeye başladı.Kendi kardeşlerine tek göndermedim beraber gitmeye çalıştım.Onları genelde çağırdık.Eşim aileme yine samimi içten değildi.Sanki o kadar hareketi o yapmamış bir şeyleri düzeltmeye çalışmıyor.Benimle evde kardeşime gidemiyorum diye tartışma çıkartıyordu.Bana yine suratlar laf sokmalar ben kızıp bağırınca ben suçlu oluyordum.Bir gün kavga ettik.Üstümü başımı yırttı bende terlikle ayaklarına 2 kere vurdum.
En son hafta ailesi ile 3 kere görüştük bende arkadaşlara gidelim dediğimde bana itiraz etti.
Tartışma çıktı ve evi terk etti ben istemiyorum diye.3 kere kapıdan çevirdim dönmedi.Annesini arayıp ağlamaya başladı.telefonla annem dön kızım dedi,eşim kendine çeki düzen vermeden dönmem dedi.
O günden beri ayrıyız.3 hafta oldu.boşanma davası açacağım.Kusurlu olan taraf mahkemede ben olurmuyum.
Ekonomi sıfır.Bütün para kredi,kira ve kredi kartlarına gidiyor.Beraber oturduğumuz evden çıkmak istiyorum.Dava açmadan çıkarsam kusurlu ben mi olurum?
Kendi ailesi ile hafta da 2-3 gün sorun yaşar benimle paylaşırdı.En son nişanlandığımız zaman annesi ve babsı takı paralarından para istediğinde eşiminde kredi kartına borcu olduğu için veremeyeceğini söylüyor ve bütün aile eşime yükleniyor.Versen ne olur annemizi üzme gibi.Biz evliliğimizi ailelerden destek almadan yaptık.Nişanlılığımızın 4. ayında eşim işten çıkınca iş bana kaldı.Eşim nişandan sonra artık ben dayanamıyorum bu sıkıntılara biz 2 sene sonra evlenmeyi dişiniyoruz ama nasıl dayanırım bilmiyorum diyordu.Bende Kredi çekerek 10 ay sonra yokluk içinde hiç bir eksik bırakmayarak düğün yaptım.Aileminde bir sürü borcu varken yeterki beraber olalım zorlukları aşarız diye düşündüm ayrı ev tutup evlendik.
Balayından gelirgelmez eşim ben alışamadım sıkılıyorum annemi özledim demeye başladı.Ve daha ilk haftamızda boşansak benimle arkadaş kalırmısın dedi.Dondum kaldım.O hafta birgün git annenden kal onula beraber yat içinde özlemin kalmasın dedim.Zonra kız kardeşleriyle konuşmaya onların yanına göndermeye başladım.Kız kardeşlerinin ortak iş yerleri var oraya haftada 2-3 gün giderdi.
Onlarada aynı şikayetlerini yapmaya başlamış.Evliliğe alışamadım.Ev üzerime geliyor,eşimin ailesinin yanında kendimi yabancı hissediyorum,oraya ait değil gibiyim sözler.
Ailem ilk bize yemeğe geldiğinde eşim kimsenin yüzüne bakmadı ve suratını asıp mutfaktan çıkmadı.Bizimkilerde yıkıldı tabiki bir anlam veremediler.
Eşim benim arkadaş çevremle olan görüşmelerimede karışmaya başladı hafta 2-3 kere görüşülmez çok sık olur.Tek başıma gitmeye kalksam beni yanlız mı bırakacaksın gibi manevi baskı yapıyordu.Beraber gidelim dediğimde gelmemek için ben zevk almıyorum sıkılıyorum gibi laflar ederdi.2 kere geldi ve yine sıratını asarak oturdu beni arkadaşlarıma da rezil etti.
Kendiside kardeşleri eşleri ile toplanıp bir yere gidecekleri zaman hadi gidelim derdi ben gitmeyelim dediğim de sen benim ailemi istemiyorsun demeye başladı.
Ben de son çare annesini eve çağırdım ve konuştum.Her şeyi anlettım.Evliliğizin 6. ayı idi.15 sende kalsın anne kafasını toparlasın sne ona nasihat edersin dedim.15 gün sonra buluşup eve döndük.
1 ay geçti yine aynı davranışlar devam ediyor.Anneme anne ben eşimle beraber bir hayat hayal ettim.Sizinle mesafeli olsun istiyorum dedi.Bizimkiler iyice yıkıldı.Kızım sen eskiden böyle değildin ne oldu sana dediklerinde ben hep aynıydım gibi laflar.
Bir gün ben arkadaşlarımdan saat 9 da geldim diye ki oda kardeşine gitmişti saat 8 eve geldi bana surat ve laf söylemeya başladı.Kavga çıktı.ben yeter artık ne biçim evlilik bu diye istemiyorum artık dedim.Sabah işe giderken evin her zaman evde kalan anahtarlarını aldım çıktım.Evde yine bir anahtar var.Bana telefon açıp anahtarı neden aldın diye sormaya başladı.Boşanmak istediğimi söyledim artık.
Evden gitti.1 ay boyunca annesinde kaldı.Biraz pişmanlık yaşarsa düzelir ailesi belki faydalı olur diye hiç görüşmedim.Bir ay sonra ailesi beni çağırdı.Ben derdimi anlatım onlar dinledi.Evde büyü mü var bu böyle yapmazdı gibi sözler.Bunları bir daha yapmayacak sende fazla sıkma dediler.Ben artık taviz veremem düzelinceye kadar da vermeyeceğim dedim.
Eve döndükten sonra arkadaşlar konusunda bana yine ben zevk almıyorum sen git ben istemiyorum diye konuşmaya başladı bende ısrar ettim ve taviz vermedim geldi.Ailme bukdar yıkım yapmasına rağmen ben elinden tutup götürmeden gitmedi.Ben 3 hafta götürdüm sen kendi programının kendin yapıyorsun demeye başladı.Kendi kardeşlerine tek göndermedim beraber gitmeye çalıştım.Onları genelde çağırdık.Eşim aileme yine samimi içten değildi.Sanki o kadar hareketi o yapmamış bir şeyleri düzeltmeye çalışmıyor.Benimle evde kardeşime gidemiyorum diye tartışma çıkartıyordu.Bana yine suratlar laf sokmalar ben kızıp bağırınca ben suçlu oluyordum.Bir gün kavga ettik.Üstümü başımı yırttı bende terlikle ayaklarına 2 kere vurdum.
En son hafta ailesi ile 3 kere görüştük bende arkadaşlara gidelim dediğimde bana itiraz etti.
Tartışma çıktı ve evi terk etti ben istemiyorum diye.3 kere kapıdan çevirdim dönmedi.Annesini arayıp ağlamaya başladı.telefonla annem dön kızım dedi,eşim kendine çeki düzen vermeden dönmem dedi.
O günden beri ayrıyız.3 hafta oldu.boşanma davası açacağım.Kusurlu olan taraf mahkemede ben olurmuyum.
Ekonomi sıfır.Bütün para kredi,kira ve kredi kartlarına gidiyor.Beraber oturduğumuz evden çıkmak istiyorum.Dava açmadan çıkarsam kusurlu ben mi olurum?