Çocuk boşanmaya Engel
Merhaba az önce Bir arkadasımızın sorunu okudum. Sorunum Benzer olmakla beraber bir kaç ayrıntıyla sizlere sorunumdan bahsetmek istiyorum. 6 yılıık bir evliliğim var. Sevgilimden ayrılınca bana moral vermeye calısan ama aslında beni tavlamaya calısan biriyle evlendim o anki duygularım buna hayır demedi. Sonra bir baktım ki evlenmisim. Suan çok mutsuzum. İstemeden sevismek ve istemeden aynı evi paylaşmaktan bıktım. Ama aynı zamanda 4 yasında bir kzıım var. Çocuğu da ben istememe rağmen ailemin ce onun ailesinin baskılarıyla yaptık. Ama suan Kızımı çok seviyorum ve onsuz bir günü bile düşünemiyorum. Bir kaç defa denememe rağmen boşanmayı göze alamadım, sırf kızımı göremem diye. Bu durumda gittikçe yaşlanıyorum ve geride bıraktıgım 6 yıl hem mutsuzluklarla geçti. Eğer bosanmazsam yine boyle gelecek ve bu hayatın anlamı olmayacak hayattan zevk alamayacağım. Artık sıkıldım. Nefret ettiğim kişiyle aynı evde yaşamaktan bıktım. Nefret ettiğim kişiyle yatmaktan bıktım. Her gün lanet okudugum evlilik yıl donumunu sahte mutluluklarla kutlamaktan bıktım. Herkese beni çok sevdiğini soyleyip bana zerre kadar hissetirmeyen esimden bıktım. En iyi çare bosanmak. Ama kızımı kaybetmeye dayanamam. Kızımı Nasıl yanıma alabilirim. Kız cocuğu oldugu için Annede mi kalır? Bu babalık yüreğiyle bu kadına sırf kızımın hatırana katlanmalımyım.? Mantıklı hareket edemiyorum. Bana biraz mantıklı ve hukuki surecten bahsederseniz çok sevinirim. En kısa yoldan bosanmak istiyorum. Saygılarımla