Aþk var mý aþk?!!!

acýlara batmamýþ bir aþk söyle bana
yýkmamýþ kýymamýþ olsun bir aþk söyle
bir aþk söyle sarartýp soldurmamýþ ama
inan ki senden artýk deðil yurt sevgisi de
bir aþk yok ki paydos demiþ gözyaþlarýna
mutlu aþk yok ki dünyada
ama þu aþk ikimizin öyle de olsa

Aragon'un o güzelim þiirinden alýntýlanan dizeler Cemal Süreya'nýn özgün çevirisi ile yeniden aklýma geldi.

Yok düþündüðünüz gibi deðil... Sevgili eþim ile ne tartýþtýk, ne de romantik bir an yaþadýk da aklýma geldi bu dizeler. Ýnanmayacaksýnýz belki ama bir gazete haberi okudum, dizeler dilimden dökülüverdi hýrçýnca...

"Devlet Din Ýþleri açýklamýþ : Malezya'da Sevgililer Günü haram gün ilan edilmiþ."

Türkiye, Malezya olur mu? diye soruyorduk bir ara. Bana sorarsanýz beteri olur.

Sevgililerimiz; eþ, çocuk, ana-baba, kardeþ ve diðer yakýnlarý geçelim, daha da genelleyelim. Bu ülkede insana, hayvana, doðaya sevgi kaldý mý acaba?

40-50 sene önce evet fakirdik (farkýnda deðiliz ancak þimdi daha fakiriz-borç tahsil etmeye görsünler) ancak biz böyle miydik? Fakir ama onurlu genç yaftasý nasýl çýktý boynumuzdan da, gazete ikinci sayfalarýnda türlü rezillikler diz boyu ve sýradan hale geldi?

Kimilerine göre bu ülke 40-50 sene öncesine göre, sayelerinde daha dindar?!!! Sosyoloji ve ekonomi öyle demiyor nedense. Aç açýk, eðitimsiz ve sevgisiz býrakýlan toplumlarda; bir de Dini, insanlar arasý hoþgörü ve sevgi aracý deðil, korku ve çýkar amacý haline getirdiðinizde baþýnýza gelecekler bellidir. Sevgi imparatorluðu yerine korku hükümdarlýðýnýn hüküm sürdüðü yerlerde kimi anasýný keser, kimi kýzýný önce zehirleyip sonra boðar, kimi oðlunu 6 parçaya ayýrýr, kimi karýsýný yakar, kimi 14 yaþýnda kýzý taciz eder. Vaka-i adiyeden sayýlýr böyle þeyler. Bunlar magazinleþtirilmedikçe artýk haber deðerleri bile yoktur.

Hangi alanda olursa olsun, Radikalizmin girdiði yer yozlaþmaya, rezilleþmeye mahkumdur. Ýþte biz tam da bunu yaþýyoruz.

* "Ne gariptir ki toplum olarak, aklý yavaþ olana deðil de ayaðý yavaþ olana, yüreði kör olana deðil de gözü kör olana acýrýz."

Mutlu aþký var etmek elinizde, yeter ki sevin ve sevilecek, insana dair þeyler yapýn, acýma duygunuz yanýltýcý olmasýn. "Acýlara batmamýþ bir aþk söyle bana" derken þair, nedense Malezya'yý deðil, ülkemi düþündüm.

Sevgililer Günü'nüz þimdiden kutlu olsun...




*Halil Cibran'dan

"Dünyayý güzellik kurtaracak, bir insaný sevmekle baþlayacak her þey..."

Ben de Sait Faik'in bu güzel sözleriyle kutluyorum Sevgililer Gününüzü. Ve ekliyorum; lütfen sevgimiz, sevdamýz, aþkýmýz tek bir günle sýnýrlý kalmasýn ki tüm deðerlerimiz gibi sevgimizi, sevdamýzý, aþkýmýzý da maddeleþtirmiþ, yozlaþtýrmýþ, paraya tahvil etmiþ olmayalým. Yoksa, ne ülkemizi kurtarabiliriz ne de dünyamýzý...

Yüreðinize saðlýk Harun Bey...

Sevgi Ana yüreðinde
Sevgi 20 yaþýndaki Þehit'dimin Vatan topraðýndaki kanýnda
Sevgi Orman'ýn içinde
Sevgi kýrçiceðinin kokusunda
Sevgi sevgilinin kollarýnda
Sevgi çöldeki susuzluðun kuruyan dudaklarýnda
Sevgi yavrunun sana bakan
Sevgi dolu bakýþlarýnda
Sevgi Sevgiyi yaradanýn
Büyüklüðünde Sevgi düþüncende
Sevgi sende.

Aþk olmadan yaþanmazmýþ.Ama ben öldüðümden habersýzým...

Harika bir yazý ve tartýþmaya katký.

Ýnsan her þeyi elinde tutamaz hiçbir zaman ne gücünü ne güçsüzlüðünü ne de yüreðini ve açtým derken kollarýný bir haç olur. Gölgesi ve sarýldým derken mutluluðuna parçalar o þeyi. Hayatý garip ve acý dolu bir ayrýlýktýr her an.
Mutlu aþk yoktur.

Aragon’un mutlu aþk yoktur þiirinden alýntý yaptýðým bit kýta. Þair bu þiiriyle acaba ne demek istiyor? Bu soruya kültür tarihçisi Rougemont þöyle cevap veriyor “mutlu aþkýn yazýlý tarihi yoktur.” Leyle ile Mecnun’dan tutunda Romeo ve Julyet’e kadar edebiyatta mutsuz aþk konu olarak haddinden fazla iþlenmiþtir. Bunun sebebini mutlu aþk yaþanmamýþtýr veya az yaþanmýþtýr diye görmek mümkündür.

Bireysel bir duygu olmasý nedeniyle Aþkýn çok tarifi yapýlmýþtýr. Örneðin aþk elma þekeridir yiyince çubuðu elinde kalýr, aþk alýþkanlýktýr, aþk erotizmdir, aþk köleliktir yani aþýk olanýn kulluk yapmasýdýr. Diðeri ise bende seni derken karþý tarafýn köleliðini istediðini ve bundan hoþlandýðýný gösterir. “biz ayný zincire baðlanmýþ iki kürek mahkumuyduk” (Tolstoy) Tolstoy burada iki taraftan birinin bazen efendi bazen de köle olmayý kabullenmesini çok güzel ifade etmiþ. Bu süreklilik arz eden kýsýr döngü taraflarý adeta ayný zincire baðlar. Bana göre gerçek aþk bu zincirin kýrýlarak taraflarýn birbirine gönüllü kulluk etmesidir.

Aþka dair efsanelerde taraflarýn birbirine kavuþamamasý esastýr. Mutlu aþk kavuþmakla acaba sona mý eriyor? Masallarýn sonunda söylenen onlar ermiþ muradýna biz çýkalým kerevetine diye bir söz vardýr. Sanki burada kavuþmakla istenen sona varýldýðý anlatýlmak isteniyor, peki ya sonra! Mutsuz aþkýn devam etme þansý mutlu aþka göre acaba daha mý çok.

Ýnsanlar ulaþýlmaz olan tanrýya bile aþýk olup ulaþmanýn yolunun ölümle olacaðýna inanmýþlardýr. Bunu en güzel dillendirenler süfiler olmuþtur. Onlara göre ölüm aþklarýna (tanrýya) kavuþabilmenin tek yoludur. Gerçek hayattaki aþklar ise tanrý aþkýnýn yansýmasýndan baþka bir þey deðildir. Bu düþüncelerini selamlaþma ritueline yansýtmýþlardýr. Selam veren süfi “aþk ederim” alan ise “aþk aldým” der. Bu aþkta kula kulluk deðil tanrýya kulluk et anlayýþý hakimdir.

Tanrý aþkýný kendine aþýk olmak gibi düþünmüþ olabileceði duygusuna kapýldýðým Nietzche’den söz etmeden edemeyeceðim “çünkü tanrýlarda çürüyorlar! Tanrý öldü! Tanrý ölü olarak kaldý! Ve onu öldürdük! Katillerin katili bizler kendimizi nasýl avutabiliriz? Dünyanýn en kutsal olarak sakladýðý þeyi býçakladýk: kim kanýmýzý silecek? Hangi suda temizlenebiliriz? Hangi günah ödetici þenlikleri, hangi kutsal oyunlarý bulmak zorundayýz? Bu eylemin büyüklüðü bizim için aþýrý büyük deðil mi? Ona layýk olabilmek için kendimiz tanrý haline gelmek zorunda deðimliyiz?” Bu sözler Nietzche’nin kendisine aþýk olduðunun açýkça ifadesidir.

Þair Nazým Hikmet hapishaneden karýsýna yazdýðý þu mýsralarla bu durumu çok güzel ifade eder.
Þimdiye kadar olmadýðým gibi aþýðým sana
Bu, benim için yeni bir þey
Belki yaþ meselesi
Gelip onu öldüreceksin diye korkuyorum adeta
Ýçimdeki bu muazzam mahluk yanlýþ bir bakýþla devrilebilir
Her þeyden büyük olan insan tek kurþunla yýkýlmýyor mu?
Korkuyorum
Ellerinden öperim

Þair cezaevine girmeden önce aþýk olduðu karýsýndan ayrý düþünce þimdiye kadar olmadýðým gibi aþýk oldum ifadesiyle ayrýlýðýn aþký yenilediðini mi ifade ediyor dersiniz?
Sevgi dolu saygýlar .

"Aþk, eþeðe bile dansettirir." Fransýz atasözü

Filozoflarýn tarih boyunca cevabýný arayýp durduðu bu soruya, bir kez de benim cevap vermeye çalýþmamdan doðal ne olabilr ki? Hem de mevsimlerden yaz ken... Yýlýn en az altý ayý aþka meyilli atalara sahip bir torun olarak, elbette ben de aþkýn bir ucundan tutup, üzerine kelam edeceðim.

"Ölümsüz aþk var mý?" sorusunu "VARDIR" diye cevaplayan bir kalem sahibine, okumalarým sýrasýnda rastlamadýðýmý peþinen söylemeliyim. Vardýr demek için epey kalem oynatan ve fakat eninde sonunda "YOKTUR" a gelen yazar sayýsý da az deðil hani. Doðrusu, ben daha klavyenin baþýna otururken bile, "yoktur" cevabý ile baþlamýþ durumdayým. Bu yazý da, "yoktur"un gerekçelendirilmesinden ibaret zaten.

Bilim adamlarý ve düþünürler, aþka en fazla dört yýl ömür biçiyorlar; aþkýn kimyasýnýn ortalama üç yýlda tükendiðini söylüyorlar. Bundan sonrasýnda ise, eðer çiftler hala ayrýlmamýþlarsa bunu, alýþkanlýk, dostluk, sevgi türünden duygularla açýklamaya çalýþýyorlar. Esasen, ben de bu görüþe yatkýným. Aþk ya ayrýlýkla bitiyor ki, bu onun ölümlü olduðunun en büyük kanýtý oluyor; ya da uzun yýllar sürdüðü sanýlýyor ki aslýnda, ortalama üç yýldan sonrasý daha çok bir dostluða benziyor. Demek oluyor ki, yazýmýzýn baþlýðýna yerleþen soruya hepten olumsuz cevap vermemek için, sevginin o þefkatli kollarýna sarýlmamýz gerekiyor. Böylelikle, dalgalý, fýrtýnalý bir aþktan sonra, geriye huzur veren, paylaþan bir sevgi kalýyorsa; bunu aþkýn amacýna ulaþtýðý þeklinde yorumlamakta yarar var. Eðer ayrýlýk kesin bir ayrýlýk ise ve geriye de ayrýlmýþ olmaktan baþka bir þey kalmýyorsa; o zaman "Aþk öldü, yaþasýn yeni aþk!" demekten baþka bir yol kalmýyor.

"Ölümsüz aþk yoktur" diyorsun ama "Leyla ile Mecnun, Ferhat ile Þirin var ya" diye soranlarý duyar gibiyim. Elbette var; ama ölümsüzlüklerini tamamen kavuþamamýþ olmalarýna borçlular. Tarih içinde benzer masal ya da hikayeleri incelediðimizde görüyoruz ki; aþkýn ölümsüz olmasý için ya kavuþamamýþ olmak gerekiyor ya da aþýklardan birinin ya da ikisinin birden ölmesi gerekiyor.

Bunun yanýnda "kavuþtular ve ömür boyu mutlu oldular" diye biten birçok masal da saymak mümkün ama kuþkulu!.. Bir kere, bir zaman sonra aþklarý bitmiþ ve sevgi sayesinde de mutlu olmuþ olabilirler. Dikkat ederseniz, bu masallar hiçbir zaman "ömürlerinin sonuna kadar birbirlerine aþýk olarak yaþadýlar ve mutlu oldular" diye bitmez. Büyük bir ihtimalle, bu masal ve hikayelerin yazarlarýnýn canlarý aþktan çok yanmýþtý ve böyle iddialý cümleleri kullanmamaya özen gösteriyorlardý.

Peki, aþkýn bitmesi çok mu kötü bir durumdur? Tarihin çok uzun yýllarý boyunca filozoflarýn aþký bir tür delilik ya da hastalýk olarak görmelerine bakacak olursak, hiç de kötü bir durum deðildir ve hatta teþvik edilmesi gerektiði bile söylenebilir (Ben söylemiyorum, eleþtiri oklarýna hedef olmayý hiç istemem doðrusu)

Çok uzun yýllar boyunca, birlikte olabilme baþarýsýný göstermiþ çiftler için "onlarýnki aþk deðil alýþkanlýk (veya sevgi, dostluk vs) türünden küçümseyici sözlere ise hafif tonda kýzdýðýmý söyleyebilirim. Sevginin, dostluðun, paylaþmanýn nesi kötü anlayabilmiþ deðilim. Aþk görevini yerine getirmiþ ve nöbeti sevgiye býrakmýþsa, bunu küçümsemek niye?

Bana kalýrsa en doðrusu, aþký ve sevgiyi birbirine çok zýt kavramlar olarak düþünmeden ikisini de doyasýya yaþamak, hakkýný vererek yaþamak. Þiir tadýnda yaþamak. Bakýn, Novalis ne güzel söylemiþ:
"Aþk dilsizdir, yalnýzca þiir konuþturur onu."

var var. aþk var. " aþk acý þaraptýr kadehi dudaktýr içersen ýzdýraptýr. göz yaþýn silinmez kýymetin bilinmez sonun bil ayrýlýktýr." bu þarký sözü herþeyi açýklýyor.