Aile İlişkileri ve Güzin Ablamız
Meşhur Güzin ablamızın Hürriyet gazetesinde bu gün yayınlanan yazısını sizlere aktarmak istiyorum.
----------------------------------------------------------------
21.06.2005
Güzin Abla
Köşeniz sayesinde evlilikten korkuyorum
Merhaba Güzin ablacığım, 22 yaşındayım, üniversiteyi yeni bitirdim. Yazılarınızı okudukça, çevremde olup bitenlere şahit oldukça, evlenmekten korkar oldum.
Üniversitedeyken hocalarımın hepsi evli ve çocuk sahibiydi, ama çoğu da eşlerini aldatıyordu. Birlikte oldukları kızlar da evli olduklarını biliyorlardı. Üstelik, bu günlük beraberlikler değildi.
Asıl anlamadığım ise eşlerinin buna ses çıkarmamasıydı. Hocalarım ilişkilerini gizleme ihtiyacı hissetmiyorlardı. Eve bazen hiç gitmiyor, hafta sonlarını da sevgililerine ayırıyorlardı. Hocama, ‘Sizi gördükçe artık evlenmekten korkuyorum’ demiştim.
Gerçekten de evlendiğim zaman eşim bana doğru söylese de ona inanamayacağım artık. İçimde hep bir şüphe olacak. Artık kimseye güvenim kalmadı. Üstelik çevremde bir tek mutlu çift yok.
Duyduğuma göre, tanıdık bir kızın evli sevgilisi boşanmış, evleneceklermiş. Eşini düşünüyorum, kadıncağız kimbilir ne haldedir?
Üniversitede kızlar nedense hep evli erkekleri seçiyorlar. Çünkü maddi gücü yerinde, kariyer sahibi olmuş, her ihtiyacını da karşılıyor.
Ben, eşini aldatan kadına da, erkeğe de yazıklar olsun diyorum. Ama eminim ki, örneğini çok gördüm, bir gün yapayalnız kalacaklar. Gün gelir, kimse kalmaz yanlarında.
Şu anda sevgilim yok, evlenmekten de çok korkuyorum, çevremdekiler sağ olsun.
RUMUZ: GAMZE
Canım kızım, gördüğün gibi benim köşemde yayınlananlarla çevrende gördüklerin arasında hiç fark yok. Köşem yaşadığımız toplumun bir aynasıdır, demez miyim hep?
Belki evlenmekten korkmakta haklısın ama, az sayıda da kalsa, hala helal süt emmiş insanlar vardır, diye umuyorum.
Ama son zamanlarda evliliklerin 3-5 yıl içinde çöküp gittiğini görüp, gerçekten de üzülüyorum. Ancak, her ne kadar ben erkeklere biraz fazla yükleniyor gözüksem de, kadınlara daha fazla kızıyorum. Çünkü aslında erkekler asırlardır hiç değişmediler. Hep kadın kız peşinde koşup durdular. Ama eğer dünya değişti, diyorsak, bu kadınlarımızın değişmiş olmalarından kaynaklanıyor.
Eskiden kadın iffetini korumayı bir görev addederken, şimdi o da erkekler gibi yaşamak istiyor.
Erkekler eskiden 10 kadına yanaşıp, belki sadece birinden karşılık görürken, şimdi artık sanırım hiç reddedilmiyorlar. Kadınlar evli, çocuklu erkekle beraber olmayı sorun yapmıyorlar. Bu da çok düşündürücü. Ama kadınlar asla eleştiri de kabul etmiyorlar.
Erkeklere o kadar yükleniyorum, 40 yılda bir sitem geliyor da, kadınlara bir atıfta bulunsam hemen öfke saçıveriyorlar.
-------------------------------------------------------------------------------
Güzin Ablamız kendi köşesini toplumun bir aynası olarak görüyor.
Bu bizim forumlarımız için de geçerli ve gerçekten sosyolojik araştırmalar yapmak isteyenler için bulunmaz bir deney odası.
Acaba Güzin Ablamız ve bu 22 yaşundaki kızımız bizim forumları görselerdi ne derlerdi pek yaman merak ediyorum.
Ama kızımız evlenmekten korkmakta çok haklı, bazen ben bile yazılanları okuyamıyorum, okuduklarımı kabullenemiyorum, OLAMAZ BÖYLE ŞEY isyanları geçiyor içimden.
Ne oldu , neler oldu bizlere böyle?
Nasıl da bozulduk ve yozlaştık?
Birbirimize saygısızlaştık, tahammülsüzleştik,
Nerde o çocuklarını uyurken seyreden, öpen koklayan, bir yeri çizilse çocuğunun, yüreği dağlanan analar babalar, nereye kayboldular, nesilleri mi tükeniyor?
Bilemiyorum, düşündükçe beynim acıyor....
----------------------------------------------------------------
21.06.2005
Güzin Abla
Köşeniz sayesinde evlilikten korkuyorum
Merhaba Güzin ablacığım, 22 yaşındayım, üniversiteyi yeni bitirdim. Yazılarınızı okudukça, çevremde olup bitenlere şahit oldukça, evlenmekten korkar oldum.
Üniversitedeyken hocalarımın hepsi evli ve çocuk sahibiydi, ama çoğu da eşlerini aldatıyordu. Birlikte oldukları kızlar da evli olduklarını biliyorlardı. Üstelik, bu günlük beraberlikler değildi.
Asıl anlamadığım ise eşlerinin buna ses çıkarmamasıydı. Hocalarım ilişkilerini gizleme ihtiyacı hissetmiyorlardı. Eve bazen hiç gitmiyor, hafta sonlarını da sevgililerine ayırıyorlardı. Hocama, ‘Sizi gördükçe artık evlenmekten korkuyorum’ demiştim.
Gerçekten de evlendiğim zaman eşim bana doğru söylese de ona inanamayacağım artık. İçimde hep bir şüphe olacak. Artık kimseye güvenim kalmadı. Üstelik çevremde bir tek mutlu çift yok.
Duyduğuma göre, tanıdık bir kızın evli sevgilisi boşanmış, evleneceklermiş. Eşini düşünüyorum, kadıncağız kimbilir ne haldedir?
Üniversitede kızlar nedense hep evli erkekleri seçiyorlar. Çünkü maddi gücü yerinde, kariyer sahibi olmuş, her ihtiyacını da karşılıyor.
Ben, eşini aldatan kadına da, erkeğe de yazıklar olsun diyorum. Ama eminim ki, örneğini çok gördüm, bir gün yapayalnız kalacaklar. Gün gelir, kimse kalmaz yanlarında.
Şu anda sevgilim yok, evlenmekten de çok korkuyorum, çevremdekiler sağ olsun.
RUMUZ: GAMZE
Canım kızım, gördüğün gibi benim köşemde yayınlananlarla çevrende gördüklerin arasında hiç fark yok. Köşem yaşadığımız toplumun bir aynasıdır, demez miyim hep?
Belki evlenmekten korkmakta haklısın ama, az sayıda da kalsa, hala helal süt emmiş insanlar vardır, diye umuyorum.
Ama son zamanlarda evliliklerin 3-5 yıl içinde çöküp gittiğini görüp, gerçekten de üzülüyorum. Ancak, her ne kadar ben erkeklere biraz fazla yükleniyor gözüksem de, kadınlara daha fazla kızıyorum. Çünkü aslında erkekler asırlardır hiç değişmediler. Hep kadın kız peşinde koşup durdular. Ama eğer dünya değişti, diyorsak, bu kadınlarımızın değişmiş olmalarından kaynaklanıyor.
Eskiden kadın iffetini korumayı bir görev addederken, şimdi o da erkekler gibi yaşamak istiyor.
Erkekler eskiden 10 kadına yanaşıp, belki sadece birinden karşılık görürken, şimdi artık sanırım hiç reddedilmiyorlar. Kadınlar evli, çocuklu erkekle beraber olmayı sorun yapmıyorlar. Bu da çok düşündürücü. Ama kadınlar asla eleştiri de kabul etmiyorlar.
Erkeklere o kadar yükleniyorum, 40 yılda bir sitem geliyor da, kadınlara bir atıfta bulunsam hemen öfke saçıveriyorlar.
-------------------------------------------------------------------------------
Güzin Ablamız kendi köşesini toplumun bir aynası olarak görüyor.
Bu bizim forumlarımız için de geçerli ve gerçekten sosyolojik araştırmalar yapmak isteyenler için bulunmaz bir deney odası.
Acaba Güzin Ablamız ve bu 22 yaşundaki kızımız bizim forumları görselerdi ne derlerdi pek yaman merak ediyorum.
Ama kızımız evlenmekten korkmakta çok haklı, bazen ben bile yazılanları okuyamıyorum, okuduklarımı kabullenemiyorum, OLAMAZ BÖYLE ŞEY isyanları geçiyor içimden.
Ne oldu , neler oldu bizlere böyle?
Nasıl da bozulduk ve yozlaştık?
Birbirimize saygısızlaştık, tahammülsüzleştik,
Nerde o çocuklarını uyurken seyreden, öpen koklayan, bir yeri çizilse çocuğunun, yüreği dağlanan analar babalar, nereye kayboldular, nesilleri mi tükeniyor?
Bilemiyorum, düşündükçe beynim acıyor....