Hayatın gerçekleri ve şartları...
Bir takım gerçekler ile yaşıyoruz. Ülkemizin %75 lik bir kısmı açlık sınırının altında yaşamlarını devam ettirmeye çalışıyor. Fani olan bu yaşadığımız dünyada geriye kalan %25 lik kısma girmek için verdiğimiz mücadeleler de olan altta kalan insanlarımıza oluyor.
Zamanımda ismi Ortaöğretim Kurumlar Sınavı (OKS) olan günümüzde ise Seviye Belirleme Sınavı (SBS) olarak bilinen sınava gireceğim yıl dedemden aldığım nasihat niteliğinde ki sözler şöyle idi;
-Ekmek aslanın AĞZINDA! Oku oğlum oku!!!
Yıllar süre gelen bir zaman ile geldi geçti. 4 yıl aradan sonra ÖSYM'nin hazırladığı Öğrenci Seçme Sınavı (ÖSS) geldi, çattı. Ve dedem geçtiğimiz günlerde yine beni karşısına alıp;
-Ekmek aslanın MİDESİNDE! Çalış oğlum çalış!!!
Dedi.
Oysa arada sadece 4 yıl gibi kısa bir zaman zarfı eskitmiştik...
O an bana lay lay lom cümleleri gibi gelmişti.
Yaşım henüz 17 doğruyu yanlışı idrak etme yaşına henüz tam anlamıyla ulaşmış değilim. Hayat şartları denilen kavramı, daha yeni yeni tanımaya başladım. Bunca yıl böyle bir kavramın olduğundan dahi bi haberdim.
Televizyonlarda izlediğim; 590 TL ile ev geçindirmeye çalışan aile reisleri, aile ferdlerinin feryadlar, umut dolu gözler ile kameraları süzen çocukların bakışları...
Şehidlerimizin kanları ile sulanmış benim ülkem!!
Nereye gidiyor?
Zamanımda ismi Ortaöğretim Kurumlar Sınavı (OKS) olan günümüzde ise Seviye Belirleme Sınavı (SBS) olarak bilinen sınava gireceğim yıl dedemden aldığım nasihat niteliğinde ki sözler şöyle idi;
-Ekmek aslanın AĞZINDA! Oku oğlum oku!!!
Yıllar süre gelen bir zaman ile geldi geçti. 4 yıl aradan sonra ÖSYM'nin hazırladığı Öğrenci Seçme Sınavı (ÖSS) geldi, çattı. Ve dedem geçtiğimiz günlerde yine beni karşısına alıp;
-Ekmek aslanın MİDESİNDE! Çalış oğlum çalış!!!
Dedi.
Oysa arada sadece 4 yıl gibi kısa bir zaman zarfı eskitmiştik...
O an bana lay lay lom cümleleri gibi gelmişti.
Yaşım henüz 17 doğruyu yanlışı idrak etme yaşına henüz tam anlamıyla ulaşmış değilim. Hayat şartları denilen kavramı, daha yeni yeni tanımaya başladım. Bunca yıl böyle bir kavramın olduğundan dahi bi haberdim.
Televizyonlarda izlediğim; 590 TL ile ev geçindirmeye çalışan aile reisleri, aile ferdlerinin feryadlar, umut dolu gözler ile kameraları süzen çocukların bakışları...
Şehidlerimizin kanları ile sulanmış benim ülkem!!
Nereye gidiyor?