Velayet sahibi olmayan ebeveyn ile çocuğun ilişkilerinin yeniden tahsis edilmesi.
Boşanma davalarında velayetin verilmediği ebebeyn ile çocuk/çocuklar arasındaki ilişki genelde; boşanan tarafların aynı ilde ikamet edip etme durumları göz önünde tutularak iki şekilde tasis edilmektedir.
Boşanmış tarafların aynı ilde ikamet etmediği durumlarda; velayet sahibi olmayan ebebeyne çocuğunu yanına alarak görüşmesi için, çocuğun eğitim ve öğretimiminde aksaklık yaşanmaması gerekçesi ile, sömestr tatilinde bir hafta ve yaz tatilinde 1-31 temmuz tarihleri arasında olmak kaydı ile bir ay süre tanınmaktadır.
Çockla ilişkilerin tesisinde en büyük önemi çocuğun menfaatinin teşkil ettiği değerlendirilirse; özellikle de küçük yaştaki çocukların özlemini duyduğu ebebeyn ile daha sık veya daha uzun süreler ile birlikte olmasının gerekliliğine inanıyorum.
Yaklaşık ikibuçuk sene önce eski eşimle boşandık. Müşterek çocuğumuz henüz dörtbuçuk yaşında. Eski eşim ile aynı ilde ikamet etmediğimden yasal olarak çocuğumu görme hakkım yukarıda belirttiğim sınırlar içerisinde. Gerek çocuğumun yaşının küçüklüğü ile kız çocuğu olması dolayısı ile babaya aşırı özlem ve ihtiyaç duyması, gerekse pedogok görüşleri kızım ile mümkün olan en fazla sıklıkta görüşmemin çocuğun faydasına olacağına işaret etmektedir. Eski eşim zaman zaman bu hususu göz önünde bulundurarak, mahkemenin tesis ettiği zamanların dışında da (bayram tatili, ekstra hafta sonu görüşmeleri) kızımı görmeme izin verse de, çogunlukla bunun çocuğun menfaatine yönelik bir hareket tarzı olduğunu göz ardı ederek sadece mahkemenin takdir ettiği zamanlarda görüşmeme müsade etmektedir.
Toplumumuzun geleceği olarak gördüğümüz bugünün küçüklerinden bu ve benzeri koşullar içerisinde bulunanların daha sağlıklı bir ruhsal yapı ile büyüyebilmeleri için; açılacak bir "ilişkilerin yeniden tesis edilmesi" davası ile ayda ya da iki ayda bir hafta sonu, bayram tatilleri, yazın kesintisiz bir ay boyunca değil de temmuzda on gün ağustosta on gün gibi görüşme sürelerinin karara bağlanabilmesi mümkün müdür?
Hukuksal bilgi ve birikimlerini esirgemeyerek yardımı olacak her türlü bilgiyi paylaşacak olan arkadaşlara şimdiden teşekkür ederim.
Boşanmış tarafların aynı ilde ikamet etmediği durumlarda; velayet sahibi olmayan ebebeyne çocuğunu yanına alarak görüşmesi için, çocuğun eğitim ve öğretimiminde aksaklık yaşanmaması gerekçesi ile, sömestr tatilinde bir hafta ve yaz tatilinde 1-31 temmuz tarihleri arasında olmak kaydı ile bir ay süre tanınmaktadır.
Çockla ilişkilerin tesisinde en büyük önemi çocuğun menfaatinin teşkil ettiği değerlendirilirse; özellikle de küçük yaştaki çocukların özlemini duyduğu ebebeyn ile daha sık veya daha uzun süreler ile birlikte olmasının gerekliliğine inanıyorum.
Yaklaşık ikibuçuk sene önce eski eşimle boşandık. Müşterek çocuğumuz henüz dörtbuçuk yaşında. Eski eşim ile aynı ilde ikamet etmediğimden yasal olarak çocuğumu görme hakkım yukarıda belirttiğim sınırlar içerisinde. Gerek çocuğumun yaşının küçüklüğü ile kız çocuğu olması dolayısı ile babaya aşırı özlem ve ihtiyaç duyması, gerekse pedogok görüşleri kızım ile mümkün olan en fazla sıklıkta görüşmemin çocuğun faydasına olacağına işaret etmektedir. Eski eşim zaman zaman bu hususu göz önünde bulundurarak, mahkemenin tesis ettiği zamanların dışında da (bayram tatili, ekstra hafta sonu görüşmeleri) kızımı görmeme izin verse de, çogunlukla bunun çocuğun menfaatine yönelik bir hareket tarzı olduğunu göz ardı ederek sadece mahkemenin takdir ettiği zamanlarda görüşmeme müsade etmektedir.
Toplumumuzun geleceği olarak gördüğümüz bugünün küçüklerinden bu ve benzeri koşullar içerisinde bulunanların daha sağlıklı bir ruhsal yapı ile büyüyebilmeleri için; açılacak bir "ilişkilerin yeniden tesis edilmesi" davası ile ayda ya da iki ayda bir hafta sonu, bayram tatilleri, yazın kesintisiz bir ay boyunca değil de temmuzda on gün ağustosta on gün gibi görüşme sürelerinin karara bağlanabilmesi mümkün müdür?
Hukuksal bilgi ve birikimlerini esirgemeyerek yardımı olacak her türlü bilgiyi paylaşacak olan arkadaşlara şimdiden teşekkür ederim.