Yasar Kemal'den
YAŞAR KEMAL'İN, EŞİ TİLDA'NIN ÖLÜMÜ ÜZERİNE SÖYLEDİKLERİ
İster karı-koca ister yakın arkadaşlıklar/dostluklar için yorumlayın.
Bence çok güzel...
"Tilda benim arkadaşımdı. Dostumdu. Kardeşim, kardeşten de öte bir şeyimdi.
Edebiyat konuşurduk,siyaset,felsefe.
Biz 50 yılı böyle geçirdik.
Konuşarak#8230;
"İnsanlığın ucuz cehenneminde bir arkadaşın gerektiğini anlatıyordu.Aşık olduğu kadını kaybetmiş gibi değil de,beraber yaramazlık yapıp,konuşup, beraber "durduğu", her şeyini bildiği,her şeyini bilen arkadaşını kaybetmiş bir çocuk gibiydi. Kocaman karınlı, kocaman sesli ama küstükçe ufalanan bir çocuk gibi.
Zira,"evlilik" uygarlığın uydurduğu bir meseleydi ve esas olan hayat içinde yaşamak
dediğimiz bütün o şeyler olup biterken, senin gördüğünü gören biriyle "sıra arkadaşı" olmaktı.
Yoksa 50 yıl ne konuşur insan "karısıyla", "kocasıyla"? " Belediye başkanının verdiği yetkiyle" bir memur sizin beraber yatıp, üremenize izin verdi diye...
Ama "sıra arkadaşı"...
Sıra arkadaşı insanın, önünde durmaz, arkasında da.Yanında durur. Böyle, yan yana durur işte.
Siz yan yana dururken başınızdan olaylar geçer.
Hayat denen sıkıcı dersi bir aralık kollarsın hep "gördü mü?" demek için.
* * *
Mesela sıra dayağına çeker sizi hayat.
"Acıdı mı?" dersin.
Acıyan yerlerini gösterirsin birbirine. Geçince ya da geçti sanınca, "gördün mü?"
dersin.
"Bak geçti". Yokluklarda, yoksunluklarda yoklama yapacağı tutar hayatın.
"Eksik" yazılmasın diye o, atarsın kendini ortaya.
Yalanlar,masallar,hikayeler; oyalarsın zamanı. Ne yapar yapar "eksik" dedirtmezsin sıra arkadaşın için.
Sonra bir aralık bulup yine: "Gördün mü?" dersin, "iki kişi olunca
nasıl idare ediyoruz birbirimizi".
Herkeslerden gizli, hınzır şeyler yaparsın birlikte.
"Düşersin" diye çıkarmadıkları yükseklere çıkıp, "boğulursun" diye göndermedikleri
dehlizlere dalarsın birlikte. Maceraların arasından parmaklarınız uçuşur güzel ve tuhaf şeyleri işaret etmek için:
"Gördün mü?" dersin, "Görecek daha çok şey buluyoruz iki kişiyken".
Gün gelir, bir rüya görünce bile "gördün mü?" dersin. Çünkü iki kişilik
yıllanmış uykularda akıllar bile ılıyıp karışır birbirine.
Bazen başkalarına gönlü kayabilir bile insanın, başka "sıralara".
Hayat uzun ya!
Ama o aşklarına "gördün mü?" diyemeyeceğini anladığın anda...
Sıraya dönüp yine:
"Gördün mü?" dersin, "Her şey bizim iki kişilik evrenimiz içinde olup bitiyor aslında. Olup bitiyor! içinde!"
Ama sıra arkadaşı gidince...
"Hayat sürüyor" diyorsun ha?
HADİ YA?! --
İster karı-koca ister yakın arkadaşlıklar/dostluklar için yorumlayın.
Bence çok güzel...
"Tilda benim arkadaşımdı. Dostumdu. Kardeşim, kardeşten de öte bir şeyimdi.
Edebiyat konuşurduk,siyaset,felsefe.
Biz 50 yılı böyle geçirdik.
Konuşarak#8230;
"İnsanlığın ucuz cehenneminde bir arkadaşın gerektiğini anlatıyordu.Aşık olduğu kadını kaybetmiş gibi değil de,beraber yaramazlık yapıp,konuşup, beraber "durduğu", her şeyini bildiği,her şeyini bilen arkadaşını kaybetmiş bir çocuk gibiydi. Kocaman karınlı, kocaman sesli ama küstükçe ufalanan bir çocuk gibi.
Zira,"evlilik" uygarlığın uydurduğu bir meseleydi ve esas olan hayat içinde yaşamak
dediğimiz bütün o şeyler olup biterken, senin gördüğünü gören biriyle "sıra arkadaşı" olmaktı.
Yoksa 50 yıl ne konuşur insan "karısıyla", "kocasıyla"? " Belediye başkanının verdiği yetkiyle" bir memur sizin beraber yatıp, üremenize izin verdi diye...
Ama "sıra arkadaşı"...
Sıra arkadaşı insanın, önünde durmaz, arkasında da.Yanında durur. Böyle, yan yana durur işte.
Siz yan yana dururken başınızdan olaylar geçer.
Hayat denen sıkıcı dersi bir aralık kollarsın hep "gördü mü?" demek için.
* * *
Mesela sıra dayağına çeker sizi hayat.
"Acıdı mı?" dersin.
Acıyan yerlerini gösterirsin birbirine. Geçince ya da geçti sanınca, "gördün mü?"
dersin.
"Bak geçti". Yokluklarda, yoksunluklarda yoklama yapacağı tutar hayatın.
"Eksik" yazılmasın diye o, atarsın kendini ortaya.
Yalanlar,masallar,hikayeler; oyalarsın zamanı. Ne yapar yapar "eksik" dedirtmezsin sıra arkadaşın için.
Sonra bir aralık bulup yine: "Gördün mü?" dersin, "iki kişi olunca
nasıl idare ediyoruz birbirimizi".
Herkeslerden gizli, hınzır şeyler yaparsın birlikte.
"Düşersin" diye çıkarmadıkları yükseklere çıkıp, "boğulursun" diye göndermedikleri
dehlizlere dalarsın birlikte. Maceraların arasından parmaklarınız uçuşur güzel ve tuhaf şeyleri işaret etmek için:
"Gördün mü?" dersin, "Görecek daha çok şey buluyoruz iki kişiyken".
Gün gelir, bir rüya görünce bile "gördün mü?" dersin. Çünkü iki kişilik
yıllanmış uykularda akıllar bile ılıyıp karışır birbirine.
Bazen başkalarına gönlü kayabilir bile insanın, başka "sıralara".
Hayat uzun ya!
Ama o aşklarına "gördün mü?" diyemeyeceğini anladığın anda...
Sıraya dönüp yine:
"Gördün mü?" dersin, "Her şey bizim iki kişilik evrenimiz içinde olup bitiyor aslında. Olup bitiyor! içinde!"
Ama sıra arkadaşı gidince...
"Hayat sürüyor" diyorsun ha?
HADİ YA?! --