Kanuni yollarla astsubaylıktan ayrılmak
Merhaba,
Anlatmaya nerden başlayacağım bilmiyorum. Astsubayım ve mesleğimde 5. yılım dolmak üzere. Okul dönemim bittikten sonra denizaltıcı olarak göreve başladım. Ortam çalışma şartları ve özellikle insanlar hayatımın en güzel yıllarını alıp götürdü. Evet kendi isteğimle girdim askeri okula ama süslü tanıtım broşürlerinin ötesini göremicek kadar çocuktum. 14 yaşındaydım. 3 sene önce intihar girişiminde bulunmuştum kısa süreli bir tedaviden sonra ilaçlarımı bırakmış doktorların seni karaya alalım tavsiyelerini dinlemeden gemiye geri dönmüştüm. Ki sabrettim, dayandım taki geçen yıl ast-üst ilişkilerinin iğrençliğin son noktasında patlayana kadar. Hepsine dayanabilirdim. Sintine temizlemek üstlerinin üstüne yıktıklarını toparlamak ve geceni gündüzüne katıp çalışmak, bitmeyen nöbetler, seyirler.... Ama hakarete ve şerefsizliğe daha fazla dayanamadım. Geçirdiğim sinir krizinin sonucunda bi süre istirahat ettikten sonra geçici olarak kara görevine atandım. Gemilerden uzak kalınca sorunlarım düzelir sandım ama hayır arttı günden güne beni içinden çıkamadığım bir karanlığa itip durdu. Rahatlamak uğruna yaptığım hiç bir aktivitede başarılı olamadım. Hayata tutunmak bir yana sanki her geçen gün düşüyorum sanki iyileşemiyorum ve artık dayanamıyorum. Senelik kontrollerim geldiğinde belki yine kara görevi alıcam bilmiyorum. Ama ben artık ne kara nede deniz görevini daha doğrusu bu işi kaldırabileceğime inanmıyorum. Boğulcak gibiyim. İşimden ayrılmak istiyorum. Firar, ceza...vs gibi yollara başvurmak istemiyorum zaten buna gücümde yok. Haklarım nedir?? Ne yapabilrim??? Bunun için bir prosedür varmı?? Nasıl bir yol izlemeliyim??? Lütfen bana yardım edin lütfen ....
Anlatmaya nerden başlayacağım bilmiyorum. Astsubayım ve mesleğimde 5. yılım dolmak üzere. Okul dönemim bittikten sonra denizaltıcı olarak göreve başladım. Ortam çalışma şartları ve özellikle insanlar hayatımın en güzel yıllarını alıp götürdü. Evet kendi isteğimle girdim askeri okula ama süslü tanıtım broşürlerinin ötesini göremicek kadar çocuktum. 14 yaşındaydım. 3 sene önce intihar girişiminde bulunmuştum kısa süreli bir tedaviden sonra ilaçlarımı bırakmış doktorların seni karaya alalım tavsiyelerini dinlemeden gemiye geri dönmüştüm. Ki sabrettim, dayandım taki geçen yıl ast-üst ilişkilerinin iğrençliğin son noktasında patlayana kadar. Hepsine dayanabilirdim. Sintine temizlemek üstlerinin üstüne yıktıklarını toparlamak ve geceni gündüzüne katıp çalışmak, bitmeyen nöbetler, seyirler.... Ama hakarete ve şerefsizliğe daha fazla dayanamadım. Geçirdiğim sinir krizinin sonucunda bi süre istirahat ettikten sonra geçici olarak kara görevine atandım. Gemilerden uzak kalınca sorunlarım düzelir sandım ama hayır arttı günden güne beni içinden çıkamadığım bir karanlığa itip durdu. Rahatlamak uğruna yaptığım hiç bir aktivitede başarılı olamadım. Hayata tutunmak bir yana sanki her geçen gün düşüyorum sanki iyileşemiyorum ve artık dayanamıyorum. Senelik kontrollerim geldiğinde belki yine kara görevi alıcam bilmiyorum. Ama ben artık ne kara nede deniz görevini daha doğrusu bu işi kaldırabileceğime inanmıyorum. Boğulcak gibiyim. İşimden ayrılmak istiyorum. Firar, ceza...vs gibi yollara başvurmak istemiyorum zaten buna gücümde yok. Haklarım nedir?? Ne yapabilrim??? Bunun için bir prosedür varmı?? Nasıl bir yol izlemeliyim??? Lütfen bana yardım edin lütfen ....